Openbaar voeden moet gewoon kunnen. Maar openbaar voeden moet niet moeten. De druk om borstvoeding te geven is groot en ik vind dat er soms onterecht de indruk wordt gewekt dat openbaar voeden moet. Dit zou verlegener moeders als ik kunnen afschrikken. Zelf voed ik privé en niet openbaar en ik heb daar best wat kritiek op gehad... Aannames dat ik er iets tegen heb als anderen openbaar voeden (heb ik geen probleem mee), en zelfs dat ik mijn kind uithonger (Raketje is een blakende baby die hoog op de curve zit, nou vraag ik je!). Ik heb nog nooit meegemaakt dat ik me ergens niet terug kon trekken om te voeden. Nou ja, het park. Toen zijn we ervoor naar huis gereden dus zo'n drama was dat nou ook weer niet!
Heb je weleens voor de spiegel geprobeerd, hoeveel je ziet als je je kind voedt? ...... Veel minder dan als je een diep decollete aantrekt. Dus ja, het moet kunnen. Nee, sterker: we moeten het veel meer doen. Om bv. weer tot de norm te maken en de norm-aalste zaak van de wereld te maken. En om te laten zien dat we van onze kindjes houden!
Ik vind ook dat bv in het openbaar gewoon moet kunnen. Je ziet helemaal geen bloot. Dus ik snap niet dat er mensen zijn die zich er aan storen.
Raket... volgens mij word je een soort publiek bezit als je kinderen krijgt. Iedereen heeft er wel een mening over. Over jou en over je kinderen en daarmee weer indirect ook over jou. Volgens mij moet je lekker doen wat je wil. Wil je niet voeden in het openbaar, vooral niet doen. Wil je het wel, vooral lekker wel doen. Maar pas je een beetje aan aan de omgeving waar je zit. Maar dat geldt toch voor alles wat je daar doet? Roken waar het niet mag doe je ook niet, sexen waar het niet mag ook niet. Je eten uitspugen ook niet.
Daar ben ik het helemaal niet mee eens! Er wordt helemaal niet gepusht en ook de voordelen -voor zowel kind als moeder- van het geven van borstvoeding worden niet duidelijk kenbaar gemaakt aan de zwangere. Er wordt vaak gedacht dat fles net zo goed is en er zal in dit land geen verloskundige zijn, die je tegenhoudt. Ik heb ooit in de wachtkamer wat foldertjes zien liggen over borstvoeding en verder heeft de vk het er nooit met mij over gehad.
Nou dat is wel heel stellig en totaal niet waar. Ik ben bij beide wel degelijk gepusht en was beide keren in een totaal andere plaats. Bij de jongste werd ik vanaf het moment dat ik mijn keuze voor fv bekend maakte expres alleen nog maar bij de lactatiekundige geplaatst bij mijn controles en kreeg elke keer weer dezelfde preek. Ik ben bij mijn keuze gebleven omdat die keuze voor mij het beste was en dus ook voor zoon. Als er met tegenzin bv gegeven moet worden is dit echt niet bevorderend voor de binding tussen moeder en kind. Maar wat een drama werd er van gemaakt. Mocht er ooit een 3e komen, waar ik niet vanuit ga, dan word er waardchijnlijk bv gegeven. Ik ben pro bv maar heb mijn keuze voor fv destijds weloverwogen gemaakt.
Wanneer je in het gesprek hierover meteen aangeeft bv te willen gaan geven dan merk je idd weinig van druk die wordt opgelegd. Jij wil het al dus niemand hoeft je nog over te halen. Had je eerst gezegd de fles te willen geven dan was het gesprek was heel anders gelopen. Overigens is de fles ook bijna even goed als de borst. En heeft als bijkomend voordeel dat papa ook mee kan doen. En als je meer wil weten over de druk die wordt opgelegd om aan de borst te gaan, dan moet je maar eens de reactie lezen op bovenstaande opmerking. Druk hoeft nl niet persen te komen van professionals. Vaak zijn het juist de moeders onderling die het elkaar zo onnodig moeilijk maken. Voor voorbeelden: zie dit topic!
