Mijn vriend en ik zijn ruim 4 jaar samen, en na ongeveer 2 jaar besloten we voor een kindje te gaan. Het heeft vervolgens ruim 2 jaar geduurd voordat ik zwanger was. Toen ik eindelijk een positieve test had ging onze relatie even wat minder. We waren net verhuisd (wat ook de nodige stress mee bracht) en financieel liep het even wat minder (vriend heeft eigen zaak) wat mijn vriend op mij afreageerde. Dus in plaats van blijdschap om na zo'n lange tijd eindelijk spontaan zwanger te raken, was mijn vriend eerder wat terug houdend. En later vertelde hij ook dat hij wat twijfels had over onze relatie, want hij vond het een sleur worden. Maar na een paar gesprekken en toen er wat tijd overheen ging was hij er wel blij mee. Vervolgens kregen we de echo met geslachtsbepaling en toen bleek dat we een meisje verwachten was mijn vriend erg teleurgesteld. Hij wilde liever een jongen. Hij voelt sindsdien zelden aan mijn buik en het lijkt wel of de hele zwangerschap hem niet zoveel interesseert. Als ik een echo heb, dan zegt hij: moet ik persé mee? Ik merk ook dat hij het maar vervelend vind als ik over de baby praat, of als ik zeg dat ik haar voel schoppen. Ik voel me dus ontzettend alleen zwanger. Vriendinnen om me heen hebben nog geen kinderen en met mijn moeder heb ik al geen contact meer doordat er veel is gebeurt in het verleden. Alleen de moeder van mijn vriend is een beetje betrokken en zij is ook met mij mee geweest om de babykamer en wagen uit te zoeken. Want ook daar had mijn vriend geen zin in. Momenteel ben ik werkeloos (krijg een UWV uitkering) omdat mijn contract niet verlengt werd. Ik krijg nu maar 70% van mijn salaris, dus dat is niet veel. Aangezien ik nu 22 weken zwanger ben zal er geen bedrijf zijn die mij nu aanneemt. Mijn vriend verdiend veel meer met zijn eigen zaak, dus die betaalde altijd al de meeste kosten, zoals de huur enz. Normaal gezien hebben we het financieel goed, maar omdat mijn vriend ook regelmatig loopt te gokken, krijgt hij het toch voor elkaar dat er soms niet veel geld over is. We hebben hierdoor continue ruzie over geld, want vriend vind dat ik te weinig binnen breng. Ik vind dat hij niet moet gokken. Waarop hij weer beledigt is, want het is zijn eigen geld zegt hij, en hij mag doen wat hij er mee wilt. Ook noemt hij mij dan een profiteur en zegt hij dat alles van hem is (huis, auto enz). De laatste tijd gebruikt hij ook zo'n 2 á 3 keer per maand drugs. En dan voornamelijk coke met alcohol of pillen en speed. Een aantal jaren terug deden we dit wel eens samen met vrienden, maar we deden dit al een tijd niet meer. Hij gebruikt dit steeds thuis waar ik bij zit, en blijft dan soms wel 2 dagen wakker (speed en coke houd je wakker), en gaat dan op internet gokken en draait harde house muziek. Terwijl ik probeer te slapen.. Ik heb hem al meerdere keren aangegeven hier knettergek van te worden. En dat ik vind dat hij zich wel eens als een toekomstige vader mag gaan gedragen. Hij vind dat het allemaal wel mee valt. Gisteren hebben we hier enorme ruzie over gehad en mijn vriend kwam heel dreigend en agressief over. Echt slaan of mij fysiek te lijf gaan doet hij niet maar hij heeft wel eens in mijn gezicht gespuugd en geduwd. Door de ruzie van gister heb ik snachts geen oog dicht gedaan en ben ik gaan nadenken. Het voelt niet meer goed en ik ben bang dat mijn vriend nooit een betrokken lieve vader voor het kleine meisje in mijn buik gaat zijn. Maar het probleem is dat ik niet zo snel ergens terecht kan. Financieel gezien heb ik ook niet genoeg geld nu om iets voor mezelf te huren. Sorry voor het lange verhaal maar ik moest het even van me af schrijven. Ik hoop dat er mensen zijn die mij tips kunnen geven of iets van mijn verhaal herkennen.
