Terugplaatsing embryo/cryo mogelijk als je in de overgang bent?

Twee jaar geleden kreeg ik de diagnose borstkanker. Omdat het mogelijk is dat je door chemokuren en de benodigde hormoontherapie in de overgang komt, is ons de mogelijkheid gegeven om voor aanvang van de chemokuren nog een spoed-ICSI te doen zodat we later toch nog kans hebben op een tweede kindje. Wij waren ten tijde van de diagnose voor een tweede kindje bezig en onze meid is met behulp van ICSI ontstaan, dus dat was niks nieuws voor ons. Daar hebben we toen voor gekozen. De embryo's zijn niet teruggeplaatst, maar ingevroren voor de toekomst zodat ik meteen daarna aan de chemo kon. Wij zijn er dus altijd van uit gegaan dat je een cryo-terugplaatsing kunt doen als je in de overgang bent.

Maar na een discussie met een lotgenote op een ander forum, ben ik gaan twijfelen. Zij wil beweren dat je geen cryo-terugplaatsing kunt doen als je in de overgang bent. Een cryo-tp gebeurt trouwens altijd in een kunstmatige cyclus in ons ziekenhuis, dus met behulp van Progynova en Utrogestan. Je eierstokken worden stil gelegd. Het lijkt mij dat je je eierstokken dus helemaal niet nodig hebt. Zij wil beweren dat je juist wel de hormoonproductie van eierstokken nodig hebt voor een terugplaatsing en zwangerschap.

Vanavond bedacht ik dat er toch ook vrouwen zijn die juist door een vroege overgang aangewezen zijn op IVF/ICSI. Daar kunnen toch ook embryo's bij teruggeplaatst worden?

Wie van jullie heeft ervaring met de (vroege) overgang en de terugplaatsing van embryo's/cryo's?

 

Hee Maartje,

Ik had al gehoopt dat jij zou reageren!

Geen flauw idee hoe zij denkt hoe zoiets dan gaat bij oudere vrouwen en meiden die al eerder in de overgang zijn.

Ik heb even op internet rondgeneust, en volgens mij worden de hormonen tijdens een zwangerschap ook niet door de eierstokken geproduceert, maar door het vruchtje en de placenta. De placenta produceert ook oestrogeen en progesteron. Vandaar dat je Progynova en Utrogestan in een kunstmatige cyclus na een cryo-tp moet blijven doorgebruiken tot de 13e zwangerschapsweek. Dan is de placenta volledig ontwikkeld en neemt je lichaam de productie van de verschillende hormonen over.

En hoe zou dit dan zijn als je eierstokken weggehaald moeten worden? Volgens mij kun je dus ook zonder eierstokken (maar dan ben je dus echt helemaal in de overgang) een cryo-terugplaatsing doen. Het gaat bij mij dus echt alleen om embryo's die we al in de vriezer hebben, er hoeft niks gestimuleerd te worden.

Helaas is een zwangerschap op dit moment nog geen optie. Misschien heb je het een en ander op mijn Hyves gelezen de laatste tijd. Maar misschien over een paar jaar wel. Eigenlijk willen de artsen dat ik mijn eierstokken laat weghalen. Ik ben nu in de overgang door medicijnen, maar die hebben deels niet goed gewerkt. Dus nu moet ik beslissen of ik mijn eierstokken laat weghalen. En zo kwamen we op de discussie overgang en de mogelijkheid van een cryo-tp.

Alles goed met jou en je prachtige meid?

 

Ik ben wel blij met jullie reacties! Je begint gewoon aan jezelf te twijfelen...

Maar dan zouden de artsen ons ook voor niks die spoed-ICSI hebben laten doen, want ze weten dat een terugplaatsing in een natuurlijke cyclus niet kan bij mij vanwege PCOS en de kans op een definitieve overgang door de chemo's en medicijnen. Dat zou een kwalijke zaak zijn, want "even" een ICSI doen meteen na een borstamputatie en vlak voor chemokuren valt niet mee. Plus dat je dan al die tijd voor niks gedacht hebt dat je nog kans zou hebben op een kindje, terwijl dat niet zo is. Dus dan gaan we er maar gewoon van uit dat het dus wel heel goed kan, wat ik zelf al dacht.

Merah Wauw, nog even en je begint al aan de laatste loodjes! Verloopt je zwangerschap goed? Heel veel succes alvast, ik hoop op een prachtig gezond kindje.

 

Merah Jeetje, wat vreselijk heftig van je pleegzus... Twee verschillende soorten tumoren, dat hoor je niet vaak. Zat het bij haar ook in de okselklieren of waren die schoon? En moet ze na de chemokuren en bestraling nog aan de hormoontherapie?

Ik kreeg in november '09 de diagnose. Ik heb toen mijn linkerborst weg laten halen + meteen een borstreconstructie er achter aan. De dag na die operatie ben ik met de medicijnen voor de spoed-ICSI begonnen, de dag voor kerst hadden we de punctie. En op 5 januari vorig jaar ben ik met zes preventieve chemokuren begonnen. Mijn lymfeklieren waren schoon. Eind april '10 had ik de laatste chemo.

