Een vraagje voor degenen met een peuter en een jonge baby. Hebben jullie ook last van jaloezie? Ik eerst niet, mijn zoontje (bijna 2) was gek op zijn zusje (4 maanden), maar hij begint nu opeens heel aggressief te worden. Hij slaat haar (soms met een speelgoedje, dus heel hard) Hij springt boven op haar, en hij heeft haar laatst zelfs in haar hoofd gebeten, en een keer in haar hand. Hij geeft dan daarna steeds kusjes, alsof dat het goedmaakt.. En steeds de speen afpakken, dat snap ik dan nog wel want hij mag er zelf geen.. Ik wijs hem steeds sterk terecht, maar het lijkt niet te helpen. Met name als hij zelf moe is of niet lekker is het heel erg. Ik zet haar nu steeds buiten zijn bereik, maar moet steeds politieagent spelen, en zelfs dan gaat het nog wel mis. Mijn moeder (en dr Spock voor wie hem nog kent!) zegt dat ik hem meer aandacht moet geven. Maar hij krijgt al zoveel aandacht, ik heb al het gevoel dat ik haar verwaarloos. Meer aandacht lijkt me niet redelijk, en bovendien moet hij ook leren dat de wereld niet om hem draait. Iemand hier ervaring mee of tips?
Ja, ik ken ook een kindje die dat soms met haar zusje doet. Corrigeren werkt echt wel het beste. Maar op de leeftijd van 2 draait alles natuurlijk ook nog wel om hem. Streng zijn want het lijkt me niet veilig als hij dat altijd doet.
Precies, streng zijn. Als hij al genoeg aandacht krijgt, lijkt me dat het probleem niet. Dan heeft hij gewoon regels en structuur nodig en jij bent degenen die die grenzen bepaald. Zusje pijn doen is 1 waarschuwing, nog een keer is meteen de hoek in (of op de trap of wat je ook gewend bent). Twee jaar is twee minuten. Heel consequent volhouden en je zoon weet tot hoever hij kan gaan en zal zich vervolgens wel wat eerder bedenken voordat hij zijn zusje knoeit. Sleutelwoord is wel consequent zijn, òòk als je moeder of andere visite er is of als je zelf ergens op visite bent. Anders zal hij verward zijn en terugvallen in zijn oude gewoonte of juist situaties waarin hij meer macht heeft, uit gaan buiten.... Hij moet gewoon leren dat zijn zusje ook aandacht krijgt en dat hij daar geen alleenrecht op heeft...
OH heel herkenbaar helaas.... Hier is diana bijna 2 en hans 3 maanden, en er wordt hier ook wat afgepikt aan kroeltjes, geslagen en in de box gekropen en boven op hem zitten. En vooral als ik hans de fles geef, krijgt mama ook nog wel eens een rake tik. Eerst reageerde ik er steeds op, om haar te corrigeren, maar dit werkte echt niet. T werd eerder meer als minder. Nu negeer ik het volledig als ze 'jaloers stout is" tot zekere hoogte natuurlijk. Maar dan heeft ze geen aandacht, niet negatief en niet positief en als ik dan klaar ben met hans, dan is het even tijd voor haar. En ik voel me ook verschrikkelijk, echt verschrikkelijk tegen over hans, dat hij overdag echt aandacht te weinig krijgt en savonds is hij dan ook alleen bij mij op schoot. Voel me er echt heel rot onder, maar anders gaat het hier echt niet. Hopelijk gaat het snel over want dit is echt niet leuk! Dus iemand nog tips!??? Ze zijn heel welkom!
hier ook nog een klein beetje,maar in het begin ook wel erg, dan wilde Ilana bij me zitten en moet ik Tygo maar even weg leggen. Dit was vooral de 1e maanden, nu eigenlijk helemaal niet meer, Tygo is nu 10 maanden. Ze wil alleen haar speelgoed nog niet delen, en dan ben ik ook heel streng, speelgoed is van samen, behalve haar slaapknufels, die pak ik wel af als Tygo die heeft gepakt