Hoi dames Onze dochter heeft weer eens wat nieuws bedacht.. Ze wil absoluut geen avond eten meer eten!! Ze is altijd al een slechte eter geweest en cb zei altijd hou het leuk aan tafel komt vanzelf goed zolang de maar genoeg fruit eet, oke prima maar nu! Nu wil ze helemaal niets neer eten behalve vleesjes die haar lekker lijken Vlees weg laren of later willen geven werkt niet dan eet ze gewoon niets Gister heeft ze vest lang gehuild en in de bijkeuken gezeten ( ik ging er steeds geen natuurlijk om te zorgen dat ze op zou houden met huilen en om te zorgen dat ze 1 Gebakken aardappeltje zou eten, want daar ging dit drama namelijk over Ik wou volhouden want ik vind dat ze er 1 moest op eten ( had verder 3 vleesjes op stukjes he) maar ik kreeg het gewoon niet voor elkaar en ik was echt boos, ook leuk of lief doen hielp niet en paaien met iets anders werkt ook niet ze wil dan gewoon niets Iemand tips want ze moet toch wat eten savonds??
Waarom moet ze persee mee-eten? Hier de stelregel: ouders bepalen wat er gegeten wordt, kinderen hoeveel. Als ze niet willen eten, ook prima. Ik ga er echt geen machtsstrijd van maken. Maar ik laat kinderen ook vaak meebeslissen over het menu.
@ agter omdat ze er hele maal niets van op wil eten geen 1 aardappeltje en gister heeft ze 2 hapjes rijst op en daarna niets meer, en tis nog al zo'n sprietje! En ze heeft wel honger want ze word savonds wakker vd honger en naja geen enkel groentetje komt nog naar binnen en dat lijkt me toch niet zo gezond?
Herkenbaar hier! Hier heeft het gelukkig maar 2 weken geduurd, maar als mama krijg je toch een slecht geweten dat ze enkel maar overleefd heeft op een glas melk en danoontjes... Ik heb onze dochter weer aan het eten gekregen door zelf van haar bordje weg te eten en zeggen dat het zo lekker is.
Hoe harder jij gaat vechten om er iets in te krijgen des te minder zal zij eten. Dus ik zou, hoe moeilijk ook, de strijd opgeven en haar negeren. Dat is niet helemaal het goede woord.. Wij laten hem er dan bijzitten, desnoods schreeuwend en we doen alsof er niks aan de hand is. Soms gaat hij dan toch eten en dan komt hij erachter dat het toch wel lekker is. En soms eet hij niks.
vooral geen strijd van maken. zelf je bord leeg eten en er geen aandacht aan geven. als ze honger heeft komt ze er vanzelf achter dat ze tch moet eten. hoe meer ruzie aan tafel hoe minder leuk t is. mag ze zelf opscheppen en eten? zelf de tafel dekken? dat zijn dingen die hier wel eens hielpen. ook mocht ze 'zelf' kiezen en meehelpen koken. als ik dan zei laat eens aan papa zien wat jij gekookt hebt was ze beretrots en at ze mee. (en een hele lange tijd hebben we alleen spaghetti gegeten, en toen een periode spinazie, en daarna broccolibomen van sesamstraat --> staan in t beginliedje) Hier was een dametje met ondergewicht dus ze MOEST eten maar drama hebben we nooit gemaakt. Hoe eet ze de rest van de dag? zorgen dat ze daar genoeg binnen krijgt.
Hier ook wel onder gewicht dus tis wel handig als we wat eet Overdag eet ze wel normaal maar ook niet echt veel wel wol ze het liefst vanalles snoepen en vanalles tussendoor eten maar nu ga ik haar niet te veel tussendoortjes geven en als ze die krijgt gezonde en dus niet te vaak ok te zorgen dat ze wel echt honger heeft als we gaan eten En oke dus niet te veel strijd maken, deed ik eigenlijkeerst ook nooit maar toen at ze teminste nog wat Wie weet laat ok dr wel stickers plakken als ze goed heeft gegeten ofso "maar thnx voor de reacties!
Zeker niet gaan dwingen om wat te eten! dan wordt t een strijd die je gaat verliezen! je vraagt haar wat ze wil eten en geeft haar bijv de keuze tussen of dit, of dat. Zo heeft zij het idee dat zij bepaalt vervolgens besteedt je totaal geen aandacht aan het eten, hou het gezellig, lekker kletsen en genieten. Eet ze niet? Dan niets zeggen. Eet ze wel, maak ene complimentje maar forceer niks. Mn zoontje at ook jaren slecht. Inmiddels eet hij weer, behalve groenten. Maar tsja... hopelijk komt dat ook wel weer.
Tja. Ik zou niet zeggen dat je nooit de strijd moet aangaan. Bij mijn dochter werkte dat namelijk wél heel erg goed. Maar zoals ik het lees bij jouw dochter niet . Dus dan is het niet verstandig om die strijd aan te gaan. Stickers plakken is een idee, maar misschien ook iets wat een kennis van mij deed: als je je bord leeg hebt mag je een liedje uitkiezen wat de hele familie uitbundig gaat zingen. Nu is dit een gezin met 5 kinderen, dus dan is dat ook wel een feestje . Bij T werkt het ook niet om de strijd aan te gaan, wel werkt het om heel rustig te blijven en na 2x weigeren te eten halen we zn bord weg: 'Ok dan eet mama/papa het wel op'. Dan weet ie niet hoe snel hij moet gaan eten. Vaak is het een fase die ook weer overgaat. Hoewel zeker niet altijd ... sommige kinderen eten blijvend slecht. Wel goed haar gewicht in de gaten houden! De zoon van een kennis van ons heeft ze ook altijd laten gaan met niet eten en die is uiteindelijk ondervoed in het ziekenhuis beland. Eet je dochter overdag wel goed? Eet ze wel een toetje? Eventueel zelf appelmoes maken of groentenmoes als toetje . En hier krijgen ze een 'bakje' als ze kindertijd/sesamstraat kijken, gevuld met komkommer, paprika en wat nootjes.
