Bij mijn eerste zwangerschap ben ik 40 weken lang misselijk geweest. En niet alleen misselijk echt van 's-morgens tot 's-avonds spugen. Er zat weleens een dag tussen dat het wat minder was, maar dat was echt een uitzondering. Bij 12 weken hoopte ik dat het over was, toen weer bij 16, toen weer bij 20, maar helaas. Het is mijn hele zwangerschap gebleven. Nu ben ik zwanger van mijn tweede kindje (8 weekjes) en helaas is het weer helemaal hetzelfde als bij de eerste. Ik heb nu al een mail verzonden naar een Osteopaat, want ik ga het niet redden om nu weer zo lang te spugen en ik heb nu ook al een kleintje rondlopen. En ik ga niet wachten tot de zogenaamde 12 weken grens, want die hoop had ik bij mijn eerste zwangerschap ook en dat bleek ook niet waar te zijn! Dus meiden die niet meer misselijk zijn: geniet er alsjeblieft van! En met de kleine gaat het heus wel goed, daar hoef je niet perse misselijk voor te zijn!
Hi Girl81, Wat vervelend voor je zeg! Mijn schoonzusje heeft dat ook beide zwangerschappen gehad. Bij de laatste had ze medicijnen gekregen, die haar wel redelijk hielpen. Ik weet verder niet of dat voor iedereen van toepassing is maar ik hoorde laatst weer een verhaal van iemand die niets binnen hield en daar ook medicatie voor had gekregen. Ik zou het gewoon aankaarten bij de huisarts of verloskundige! Zet hem op en heel veel sterkte!!
Bedankt voor jullie reacties. Misselijk zijn is ook vervelend. Ik heb op het moment nergens last van eigenlijk, is dat normaal? Maak me best zorgen. xxxx
Niet teveel zorgen maken. Afgelopen week was ik helemaal niet misselijk en had nauwelijks symptoompjes meer, maar sinds gisterenavond ben ik weer non-stop aan het overgeven en het kleintje doet het hier hartstikke goed. Kwaaltjes zeggen vaak helemaal niks of het wel of niet goed gaat.