Ik geloof inderdaad dat er wel degelijk door (een deel van de) verloskundigen druk wordt uitgeoefend om bv te geven hoor. Eerste intakegesprek bij de vk: "Komen er allergieën voor in de familie?" "Ja, mijn man en ik hebben beiden hooikoorts en ik heb ook huismijt allergie." "Oh, dus je gaat borstvoeding geven." Niet als vraag, maar als mededeling. En nu was mijn antwoord toevallig ja (hoewel de jeuk aan alle kanten uitbrak), dus was het gesprek vrij snel afgelopen. Een collega / vriendin van me heeft wel vanaf het begin kv gegeven. Daar zijn de verloskundigen toch echt een paar keer op teruggekomen hoor, of ze het echt niet wilde proberen en wat de voordelen allemaal waren. Dus enige druk is er zeker! Wat betreft babyvoeding vind ik gewoon dat er een ontzettende dubbele moraal in NL, vind ik. Je wordt tijdens de zwangerschap en na de bevalling toch wel gepusht om voor bv te kiezen. Maar als je die keuze eenmaal hebt gemaakt, schiet de begeleiding toch vaak te kort. Zowel door de vk en kv in de kraamweek als door het cb in de periode daarna. Van al die partijen zijn hier op het forum genoeg voorbeelden te vinden van enorm foute adviezen. Ook de omgeving draagt een steentje bij. Ik hoorde tijdens de zwangerschap heel vaak "Goed zo." als ik vertelde dat ik (weer) bv ging geven. Maar ik weet nog wel bij onze oudste dat mensen zodra ik weer ging werken eigenlijk min of meer verwachtten dat ik zou stoppen met bv. En na 6 maanden vonden mensen het eigenlijk al een beetje raar worden dat ik nog steeds bv gaf en na een jaar vond de meerderheid het volslagen belachelijk.
Zeker! Ik ben in een borstvoedingsvriendelijk ziekenhuis met borstvoedingscertificaten en lactatiekundigen in dienst bevallen. De eerste nacht sprak de verpleegkundige al de woorden: 'ga maar lekker een flesje geven, dan heb jij meer rust'. Twee keer om lactatiekundigen gevraagd: nooit gezien. En de eerste twee kraamhulpen vonden het ook allemaal maar nutteloos, want de bv was toch gedoemd om te mislukken. Dankzij kraamhulp 3 kreeg ik op dag 7 kind aan de borst. Al die niksnutten moesten eens weten ... Niemand heeft mij gepusht of overtuigd. Ja; om kv te gaan geven!
Het zal tevens aan de praktijk liggen, maar ik heb heel veel moeders gesproken met dezelfde ervaring als de mijne en bij verschillende praktijken.
Dit had ik dus ook toen ik bv gaf. Maar ik voelde me dus echt niet op mijn gemak om openbaar te voeden, simpelweg omdat ik bang ben dat er mensen iets van zouden zeggen. Belachelijk eigenlijk
Dat denk ik ook maar juist om die reden denk ik dat het wijs is om niet te spreken dat iets zo IS maar dat jouw ervaring zo is... hier twee verschillende praktijken en twee verschillende ziekenhuizen. Allemaal goeie ervaringen.
Prima. De ervaringen van mij en mijn omgeving (veel praktijken en ziekenhuizen) zijn dus anders. En toch denk ik dat er niet gepusht wordt. Er wordt volgens mij -door eigen ervaring en wat ik gehoord heb- veel vaker gezegd: 'prima' als zwangere aangeeft geen bv te willen geven. Qua voorlichting kan het echt allemaal nog een stuk beter. Als ik hier in een ander topic lees dat meerdere vrouwen denken dat kv even goed is als bv, schort er toch wat aan de voorlichting daaromtrent.
Ik ben ook niet gepusht om bv te geven. Sterker nog, in het zkh hebben ze haar 1 flesvoeding gegeven, omdat aanleggen in het begin nog niet goed ging en haar temp laag bleef. Wel in overleg. Maar ja, wist ik veel, ik dacht 'zij zullen t wel weten'. Thuis ging het de eerste dagen ook niet goed met drinken en viel ze steeds in slaap. Kraamzorg stond toen ook op t punt om flesvoeding te geven. Maar eerst nog proberen te kolven en dat ging boven verwachting. Dus toen was fv niet nodig. Maar ik denk ook dat de druk vooral van andere moeders komt. Bij mij trouwens weinig van de omgeving. Maar oa hier op ZP kan ik me voorstellen dat het als moeder die fv geeft wel als vervelend kan worden ervaren.
Ik vind het trouwens wel jammer dat de discussie over babyvoeding zo vaak uit de hand loopt. Ik durf amper te vragen of iemand kv of bv gaat geven en waarom, gewoon uit angst dat dit gelijk als druk ofzo wordt ervaren. Terwijl het gewoon belangstelling is.