Vorig jaar oktober heb ik mijn rechterborst preventief laten weghalen plus meteen weer een borstreconstructie, die beslissing heb ik meteen na de diagnose al genomen. En genetisch onderzoek laten doen, waaruit bleek dat ik geen drager ben van het borstkanker-gen. Daarna een hoop gedoe gehad met infecties, protheses er weer uit en in april dit jaar is dat weer hersteld.

Eind juli ontdekte ik een flinke knobbel in mijn linkeroksel, dus aan de foute kant. Na een echo en punctie bleek dit een late uitzaaiing te zijn. Blijkbaar waren mijn okselklieren toch niet schoon en zijn de cellen via een andere weg gegaan dan verwacht en heb ik hier twee jaar mee rondgelopen. Onderzoeken gehad om te kijken of ik elders in mijn lichaam uitzaaiingen had. Twee afwijkingen gevonden, op de lever en een rib. Maar die bleken onschuldig te zijn, gelukkig. Mijn lichaam is helemaal schoon. Vervolgens zijn drie weken geleden al mijn lymfeklieren in mijn linkeroksel weg gehaald. Na weefselonderzoek bleek dat het in maar één lymfeklier zat, de andere 17 waren helemaal schoon!!! Dus geen chemo of bestraling nodig en de kans op verdere uitzaaiingen minimaal. Ontzettend veel geluk gehad! Blijkbaar heeft mijn eigen imuunsysteem de kwade cellen tegengehouden of opgeruimd.

Maar nu is dus wel gebleken dat de hormoontherapie niet goed genoeg werkt, want die hadden nieuwe tumoren moeten tegenhouden. Vandaar dat één van de mogelijkheden is om mijn eierstokken weg te laten halen, omdat je dan zeker weet dat je hormoonproductie helemaal stil ligt. Dus daar moet ik nog een beslissing over nemen en dat zou dan ook op vrij korte termijn nog moeten gebeuren. En dan kom je automatisch bij je kinderwens uit, wat zijn de gevolgen daarvoor?

Heel veel sterkte met je zus! Ik hoop van harte dat ze de chemokuren goed doorkomt en dat ze straks weer helemaal schoon is. Er staat haar nog een zware tijd te wachten. Want ook na alle behandelingen blijf je altijd met controle's en heel veel angst zitten, het heeft zoveel impact. En lichamelijk heb je zo'n klap gehad, de oude word je nooit meer. Zeker chemo kan nog jaren nawerken in de vorm van totaal geen weerstand hebben, moe zijn, weinig energie. Dus dat is wel eens confronterend. Hou je taai!

 

Merah Ik heb de okselklieroperatie drie weken geleden gehad, dus ik heb nog veel last van vocht rond de wond. Dat is nu drie keer weg gehaald, maar helaas heb ik er een infectie bij gekregen. Maar de antibiotica lijkt goed aan te slaan. Ik heb nog veel last van mijn bovenarm: tintelen, steken, schrijnende pijn, huid aan de ene kant zo gevoelig dat je er geen kleding op kan verdragen en aan de andere kant juist gevoelloos en dof als iemand het aanraakt. Hopelijk komt daar wel verbetering in. Mijn arm en hand zijn niet dik, qua functioneren ben ik nog wel beperkt.

Ik heb ontzettend veel geluk gehad met die uitzaaiing in mijn oksel. Mijn lichaam heeft het al die tijd tegengehouden, waardoor alle andere lymfeklieren schoon waren en het nergens elders in mijn lichaam is beland. Eigenlijk een wonder! Dus mijn prognose is nog steeds goed.

Wat fijn dat het bij je zus niet verder uitgezaaid is, dat is een goed teken. En dus straks nog drie chemo's, bestraling en hormoontherapie, heftig... Heeft ze ook kinderen of een kinderwens? Want borstkanker op zich en de behandelingen erna hebben grote impact op een kinderwens. Ik ben ontzettend dankbaar dat wij onze meid al hadden toen ik de diagnose kreeg. En hebben ze bij haar een jaar geleden geen echo en punctie gedaan?

De angst op terugkeer is inderdaad het moeilijkste om mee om te gaan. Je kunt nooit meer gewoon spierpijn of andere klachten hebben, want je denkt meteen: O jee, zou het een uitzaaiing zijn? Maar ook zonder klachten kan de angst je soms ineens naar de keel vliegen. Het is niet meer logisch dat je 80 gaat worden en dat is ontzettend confronterend en moeilijk om mee om te gaan.

Ontzettend veel sterkte voor je zus, maar ook voor jou en je ouders. Want voor de directe naasten is het ook erg moeilijk om mee om te gaan. Mag ik je een keer een berichtje sturen om te vragen hoe het met jullie gaat?

 

Maartje Inderdaad jammer dat je dan toch weer aan het twijfelen wordt gebracht, terwijl ik in zulke dingen altijd wel goed op de hoogte en redelijk zeker van mijn zaak ben. Maar in ons geval moet je natuurlijk absolute zekerheid hebben, voordat je beslissingen neemt die niet omkeerbaar zijn. Hier gelukkig gerustgesteld. En via dat andere forum ook een berichtje gehad van iemand, die een vrouw kent die moeder is geworden na een cryo-terugplaatsing na eierstokverwijdering! Dus dat kan ook nog!

We hebben in totaal nog zeven cryo's.