Hier is het al anderhalf jaar drama met avondeten.... Helaas ook geen periodes dat het wel beter ging. Enige wat ze soms probeert is een aardappeltje of een stukje braadworst of pannekoeken. Als ze 1 keer in de week 's avonds iets eet mogen we blij zijn. Hier ook zeker geen zwaargewicht 95 cm en 12,6 kilo. Zolang ze nog groeit en nog energiek is maak ik me maar niet te veel zorgen. Hebben inmiddels alles wel geprobeerd maar dochter is er niet van onder de indruk. Wegens vroeggeboorte hebben we regelmatig controles bij een kinderarts en ook zij geeft aan dat zolang ze nog groeit we er zeker geen strijd van moeten maken want dat zou hier alleen maar averechts werken. Hoe oud is je dochter? En hoe lang en zwaar is ze?
Mijn dochter is nu 2 jaar en 8 mnd maar gaat net richting maat 92 en weegt miss net 10 kilo vorrige X op cb nog niet maar das lang geleden Dus echt een spriet maar we gaan zo eten dus ik ben benieuwd ik ga het gewoon negeren
Wij hebben hier ook al bijna anderhalf jaar avondeten drama gehad. Maar ook helemaal niks eten een jaar lang niet sávonds. In het begin maakte mij dat heel onzeker maar het cb zei ook dat dit een fase was in het begin. Vier maanden geleden naar de huisarts geweest omdat ik het niet meer kon aanzien. Die zei wel zolang ze niet ziek worden en niet afvallen is er helemaal niks aan de hand. Mijn meisje is nu 96cm en weegt 13 kilo. Maar hun zeiden ook gewoon laten gaan ze gaan vanzelf echt wel weer eten. Nu sinds een maand eet ze weer goddank! Ze at altijd wel goed sochtend en smiddags en fruit. Alleen savonds was het altijd drama wilde nooit een hapje ook niet van lekkere dingen hoor! Nu heeft ze twee dagen in de week nog dat ze echt niet wil eten maar ik ben al blij met elke hap die ze naar binnen doet!
Hier ook een sprietje van 3 jaar en 7 maanden (14 kilo. Bovenmaats 110, maar broeken 92!). Ze eet ook heel weinig 's avonds maar ik heb er nooit moeilijk over gedaan. Ik heb namelijk echt geen zin in gedoe tijdens het eten en ze eet gewoon weinig. Enige voordeel is dat ze het liefst broccoli eet met gekookte aardappels, dus daar koken we extra van, zodat ze dat later in de week nog eens kan eten. Ik hoef namelijk niet elke dag gekookte aardappels :-D. We hebben wel de regel: 1 hap is 1 stukje vlees, anders eet ze dat alleen maar. Soms eet ze maar een paar hapjes, maar ze mag altijd een toetje. Toch maar proberen om geen strijd te voeren, want je krijgt er geen hap meer in, terwijl het je een hoop energie kost!
Sommige zaken gaan er beter in dan andere, daar houd ik wel een beetje rekening mee. Tegelijkertijd heeft hij avonden dat hij leeft van 3 stukjes macaroni. Terwijl dat zijn lievelingseten is. Wij hebben 2 regels, hij moet aan tafel komen, anders sowieso geen toetje. En hij moet blijven zitten totdat iedereen klaar is met eten. Verder worden we wel boos als hij gaat spelen met zijn eten, maar dan halen we gewoon het bord weg. Toetjes eet hij wel, maar dat zijn meestal waterijsjes en soms fruit. Hij heeft een redelijke fruit verslaving, dus dat helpt een hoop. We hebben geen discussie over het eten, maar het scheelt natuurlijk dat hij overdag genoeg eet. Ik zou dat ook als belangrijkste punt meenemen. Een kind komt niet zomaar met ondervoeding in het ziekenhuis, dan wordt er meer overgeslagen dan het avondeten. Zolang de rest goed genoeg naar binnen gaat, is er niet veel aan de hand. Wat trouwens echt werkt bij ons is proberen. Dat klinkt minder vervelend als eten, en soms beslist hij opeens dat hij dingen wel lekker vindt.
Dat doe ik ook. Maar hier een dochter van 2.5 die behoorlijk slecht eet. Gelukkig probeer ik me er niet te druk om te maken. Omdat het averechts werkt maar begrijp wel de zorgen en de problemen die er om heen hangen. Ben gelukkig niet al te streng ze kan altijd na het eten nog een boterham krijgen. Maar hier is er al menig strijd geweest met me partner die er wel op hamerde. Ik blijf bij mijn eigen stelling die ik vaak gebruikte voor advies aan andere ouders. Toen me zoon deze leeftijd had van probeer het los te laten. Zo doende.
Dames thnx voor de tips en input Hier heeft ze al 2 dagen goed gegeten joepie! Waren ook wel dingen die E lekker vond maar goed Vinden jullie wel dat jullie kindje bv iets moeten proeven of 1 hapje moeten nemen?
Dat probeer ik ongemerkt te stimuleren maar (in ieder geval voorlopig) ga ik daar geen strijd van maken. Niet eten? Is goed. Toetje ook niet? Ook goed. Afruimen en verder met de dag.