Mijn fout, ik woon in een ander land. Maar ik dacht dat in Nederland borstvoeding toch ook wel heel erg gepromoot wordt, en in aardig wat gevallen gepusht. Daar lees ik in dit topic ook voorbeelden van. Het verschilt misschien per regio of zelfs vk-praktijk. Maar ook druk zetten in de tegengestelde richting komt vrij veel voor, als de keuze voor bv eenmaal gemaakt is. Borstvoeding kun je niet meten en veel professionals worden daar in de praktijk toch nerveus van. Als die stress overslaat op het jonge gezin kan de productie van de moeder alleen daar al onder gaan lijden. Het zou fijn zijn als jonge gezinnen zouden worden ondersteund als er eenmaal een goed geïnformeerde keuze gemaakt is. Of die keuze nou kv of bv is. In Canada wordt er vanuit gegaan dat je, als je kiest voor zorg door een vk (je kunt kiezen tussen vk en gyn), borstvoeding wilt geven. Dat vond ik geen probleem want dat wilde ik ook, en de vk's hebben mij goed geholpen zonder pusherig te worden. Mede dankzij hun voed ik nog steeds ondanks een wat haperende start. Het ziekenhuis waar ik terecht kwam na een poging tot thuisbevalling is echter een ander verhaal. Leuk, die posters over borstvoeding, maar het was een beetje te veel en te pusherig en te schreeuwerig. De enige poster die niet over borstvoeding ging zat op de binnenkant van de wc-deur en ging over mishandeling met een alarmnummer erbij. Als je geen borstvoeding kunt geven is die hele kraamafdeling een klap voor je gevoel van eigenwaarde, lijkt me. Het toppunt vond ik toen we een dag later terug naar het ziekenhuis moesten voor een hielprik. Een verpleegster stond klaar met de naald voor de hielprik, en me vroeg om even aan te leggen voor de prik. Mijn kind is nog net geen 24 uur oud, ik weet nog amper wat ik moet doen, ik ben verlegen van mezelf en draag zelfs nog geen open decolleté's, er zit een groot raam in het kamertje waarachter iedereen langs loopt, en nu wordt mij gevraagd of ik ze er even uit wil halen terwijl zij staat te wachten met de naald... En toen ik weigerde was ze geschokt en zei ze dat nog nooit eerder iemand haar baby niet had aangelegd tijdens de hielprik. Blijkbaar heeft zij nog nooit een baby gezien die kv krijgt dan. Raketje piepte even tijdens de prik en was daarna weer tevreden. Tijdens het luier verschonen huilde zij echter hartverscheurend. Misschien had ik haar tijdens het verschonen moeten aanleggen dan!
Ik heb niet alle 58 pagina's doorgelezen, maar wil gewoon ff mijn mening spuien Ik heb geen problemen met bv in het openbaar. Het is toch gewoon een baby die te eten krijgt. De meeste moeders doen het ook redelijk discreet vind ik. Ik ben nog nergens de blote tieten op tafel tegengekomen, eigenlijk. Zelf heb ik ook vaak in restaurants, op terrasjes, op wachtbankjes, op het strand, in het zwembad, noem maar op, gevoed. De laatste tijd niet meer, want mijn dreumes heeft veel te veel belangstelling voor zijn omgeving, dus voeden doe ik nu alleen nog maar in een donkere stille slaapkamer, anders komt er niets van terecht. Ik zorgde vaak wel dat ik een hemdje onder mijn shirt aan had als ik vantevoren al wist dat ik in het openbaar zou gaan voeden. Of een bv-shirt of zo. Vaak ging ik ook wel met mijn rug naar de mensen zitten, vooral omdat mijn baby dan minder afgeleid zou zijn. Dan zie je echt niets, behalve een baby die in een typische drinkhouding ligt. Kan me niet voorstellen dat iemand daar aanstoot aan neemt. Ik heb trouwens ook nooit druk ervaren dat ik per se bv moest gaan geven. Bij mijn eerste had ik er nog nooit over nagedacht, maar ik kreeg zo'n foldertje van de verloskundige en er hing een poster met data voor een informatie-avond. Daar ben ik toen heen geweest en toen heb ik besloten dat ik het wel eens wilde gaan proberen. Dus ik heb wel info gekregen, maar dat heb ik zeker niet als pusherig ervaren. Bij de tweede en derde was het geen vraag meer, ik ben inmiddels ervaren langvoedster (15, 30 en tot nu toe 14 maanden per kind).