He LonelyMom, wat een verschrikkelijke situatie voor je, zeg!! Maar ik vind het heel dapper dat je wilt kiezen voor je kindje. Ik zou een afspraak maken met je huisarts en met maatschappelijk werk om eens te horen wat je mogelijkheden zijn. Het is niet ideaal, maar er zijn opvanghuizen en zo. Een andere mogelijkheid (en alleen jij kan inschatten of dat haalbaar is) is om zijn moeder in vertrouwen te nemen. Misschien dat zij kan helpen... Maar de situatie klinkt zeker niet gezond met gokken en drugs, in je gezicht spugen. Wat een rotzak! Ik wil je heel veel sterkte wensen (al klink je al ontzettend sterk .
Als ik jou was zou ik maken dat ik wegging.. Ik had een ex (gelukkig geen kinderen mee) die aan de drugs was. Eerst een klein beetje af en toe en.steeds vaker. Eerst duwen en trekken en daarna liep het volledig uit de.hand. Uiteindelijk aangifte gedaan en is hij veroordeeld voor zware mishandeling en poging tot doodslag.. Laat het aub niet zover komen En als jouw Ww nu minder is dan de bijstandsnorm kun je een aanvulling krijgen. Dan is het wel mogelijk om een.sociale huurwoning te betalen en gezien de situatie is de kans groot dat je urgentie krijgt. Moet je.wel heel eerlijk zijn over het gedrag en drugsgebruik van je vriend bij het maatschappelijk werk. Heel veel sterkte en denk aan jezelf en aan je kleine meisje..
1 tip: Maak dat je wegkomt. Zoek je papieren bij elkaar die belangrijk zijn, bankpas mee. Tasje kleding mee. En maak ajb dat je wegkomt. De volgende keer dat hij boos wordt duet hij je per ongeluk van de trap of geeft je een duw en val je verkeerd. Of erger. Ik heb helaas ook ervaring met ex-partner welke verslaafd raakte in onze toenmalige relatie, en ik dacht ook: er kan veel geks gebeuren maar hij zou me nooit echt pijn (willen) doen. Tot het wel zover kwam.. Serieus, maak-dat-je-weg-komt! Ga naar een blijf van mijn lijf huis!
Wat een verschrikkelijke situatie! Zo had je je het niet voorgesteld om zwanger te zijn. Ik vind het erg voor je dat je er nu niet van kunt genieten. Tja, denk je zelf dat dit nog goedkomt? Ik persoonlijk vind het heel erg onvolwassen van je vriend om zo op zijn aanstaande vaderschap te reageren. Ik ken hem niet maar als ik dit zo hoor zou ik het risico niet willen lopen dat hij jou iets aandoet. Of dat hij straks je kleine meisje laat weten dat hij liever een jongetje wilde. Dat ze door hem niet gewenst is. Ik zou inderdaad ook met de huisarts gaan praten. Die kan je eventueel doorverwijzen naar instanties die je hierbij kunnen helpen. Hier in Nederland hoeft niemand in een rottige situatie te blijven vanwege geld. Het zal moeilijk worden maar dat is bij hem blijven ook. Heel veel sterkte
Ik zou met je schoonmoeder gaan praten of je niet bij haar terecht kan. Leg haar uit hoe haar zoon zich gedraagt (drugs, gokken, naar jou en jullie kleintje toe, ...) en vraag of je desnoods tijdelijk bij haar mag intrekken. Want tenslotte is het haar kleinkind ook. Maar ik zou toch echt wel een tijdje "weg" gaan (uit huis), want de situatie met je partner begint daar hoe langer hoe onveiliger te worden. Als hij het echt serieus meent met jou, dan opent dat hopelijk een beetje zijn ogen en kapt hij met heel die boel. En wie weet kan zijn moeder wel helpen hem doen inzien hoe stom hij bezig is?
