Een paar maanden geleden heb ik ervoor gekozen om te switchen van baan. Ik mag mijn eigen werktijden indelen waardoor we maar 1 dag BSO nodig hebben en nauwelijks oppas. Een bewuste keuze, want de oppas kampt met lichamelijke problemen en meer BSO zou een druk geven op de financiën. Ik heb mijzelf hierbij helemaal weggecijferd. Het maakte mij niets uit, als alles voor onze zoon maar goed geregeld was. Maar nu ben ik niet gelukkig met mijn werk en weet niet wat te doen. Kies ik ervoor dat alles goed geregeld is voor zoon of kies ik voor meer werkplezier.
Wat zou je je vriendin aanraden in exact deze situatie? En zijn er andere oplossingen mogelijk? (Andere oppas? Andere baan met dezelfde mogelijkheden? Leuker werk binnen je huidige baan?)
Ik zit in precies dezelfde situatie. Werk vind ik absoluut niet meer leuk, maar switchen naar een andere baan is eigenlijk niet te doen.. Bij mijn huidige baan mag ik mijn eigen uren indelen hoe ik dat wil en of ik nu vanuit huis werk of (buiten Corona) naar kantoor kom maakt allemaal niets uit. Daarbij heb ik zoveel vakantie dagen dat ik vrijwel alle school vakanties van de kinderen vrij kan nemen. Hierdoor heb ik dus geen opvang nodig voor de kinderen want ik kan alles zelf opvangen. Dat geeft zoveel rust voor de kinderen dat ik er voor nu voor kies om deze baan nog even aan te houden. Als ze kids straks wat ouder zijn kan ik alsnog een leuke baan voor mezelf gaan zoeken.
Om goed voor een ander te kunnen zorgen, moet je eerst voor jezelf zorgen. Makkelijker gezegd dan gedaan natuurlijk, maar dit klinkt ook niet alsof je het jaren gaat volhouden. Ikzelf heb sinds de geboorte van onze oudste op woensdag vrij. Nu de jongste ook naar school gaat, heb ik de woensdag ochtend voor mezelf, heerlijk, ik kijk er iedere week weer naar uit. Ik zou die ochtend kunnen inwisselen voor een andere middag, scheelt een dag BSO. Echt niet dus. Edit: hun vader heeft precies hetzelfde, maar dan op de vrijdag. We gunnen elkaar die vrije ochtend.
Een beetje van beide zou ideaal zijn. Maar als ik voor een andere baan ga, kan ik mijn werktijden niet meer zelf indelen, dus hebben we meer opvang nodig. Dus het is helaas zo zwart-wit.
Ik weet niet wat ik een ander zou aanraden. Ik heb gekeken naar een soortgelijke baan, daar ben ik later op de dag klaar ben, heb ik meer opvang nodig en ga ik 2 salarisschalen omlaag.
Waarom zou dat niet kunnen bij een andere baan? Mogelijk is dat wel bespreekbaar/ valt dat te onderhandelen? edit: je schrijft het net, in je vorige post
Ik werk als invalkracht en krijg nu de rotklusjes op mij afgeschoven, de cliënten zijn niet al te vriendelijk en ik mis een team.
Ik (wij) denken er ook zo over en hebben dit precies hetzelfde. Heerlijk voor ons allebei! Ik gun mezelf op woensdagmorgen echt ff een paar uur “niks”. Ga ik in de middag weer verder met koken, wassen, opruimen en kinderen vermaken.
Mijn man is heel blij met zijn baan, werkt helaas in een sector waar te salarissen niet hoog liggen, maar hij heeft fijne werktijden.
Ik bedoelde meer of hij niet iets op kan vangen als jij een leukere baan met wellicht minder gunstige werktijden ed hebt.
Ik zou gewoon alle vacatures in de gaten houden en als er iets voorbijkomt reageren. Je hebt de luxe dat je een baan hebt, je hoeft dus alleen een nieuwe baan aan te nemen als die gunstiger is dan deze, toch? Of als er iets tegenover staat wat gunstiger is (dus bv. misschien meer salaris en dan wel iets meer opvang). Dat hoeft niet de eerste te zijn die voorbij komt, wie weet wat er nog volgt. (En voor nu: kun je geen ‘nee’ zeggen tegen bepaalde klusjes?)
Invalkracht in wat? Misschien kan je een gesprek aangaan, maar aan de andere kant heb je ook de luxe dat je zelf de tijden kan bepalen. En als cliënten niet zo vriendelijk zijn kan je het ook omdraaien stel je krijgt zelf elke keer een invalkracht. Dus misschien kan je ervoor zorgen dat ze toch blij zijn met je, lijkt mij een leuke uitdaging.
Probeer te denken in mogelijkheden. Je vult zoveel in voor een ander in dit kan niet, dat kan niet. Kijk wat er mogelijk is in je eigen baan, mss kan je bepaalde clienten omzeilen. Er is krapte op de arbeidsmarkt.. je kunt prima onderhandelen over salaris, werktijden, etc. Reageer gewoon op een vacature en bespreek wat er mogelijk is. Met meer salaris is bso opeens makkelijker. Een oppas met lichamelijke problemen.. er is zo een andere oppas te vinden. Niet aardig, wel praktisch (tenzij het opa en oma zijn natuurlijk )
Ik hoorde bij het nieuws dat kinderopvang mogelijk (bijna helemaal) gratis wordt. Misschien heel even afwachten en alvast rondkijken naar een leukere baan?
Als je minder gaat verdienen krijg je dan ook niet meer toeslag? Zodat je misschien toch uit komt met de financiën. mijn mening is misschien niet zo handig.. maar ik heb nog nooit een keuze gemaakt vanuit financiën. En echt niet omdat we ze in overvloed hebben. Ik vind doen wat ik leuk vind zoveel zwaarder wegen. Daarbij wil ik dit ook meegeven aan mijn kinderen. Ik ga mijn vaste plek nu opgeven voor een omscholingtraject. Dit gaat iets betekenen voor ons gezin. Maar we gaan er vast niet dood aan en het zeker redden. Minder verdienen, een studie etc. Mijn energie is ook erg belangrijk dus ik ga doen waar ik denk blij van te worden op de langere termijn. Onze jongste gaat 3 volle dagen naar de opvang. Dit is niet mijn “moeder” doel. Maar.. ik vind leuk wat ik doe. De gastouder is een gouden mens. Dus hierin laat ik bijvoorbeeld los. laat je niet leiden door beren op de weg. Ik snap dat wat niet kan niet kan (financieel gezien). Maar ik zou echt alles op alles zetten om beide te bereiken.