Ik heb echt zitten huilen en beven bij dat gedeelte van die ruggeprik. Nog zoveel mensen kunnen zeggen dat het meevalt, ik vind het doodeng en hoop dat ik nooit een ruggeprik hoef. Net als een katheter trouwens, daar gruwel ik ook van. Heb wel begrepen dat je van tevoren een rustgevend middeltje kan krijgen, zodat je er niet zoveel van meekrijgt als je een ruggeprik krijgt. Maar ik hoop gewoon op een natuurlijke bevalling thuis
Bij mij is het al bijna zes jaar geleden,de geplande ks vanwege stuitligging. Ik heb gisterenavond echt zitten te genieten, zoo mooi. Ik ben bij mijn 2e natuurlijk bevallen en eerlijk was ik veel liever bevallen door weer een ks maar durfde niet te vragen aan de gyn. Overigens is mijn natuurlijk bevalling goed gegaan, alleen mijn zoontje had na de geboorte een slechte start en moest in de couveuse. Nu las ik hierboven ergens dat ze in Drachten ook natuurlijk keizersnedes uitvoeren, daar waar ik ook beide keren ben bevallen. Zou ik dus ooit weer mogen weet ik dat deze mogelijkheid daar in ieder geval is
Ik heb gister met moeite mee gekeken. Bij ons ging alles zo snel dat ik er moeite mee had dat ze hier op alles rustig werd voor bereid en dat ze het kind gelijk bij haar kreeg. Toen ze dochter hadden gehaald heb ik haar 1sec boven het doek gezien en toen was ze ook weer weg. 2Uur later zag ik haar pas weer. De ruggeprik vond ik erg pijnlijk. Ze hebben bij mij zeker 4keer mis geprikt omdat het niet goed lukte. Ze zeiden dat ik me moest ontspannen. Dat lukt nogal aardig in een weeënstorm. De 5de keer prikken was gelukkig wel goed en ik was op dat moment ZO opgelucht dat ik geen weeën en pijn meer voelde. Al met al is ondanks 16uur been/buik/rug weeën, weeënstorm en persweeën met maar 3cm ontsluiting (oftewel horror bevalling) is alles gelukkig toch goed gekomen hoewel ik nog steeds veel moeite heb met alle hectiek van de spoed ks en het idee dat het een ks geworden is.
Is dat zo? Hier zou ik dan zeker om vragen mocht in ooit weer zwanger mogen worden. Ben ook in Drachten bevallen
Nou, doe mij maar natuurlijk bevallen hoor... dat is twee keer heel prima gegaan. Maar ben blij met alle verhalen en volgende week zal ik mijn verhaal doen... over de ruggeprik maar vooral of de gentle sectio inderdaad 'gentle' is
Ja mooi he! Vond ik ook. Vond het ook eng om te zien, zo van, wanneer gaat dat kindje ademen Slaat nergens op want het zit op dat moment natuurlijk nog goed aan mama vast met de navelstreng. Bij mij is ook op mijn buik geduwd om haar eruit te krijgen, weet ik. Maar geen idee hoe het verder is gegaan.
Heb het net terug zitten kijken wat een tranentrekker! En over die ruggenprik ik voelde er niks van! Was dan wel een beetje van de leg door de remiventonil
Ze lieten er nog wel wat van zien en legden er wat over uit. Ik vond het dichtmaken verschrikkelijk, ik was alleen (man met kind weg, fijn gevoel wel, die zaten ieg samen lekker bloot te buidelen ) en we kletsten maar wat, over de naam oa, bla bla. Ivm aan de voorzijde liggende (dus die moest gelijk worden losgemaakt voor het kind eruit kon) en laagliggende placenta (das een deel van de baarmoeder dat minder samentrekt als het kind eruit is) had ik meer risico op bloedverlies, dus ik kneep hem gewoon nogal dat ze de wonden niet goed dicht zouden krijgen, brrr. Ik had ook kort daarvoor van een collega gehoord hoe de ks van zijn vrouw niet helemaal vlekkeloos afliep met een bloeding, brrr. Dus ik lag daar niet zo ontspannen. Ze hielden me wel goed op de hoogte: mevrouw xy, de wond van de baarmoeder is nu goed dicht, etc. Dat scheelde wel iets. De gyn vertrok zelf na de moeilijkste handelingen, en liet de gyn in opleiding de rest doen Maar alles is goed gekomen, haha. Al met al heel goed om het nog eens te zien denk ik, er viel hier toch nog wel wat te verwerken!
Ik heb het laatste stukje gezien, en even op internet opgezocht wat een "natuurlijke keizersnede" inhoud. Ik heb een dochter van bijna 16 die via een keizersnede is geboren. Ik heb haar 1minuutje gezien op de arm van papa toen ze mij nog aan het dichtmaken waren. Daarna is ze naar de couveuse afdeling gegaan. Iets over 3 s'middags is ze geboren, en ik heb haar pas om een uur of 8 s'avonds gezien.. Wel had ik een tv op mijn kamer staan, waar ik haar "live" kon zien. Ik was toen 21, en nog niet zo mondig als nu.. helaas.. Ik heb haar pas zo'n 5 uur na de geboorte mogen vasthouden.. en geloof het of niet, vind het echt heel heel erg, maar diep van binnen weet ik dat ik een mindere band met haar heb dan met de andere 2 kids die na haar zijn geboren. Die mochten wel meteen op mijn borst, om voorlopig niet meer weg te gaan. Ik houd natuurlijk zielsveel van mijn oudste dochter, bedoel dit ook niet verkeerd, voordat ik heel zp over me heen krijg. Maar ik voel dat het anders is, en dat is heel erg verdrietig. Dit gevoel is ook iets waar ik me pas de laatste jaren van bewust ben geworden. En ik denk dat dat echt is voortgekomen omdat je niet die belangrijke eerste uren met elkaar deelt. Het is ook niet dat we geen goede band hebben, integendeel. Het is moeilijk uit te leggen, maar diep van binnen voel ik het, heel erg Het is zo belangrijk die eerste momenten met je kindje, prachtig hoe dat gisteren ging tijdens de keizersnede
Maar heb ik het goed verstaand dat ze dat meisje BILLY hebben genoemd?? Ik hoop eigenlijk Winny dan maar geen Billy toch??
heb vanmiddag via uitzending gemist gekeken, hield het niet droog hoor....erg bijzonder om te zien.... enne mij lijkt zo'n ruggenprik helemaal niets brrrr....ook al voel je er misschien niets van....is het idee denk ik..
Hier ook, 5 keer moeten prikken, 4e keer zat hij in een zenuw, voelde hem wroeten tussen mijn wervels, verschrikkelijk was het