Get the h*ll out of there. Die gozer is een wandelende tijdbom. Hij heeft je NOG niet geslagen maar wel geduwd en naar je gespuwd, grote kans dat slaan het volgende is. Stap naar je ha of naar je vk, zij kunnen je verder helpen. Het is een moeilijke stap om te nemen, maar denk om je zelf en je kleine meisje. Sterkte meid, dit is niet de situatie die je voor ogen had. Dikke knuffel
Wat goed dat je je ogen niet sluit en dat je ziet dat dit geen goede omgeving is voor je dochtertje. Ik kan je niet vertellen wat je moet doen, maar ik wens je alle sterkte, geluk en wijsheid.
Bedankt voor de lieve reacties. Zo had ik mijn zwangerschap inderdaad niet voorgesteld. De laatste ruzie die mijn vriend en ik hebben gehad, kwam dus omdat ik zijn moeder had ingelicht. Zijn ouders hebben ook al veel met hem mee gemaakt wat het gokken betreft en weten ook dat hij wel eens drugs gebruikt. Zijn moeder reageerde dus erg bezorgd en heeft mijn vriend de volgende dag gebeld. En mijn vriend was woest op mij.. Want ik mocht zijn moeder nooit vertellen dat hij drugs gebruikt had en dat hij zoveel geld vergokt heeft op het internet. Want zijn moeder zou daar erg gestresst van worden en dat kan zij niet aan, zegt hij. Ik ben inderdaad ook bang dat ik vroeg of laat wel een paar klappen krijg. Want iedere keer dat hij boos op mij is, zie ik gewoon in zijn ogen dat hij mij het liefst pijn zou willen doen. Terwijl ik toch echt geen rare dingen van hem vraag of iets doe om geweld bij hem uit te lokken. Ik ben absoluut geen zeurder en ook in het huishouden of het uitlaten van onze hondjes, doe ik zelf en vraag hem nooit iets te doen. Ivm herkenning zal ik niet zeggen in welke stad ik woon, maar mijn vriend en ik wonen in Zuid-Holland terwijl ik zelf uit Noord-Holland kom en daar wonen ook mijn vrienden enz. Ik wil dus graag terug naar Noord Holland, want hier waar ik nu woon heb ik verder niemand alleen vriend en schoonfamilie. Ik weet niet of maatschappelijk werk in Noord Holland mij kan helpen aan een huurwoning, want ik sta daar niet ingeschreven. Want tijdelijk zou ik wel bij vrienden kunnen, maar dat is ook geen ideale situatie omdat er gewoon niet genoeg ruimte is voor mij en de baby en er gerookt word in huis. Verder heb ik ook nog 2 hondjes en die gaan dus ook mee.
Blij om te lezen dat je lijkt in te zien dat dit niet de juiste en gezonde situatie is. Uit ervaring weet ik dat het inzien en daadwerkelijk stappen ondernemen heel moeilijk is (kan zijn). Ik moest immers eerst bijna dood zijn om echt weg te gaan, ondanks ik een heel netwerk had dat me wilde opvangen en niet eens zwanger was. Ik hoop echt dat je voor jou en je baby de juiste keuzes maakt. Ik zeg niet dat mannen zoals jouw vriend en mijn ex de slechtste mensen van de wereld zijn, maar het zijn wel gevaarlijke mensen, die zonder professionele hulp echt niet gaan/kunnen veranderen Helaas! Urgentie zou ik gewoon proberen in NH. Kans wordt wel een stuk kleiner omdat ze zullen zeggen dat "het probleem" daar niet is ontstaan. Maar zou het wel proberen en je hele verhaal vertellen. Dat je het zonder je netwerk daar ook niet gaat redden en dat je niet in dezelfde stad wilt wonen als hij ivm onvoorspelbare gedrag. Betrek instanties erbij, lijkt eng, maar zij kunnen je echt helpen.
