we hebben hier al aardig wat in meegemaakt, met 6 maand kwamen ze erachter dat mijn dochter een luxatie had. * 2 weken spreidbroek. * 10 dagen in tractie. * 3 maanden gipsbroek. daarna weer een spreidbroek en later een loopbroekje, ze deed haar eerste stapjes los met 20 maanden. met 2 jaar mochten we stoppen met de loopbroek, dan had dat geen zin meer. Gisteren zijn we op controle geweest en wat blijkt, het is amper verbeterd in een jaar tijd!! een operatie krijgt ze vlak voor of vlak na haar 3e verjaardag. Ze zal dan weer net zon gipsbroek krijgen als ze al gehad heeft en daar heb ik wat vragen over zoals: past ze met gips nog wel in haar ledikant? hoe gaan we haar vervoeren? moet ik een bed beneden zetten of is dat iets overbodig? nu zindelijk maken of is het dan voor niks geweest? omdat ze dan misschien niet meer durft. Bolderkar aanschaffen? in de kinderwagen zal het wel niet passen? Het zou fijn zijn als er moeders zich hier aan komen sluiten die in hetzelfde schuitje zitten of hebben gezeten zodat we ervaringen kunnen uitwisselen.
Ik heb zelf vroeger heupluxatie aan beide kanten gehad en ben gelukkig nooit geopereerd. Ik heb wel 2,5 maand in tractie gelegen en diverse spreidbroeken e.d. gehad. Met bijna 3 kon ik pas lopen. Ik 'ken' het dus alleen van de andere kant. Mijn ouders hebben me in een tweelingkinderwagen vervoert, waar 2 kinderen in 1 bak passen. Maar dat was wel toen ik iets kleiner nog was denk ik. In de auto volgens mij gewoon een soort van los, maar dat waren uiteraard andere tijden. Kinderen worden zindelijk, die kan je niet zindelijk maken. Je kan proberen er wat aandacht aan te besteden, potje in de kamer en regelmatig op de wc zetten. Maar als ze er niet aan toe is, gaat het echt niet gebeuren hoor. Veel sterkte!
moest wel ff lachen om dit stukje, je hebt helemaal gelijk hoor ik denk dat ze er wel aan toe is, ze geeft aan wanneer ze moet poepen en als ik een potje in de kamer zet gaat ze er zelf opzitten als ze moet plassen of poepen.. maar vaak wanneer ik haar luier af heb zit het dus al in de luier
Met 4 maanden hoorden wij dat ons meisje een heupdysplasie had. De orthopeed zei dat het ging om een milde heupdysplasie. Ze moest een spreidbroek, alleen tijdens het slapen en dus ook de nacht. Ze kreeg de spreidbroek dus al jong aangemeten en o wat vond ze het erg... Veel kinderen 'wennen' er aan, passen zich snel aan, maar ons dametje niet. Dus ben ik de spreidbroek ook overdag aan gaan doen, om zo toch de uren te maken, omdat ie 's nachts echt wel eens af ging, voor onze rust. Tijdens de controles zagen we steeds een lichte verbetering, geen grote groei, en de orthopeed was iedere keer licht tevreden, maar niet volledig tevreden. Hij zei ook vaak: Dit is goed, ik wil meer dan goed. En op een gegeven moment vond hij goed goed genoeg en mochten we stoppen,terugkomen na een jaar. Zo gezegd, zo gedaan. Foto laten maken en op gesprek. Hij begon zijn praatjes, begon over de graden, hoe het moet staan en krijgt telefoon. Tijdens dat telefoontje bewerkt hij de foto en zet de hoeken erop, waardoor ik het meteen zag... En ja, ze heeft nog steeds een heupdysplasie... En ze zou een milde gehad hebben... Toen kwam er een hoop info op ons af.Wij hoeven pas terug als zij 5 is en dan gaan ze verder kijken. Als het dan nog niet goed is, worden de opties besproken, maar dat is dus een operatie. Vervolgens kregen we de gevolgen te horen: Artrose op jonge leeftijd en niet alle sporten kunnen doen. Later las ik dat ze ook nog eens veel pijn kunnen krijgen en dat zelfs de schoolkeuze een hele belangrijke is, want als ze dit zou houden, kan ze bijv geen kapster of leerkracht worden ivm het vele staan. Nu is dat koffiedik kijken, maar er kwam een hoop op ons af. Mensen om ons heen bagataliseren het, maar ik vind het nogal wat. Nu merk je er nog niets van, maar later? Dat is afwachten. Toevallig heb ik vandaag een afspraak staan bij de orthopeed. We moesten pas terug met 5jr, maar er zijn dingen die mij opvallen. Ze klaagt vaak over pijn in haar been, heup en soms enkel. Ook geeft ze veel aan pijn aan haar plasser te hebben. Dit kan ook met het poepen te maken hebben, het zit zo dicht bij elkaar, maar het kan ook haar lies zijn. Ze kan al heel lang duidelijk maken hoe of wat, dus ik wil haar serieus nemen en dus een afspraak gemaakt. Liever een keer teveel dan te weinig. Het is wel even anders dan een luxatie, maar het resultaat is hetzelfde: nog een heupdysplasie, ondanks alle therapieën...
hoe oud is jou kindje? vervelend dat de arts zegt een milde afwijking en elke controle is er verbetering, dan verwacht je dit eingelijk ook niet. waarom wachten ze af tot ze 5 is? wil hij afwachten wat de natuur zelf doet? laat je weten hoe het was?
