Onze dochtertje van bijna 3 is vanaf haar geboorte super goed naar bed gegaan. Nooit geen enkel probleem. Maar ik ben 4 dagen geleden bevallen van ons 2e dochtertje, en nu is het sinds die tijd dus drama. Ik moet zeggen dat ze in deze 4 dagen veel veranderd is, ze is wat kattiger geworden en dramt een beetje door als ze haar zin niet krijgt. Dat zijn we eigenlijk niet zo gewend, maar we begrijpen zeker dat het voor haar ook een hele verandering is allemaal. Maar als we haar naar bed brengen raakt ze totaal overstuur. Ze krijst dan alles bij elkaar. We laten haar dan wel even, maar op een gegeven moment halen we haar toch weer naar beneden zodat ze een klein beetje rustiger wordt. Maar dat is natuurlijk niet de oplossing want daarna gaat ze toch weer door. En speelt ze inderdaad een spelletje met ons. Maar we weten eigenlijk niet hoe we dit het beste aan kunnen pakken. En hoe we hiermee om moeten gaan. We zijn echt verwend geweest, maar voor haar is het nu ook allemaal anders en ik denk ook dat dit de oorzaak is. Maar we vinden het voor haar Zo erg als ze zo overstuur raakt. Heeft iemand nog tips voor mij hoe we haar op een iets rustigere manier in bed kan leggen? Want het is gewoon zielig voor haar Voor ons is het niet zo erg, wij nemen alle tijd ervoor. We lezen iedere avond een verhaaltje voor en zo.
Zorg dat je de baby eerst naar bed brengt (om haar er daarna weer uit te halen als de oudste in bed ligt). Dit was bij ons DE manier. Voldoende aandacht overdag is ook een 'must'. Nu is dat na 4 dagen natuurlijk voor jou nogal lastig maar laat papa (of andere hulptroepen) hierin vooral veel doen. Neem jij vooral de tijd om met haar te lezen of doe samen een dutje. Ook heel gezellig.
Aandacht krijgt ze overdag volop, papa heeft nu vakantie dus alle aandacht geeft hij nu aan haar. Ze zijn vanmorgen al naar de kinderboerderij geweest, en ze gaan lekker wandelen. Speeltuin, knutselen puzzelen. Maar dat eerst de baby in bed leggen daarna haar is een goed idee, dat gaan we proberen. Bedankt voor de tip
Ja, de baby eerst in bed dat was hier ook de oplossing. En verder was de oudste de eerste maand echt een verschrikkelijk kind, heb regelmatig een potje zitten huilen op de bank, zo vervelend was ze. Daarna was het ineens voorbij.
heel lastig heb ik ook wel gehad met Sam..maar de tip die ik kan geven is .. niet meer mee naar beneden nemen! als je daar aan begint is het einde zoek hoor... ze zijn zo slim die ukkies... maken misbruik van je waar je bij staat.. hoe zielig het ook is, zorg dat ze wel in haar kamertje blijft.. lees een boekje voor, kruip even bij haar, zeg dat je over 5 minutjes nog even een kusje komt brengen.. en inderdaad zij wat later naar bed omdat ze grote zus is werkt ook super. sterkte!! liefs Muis
Gelukkig! Wij hebben hier nooit problemen gehad na de geboorte van de jongste maar ik heb de oudste dan ook altijd zelf naar bed gebracht, ja ook de dag na de bevalling . Moet maar net kunnen natuurlijk maar het ging (enigzins moeizaam, maar toch) en dat was vooral in de kraamtijd wel echt even ons momentje 's avonds, denk dat dat wel veel heeft geholpen.