Zoals de vorige dames al aangaven zou ik ook zorgen dat je er z.s.m weg gaat. Je bent in gevaar. Sorry dat ik het zo zeg maar het is zo. Iemand onder invloed van drugs/alcohol en dan ook nog opgekropte woede is echt gevaarlijk. Het is makkelijk om te zeggen dat je weg moet gaan maar ik snap ook wel dat dit niet 1,2,3 kan. Maar ik zou alles opties nalopen. Misschien is het een idee dat jij of hij bij zn ouders intrekt? En hem duidelijk een keuze geven: -of hij gaat ook hulp zoeken voor zn verslaving of de relatie is definitief over. Misschien dat hij dan inziet dat hij moet veranderen. Hoe dan ook wil ik je heel veel sterkte wensen en hoop ik dat het goed komt voor jou en je dochter.
Harddrugs en zulke agressie (spugen en duwen is niet normaal he, een klap of stomp is maar een klein stapje verder...) gaan echt niet samen, dit klinkt als een heel onveilige situatie voor een kind. Ik sluit me dus aan bij de anderen die zeggen dat het tijd is om te gaan. Misschien ken je iemand waarbij je tijdelijk kan verblijven terwijl je ondertussen onderdak voor jou en je kind regelt? Vraag om hulp bij je huisarts, die is als het goed is op de hoogte van wat voor hulp jij kan krijgen en kan je bv doorsturen naar iemand die je helpt alles op de rit te krijgen!
Ik weet dat er in verschillende plaatsen een verschillend urgentie beleid is wat betreft woningen. Dus ik denk echt wel dat er mogelijkheden voor je zijn. Desnoods zou je anti-kraak kunnen proberen. Is niet ideaal maar er zijn best leuke woningen die anti-kraak worden aangeboden. Of in een woning die te koop staat en dus tijdelijk onderverhuurd wordt. Ik denk dat de eerste stap de huisarts is. Die kan je vertellen waar je het beste heen kunt. sterkte
Wat ontzettend rot dat je in deze situatie zit! Ik heb helaas in een soortgelijke situatie gezeten. We woonden net samen, ongepland zwanger, besloten er voor te gaan, tot we op de echo zagen dat het een meisje werd.. Daar zat hij niet bepaald op te wachten. Dat was het omslagpunt van onze relatie. Uit angst en schaamte naar m'n omgeving toch blijven proberen, hij werd steeds agressiever (ook veel fysiek geweld) hij gebruikte veel drugs, dronk veel, om GEK van te worden. Uiteindelijk heb ik het geprobeerd tot 8 maanden na de bevalling en ben daarna naar m'n ouders gevlucht. Om een lang verhaal kort te maken, dit gedrag verandert niet zomaar. Bespreek je situatie met je huisarts, vk, eventueel je studieadviseur, maatschappelijk werk of een psycholoog. Schrijf je in bij alle mogelijke woningverhuur sites, uiteraard ook voor de sociale huurwoningen. Ga langs bij de woningbouwverenigingen in de gemeente waar je zou willen wonen en benadruk de ernst van je situatie. Ik zou als ik jou was zo snel mogelijk bij hem weg gaan, als je niet bij familie of vrienden terecht kunt, dan naar de opvang. Die kun je sowieso bellen om wat informatie te vragen, of het Steunpunt Huiselijk geweld. Belangrijkste is dat je zo snel mogelijk een eigen plek hebt. Wat mij nog steeds veel pijn doet is dat ik niet eerder ben weggegaan, zoveel mooie bijzondere momenten met mijn dochter heeft hij verpest. Ook nadat ik bij hem weg was gegaan heb ik hem uit angst te veel toegelaten in ons leven, wat zeer negatief uitpakte. Ik heb uiteindelijk na 2,5 jaar aangifte gedaan en dat heeft geholpen. Ook heb ik veel steun gehad aan m'n psychologe, ik was ook nog jong (23 toen ik wegging) en mensen uit m'n omgeving snapten m'n situatie niet, konden zich er niks bij voorstellen. Gelukkig gaat het nu inmiddels heel goed met ons. Ik wens je heel veel sterkte, en ik hoop dat je toch nog wel van je zwangerschap kunt genieten!