Hoi! Ons dochtertje is 3. Ik vroeg mij ook altijd af waarom ze afwachten, maar ik geloof dat het te maken heeft met de verharding van de botten, dat ze dat liever afwachten of zo. Maar ik heb dat ooit eens vluchtig gelezen, dus ik weet niet zeker wat ik nu neerzet Vanmiddag heeft hij haar even onderzocht, vooral de kuitspier omdat die weleens korter kan zijn bij heupdysplasie en klachten kan geven, maar hij kon niets afwijkends ontdekken. Hij gaf vanmiddag ook aan dat het een milde dysplasie is. Ik denk dan ook dat hij inderdaad wil aankijken of het toch nog uit zichzelf goed komt. Maar ja, er zat nooit veel schot in, dus ik weet het niet zo hoor. Heb jij nooit zoiets van 'al die behandelingen, spreidbroek enz enz en dan niet geholpen?!?' Ik wel hoor, ik heb weleens geroepen... al die ellende met dat ding voor niets! (en dan heeft ze een milde... kun je nagaan hoe jullie dat nu hebben...)
bij ons zij hij dat de operatie echt nodig is, maar ze is er nu nog iets te klein voor, daarom rond haar 3e verjaardag. goed dat je bent gegaan. kon jij snel terecht? als ik bel kan ik pas 3 maanden later terecht!! dat was dus precies mijn gevoel, die rotspreidbroek voor jan l*l mijn nichtje had ook een spreidbroek...zij heeft dat ding heel weinig aan gehad. zijn ze voor controle geweest en dat zag er prima uit.. het is soms zo oneerlijk
Hoi, wat naar dat de behandeling nog niet goed heeft geholpen. Onder Aangeboren Afwijkingen (hierboven in het onderwerpenlijstje) loopt nu ook een topic over een operatie bij heupdysplasie, misschien dat je daar al wat tips vandaan kan halen?
.... aii... dat is pijnlijk.... Je wilt gewoon dat alles goed gaat met je kind, simpel zat! Ik kon niet echt heel snel terecht, maar had ook geen haast. Ik geloof dat ik in januari heb gebeld, dus redelijk. Maar die wachtlijsten...drama! Toch, je bent er al onder behandeling, waarom dan nog zo lang moeten wachten? Heb je al eens nagedacht over een second opinion?
nee, wij hebben een goede arts, mensen komen van ver voor deze man. we hebben Dr Heeg misschien zegt dat je iets
Al veel van gehoord, moet een autoriteit op gebied van dysplasie zijn. Je zit wel heel goed met hem. Onze orthopeed dr. Gardeniers, is pas met pensioen gegaan, maandag afspraak bij ortho in opleiding (hoop niet diegene die we met de eerste gipsbroek op de kinderafdeling hebben gezien, die kon ik wel villen met z'n nietszeggende antwoorden).
Zal je net zien.... heb je inderdaad die..... Hoop het niet voor je. Of eigenlijk voor hem, villen schijnt niet fijn te zijn Soms kun je maar beter een oude rot in het vak hebben, die nog opgeleid en gewerkt hebben zonder al deze moderne technieken, maar wel resultaten boekten. Beiden zeggen me niets, zal eens googlen!
Hier ook ervaring met spreidbroekjes en in afwachting van een mogelijke operatie. Mijn oudste dochter, nu drie, had een heupluxatie. Dit is na lange tijd en verschillende spreidmiddelen goed gekomen( binnen de norm) maar onze arts was ook niet helemaal tevreden. Als ze vier wordt, moeten we terugkomen en zal het 50/50 zijn wat betreft een operatie. Eerder willen ze hier niet aan omdat de botten nog niet hard genoeg zijn. Mijn jongste dochter is nu na een half jaar verlost van spreidbroek, zij had een lichte dysplasie. Met haar moeten we op controle als ze twee is. Zo blijft het dus altijd spannend.
Ik wil je even sterkte wensen. Bij cb dachten ze dat dochter hd had. Foto's laten maken, gelukkig niks! En ben daar heel blij om als ik jouw verhaal lees en ken van bijna 2 jaar geleden. Ook een vriendin van mij heeft hd. Ze zijn er achter gekomen met 6 maanden en destijds was er bij haar 'niks meer aan te doen'. Nu moet ik zeggen, ze woont in Oostenrijk. Dat zal verschillen. Zij heeft dagelijks pijn, kan niet sporten, niet heel ver lopen.
Ik wil je veel sterkte wensen ik heb geen idee hoe dat bij jonge kinderen gaat. Alleen spreekt het me erg aan omdat het bij mij met 13 jaar is ontdekt. En is er op mijn 16/17/18 en 19 aan geopereerd ben toen ik uitgegroeid was. 1 Operatie is opnieuw gegaan dus in totaal 5 keer geopereerd.