Ik wil snel een 2de maar hoe peuter ik dat aan mijn mans verstand. Hij wil wel een 2de maar pas over een half jaar. En ik wil niet zo lang wachten. Bij Lisa heeft het namelijk ook 3 jaar geduurd voordat ik zwanger was. Ze is nu 3 maanden en als ik zwanger zou raken zou ze een jaar zijn als haar brusje geboren zou worden. Ben ik heel onredelijk? Het is geen make or brake point hoor, maar me eierstokken rammelen zo hard dat je ze nog net niet kan horen. Pfff
Ik had dat ook kort na de bevalling. Ik wilde eigenlijk het liefste gelijk weer Gelukkig is dat snel weer gezakt, en wil ik voorlopig alleen maar van mn kleine mannetje genieten! Het gaat al zo snel, en als ik nu alweer bijna een kleintje zou krijgen, zou ik minder van afgelopen jaar hebben genoten (omdat er dan weer veel aandacht naar de nieuwe zwangerschap gaat). Ook denk ik dat het wel extreem druk, 2 kleintjes zo dicht op elkaar. Als je nu alweer zwanger zou worden, is je meisje nog helemaal niet zelfstandig (lopen, eten, aankleden etc) als de 2e baby geboren wordt. Ik zou dus gewoon nog even wachten en de komende tijd vooral genieten van je kleine meisje! Hopelijk hoeven jullie bij de volgende geen 3 jaar te wachten, en is het snel raak! Succes!
oei!! herkenbaar!! Ik ben 2 weken geleden bevallen en helemaal in de wolken. Ik zou vandaag nog opnieuw zwanger willen zijn van een 2de! Apart is dat he, of zouden het gewoon hormonen zijn? Daarnaast moet ik erbij zeggen dat mijn bevalling een droombevalling was, duurde maar 2 uur en dat zonder ontsluitingsweeen. Ik probeer mijn zwangerschapsdrang uit te stellen naar volgend jaar.....
Ik vind over 6maanden al best snel! Ik zou eerst lkkr genieten van je kleine meid en er pas voor gaan als ze rond 1jaat is! Maar goed, dat is ieders eigen keuze! Succes!
Het lijkt me wel wat makkelijker als de kleine zich al wat beter zelfstandig kan redden, lopen en zo., ik vind het nu ook geweldig dat mijn oudste nu zo met de zwangerschap meeleeft, echt heel leuk..
Mijn nicht had precies hetzelfde en was na 8 weken alweer zwanger van de tweede. Spijt is een groot woord, maar het einde van haar zwangerschap was LOEI-zwaar! Haar lichaam was nog niet herstelt van de eerste zwangerschap en bevalling én ze had een baby die nog volledig afhankelijk was van haar. Tillen, voeden, nachtelijke huilbuien... Het was eigenlijk veel te zwaar, zowel tijdens de zwangerschap als vlak na de geboorte van de tweede. Dus mijn advies: wacht nog een poosje, tot je lijf er weer tegen kan