beetje vreemd hoor dat je aan kinderen wilt beginnen als je vriend aan de coke zit. Sorry maar daar kan ik niet bij . Ik vind het erg vervelend voor je ik zou als ik jou was maar snel weg gaan bij zn asociaal figuur. Heel veel sterkte mies
Sorry je zit misschien niet op de reactie te wachten die ik net gaf wordt gewoon ontzettend boos omdat ik zelf zn vader heb gehad en daar al tijden geen contact mee heb. Wat mij de beste oplossing lijkt is een advertentie plaatsen ergens of rond kijken of er geen kleine woonruimte ergens is die niet duur is. Misschien als je naar die woningzorg instelling gaat en dit verhaal uitlegt dat je wel voorrang krijgt. Waar woon je ergens dan kan ik even kijken of ik iets kan vinden (A) ben altijd erg handig in zoeken
Toen ik het begin van je post las dacht ik: "Niet leuk die situatie, maar mss even praten en dan komt het wel goed. Niet alle mannen zijn even blij in het begin en sommigen hebben niets aan die echo's en dergelijke". Maar naarmate ik verder lees, kom ik meer en meer tot de conclusie dat je vriend, sorry, een rotzak is zonder verantwoordelijkheid. Sorry hoor, maar coke nemen en harde house draaien in het bijzijn van je zwangere vrouw? IN JE GEZICHT SPUGEN? Is hij helemaal gek?! Wat kinderachtig. Ik zou me net als jij even gaan afvragen of je kindje in een veilig en aangenaam nestje geboren wordt in deze situatie. Maar ik zou toch nog eerst met hem proberen praten, mss wil hij zijn levenswijze wel wat aanpassen. Ik ben compleet anti-drugs. Met of zonder kind. Maar ik kan me inbeelden dat sommige mensen dit minder erg vinden. Maar in bijzijn van je kind nooit. Je weet nooit wat er kan gebeuren. Meis, sterkte. Ik zou zeggen, praat met hem, wees rustig. Weeg af wat er voor jou moet veranderen om met hem door te kunnen gaan. Als hij hier niet open voor staat, zorg dat je eventueel ergens terecht kan. Al is het bij zijn moeder of een vriendin. En laat het dan even bezinken. Mss komt hij dan wel tot rede. Ga je ondertussen al informeren voor een goedkope woning zodat je iets hebt om op terug te vallen. Maar ga vooral uit "zijn" huis weg. Mss dat hij dan inziet wat hij mist. Je kan het doen onder het mom van dat je niet wil "profiteren" (ironisch bedoeld hé). Klinkt redelijk toch? Als hij dat altijd maar herhaalt? Zo heeft hij er geen "last" meer van. Pfffft. Sorry hoor maar ik wordt hier boos van. Sterkte. En laat niet met je sollen! Jij bent sterker!
Ik moet eerlijk zeggen dat ik zelf, net als jouw vriend, ook erg snel boos, chagrijnig of prikkelbaar ben wanneer het financieel ofzo even niet lekker loopt. Terwijl mijn vriend heel kalm en rustig blijft. Ik kan wat dat betreft zijn norsheid wel begrijpen. Verder wil ik het nog op 1 punt voor je vriend opnemen. Jullie gebruikte samen in het verleden weleens drugs. Ik vind dan ook niet dat het te verwachten is dat hij ook ineens stopt, ook al is dit voor jou wel gelukt. Een man heeft al niet de ervaring van het zwanger zijn en hoeft er in principe niks voor op te geven. Ben absoluut tegen drugs, heb hier verder geen ervaring mee, maar ik begrijp dat afkicken tijd nodig heeft. Ik vraag me af of je eerst met je vriend hierover hebt gesproken of dat je eerst hier je verhaal hebt weggezet. Soms zijn we bang hoe onze vriend zou kunnen reageren, terwijl het vaak heel anders loopt. Ik zou het heel goed begrijpen en zelfs aanraden om weg te gaan, in eerste instantie tijdelijk. Misschien schrikt hij hier van. Als dan alsnog blijkt dat het niet meer werkt dan moet je definitief weg.
Het is toch een kwestie van tijd en dan gaat zijn eigen bedrijf toch ook kapot? En dan... geen geld, gokken en drugs, wegwezen dus... Probeer of je richting NH kan, misschien tijdelijk bij een kennis, familie?