Sinds ik zwanger ben, voel ik mij absoluut niet goed. Niet alleen heb ik ontzettende last van de allergie en eczeem en nogal wat bijwerkingen van de nieuwe medicatie, maar daarnaast (behoudens de "bekende" zwangerschapskwaaltjes") heb ik vooral ook last van voortdurende koortsaanvallen, blaren in mijn mond en flauwvallen op willekeurige tijdstippen. Is dit allemaal zwangerschapsgerelateerd? Manlief maakt zich enorme zorgen en durft mij amper meer alleen te laten (ben vanavond fruis en fruitig in de douche neergeknald) en dringt er op aan dat ik naar de dokter ga. Volgens hem heeft dit niets met zwanger zijn te maken. Wat denken jullie?
Jeetje wat vervelend! Allereerst gefeliciteerd met je zwangerschap Geen ervaring met allergieën maar kan me voorstellen dat t de klachten onder invloed van hormonen kan toenemen(of juist af) Denk ook zeker dat de nieuwe medicatie mogelijk invloed heeft en dat je Miss extreem reageert op de bijwerkingen en er Miss zelfs mee moet stoppen na overleg met de huisarts Maar hoe dan ook zou k morgenochtend de dokter bellen, een afspraak maken, alles voorleggen en f je bloeddruk laten meten en bloed laten prikken Miss kom je iets te kort? Flauwvallen en koorts klinkt niet best en kan hopelijk gauw verholpen worden! Ik hou je posts f in de gaten! Beterschap!
Door het nachtbraken was ik helaas iets te laat om voor vandaag nog een afspraak te regelen, heb morgen een dubbele afspraak. Maar als ik het goed begrijp zijn het dus idd geen typische zwangerschapskwaaltjes? Heb net mijn bloeddruk even gemeten, die was wel laag, maar niet echt anders dan anders. Mijn bloeddruk is altijd nogal aan de lage kant. Qua te kort komen... ik heb o.a. een chronisch gebrek aan bepaalde vitaminen, maar dat heb ik al bijna mijn hele leven en daar ben ik eerder nog niet van neergevallen. Moet zeggen die koorts en het zomaar van de wereld raken, maak ik mij zelf ook wel een beetje zorgen om. Je wilt toch dat alles goed gaat met de kleine uk.
Nou hier word ik ook niet echt blij van. Ben bij de arts geweest. Er valt qua medicatie niet echt veel meer te doen, zit al aan mijn tax. Waarschijnlijk is alles toch een gevolg van de allergische reacties die ik heb en hoor ik bij de weinige mensen waar de situatie extreem verslechterd door de zwangerschap. En dit effect wordt nog versterkt doordat ik de meeste medicatie nu moet laten staan. Kennelijk kun je daar ook koortsaanvallen van krijgen en ook van knock out raken. En als het 't daar niet van is, kun je nog altijd van de wereld raken omdat je door de misselijkheid niet kunt eten en je structureel lage glucosegehalte nog wat meer daalt. Ik moet mij voorbereiden op een moeilijke zwangerschap (hoop niet dat het veel moeilijker word) en rustig aan doen, inspanning vermijden en goed op mijzelf passen. Dat ga ik natuurlijk wel doen, maar ben nu toch nog even op zoek naar die roze wolk....
Sjemig, heel veel succes zeg! Dat begint niet helemaal lekker! Wellicht dat je de 'roze' wolk nog kunt vinden in het utieindelijke eindresultaat? Heel veel succes in ieder geval!
Ah lieverd.. ik heb nog aan je gedacht vandaag had alleen geen gelegenheid eerder te reageren... Wat ontzettend rot. Wilde dat idd nog in mn post zetten dat ik denk dat je zwangerschap de klachten enorm versterkt worden en zeker in combinatie met t ontbreken van en nieuwe medicatie. Wat ontzettend naar voor je, maar hopelijk kun je een manier vinden er zo goed mogelijk mee om te gaan waardoor je ondanks de klachten toch van je zwangerschap kan genieten. Het gaat zo snel echt. Ben al weer over de helft en kan echt zeggen dat t omvliegt.. Ik wou dat t anders was voor je en je anders je zwangerschap door zou kunnen komen maar ben bang dat je alleen maar door zo goed mogelijk naar je lichaam te luisteren, en op tijd ingrijpen zoveel mogelijk kan voorkomen... Hopelijk heb je ook in je omgeving beetje steun wat betreft huishouden ed en van je af praten.. Lucht op om soms even te spuien. maar probeer ook ondanks je klachten positief te blijven. Want je bent wel zwanger, en je gaat wel een kindje te wereld zetten, jouw eigen kindje. En elke dag ontwikkelt hij of zij zich verder en dat maakt jouw lichaam toch wel heel sterk Heel veel beterschap en sterkte ermee!
Wat lief van je. We zijn evengoed hardstikke blij hoor met deze baby, juist omdat we er zo verschrikkelijk lang op hebben moeten wachten en er ook niet echt op hadden gerekend. Maar goed, soms is het dus moeilijk om het glas nog half vol te zien, zeker als je zo beroerd bent en het volgens de informatie nog wel een stukje erger kan worden. Hoe ondankbaar het misschien ook klinkt, heel zachtjes vind ik het toch jammer dat mijn zwangerschap niet wat "vrolijker" van start is gegaan. En omdat mijn vorige zwangerschap een vmk werd, maak je je natuurlijk toch al zorgen, en vraag ik mij ook af wat mijn gammele gezondheid voor invloed op ukkie heeft. We waren van plan om het nog lang voor ons te houden, maar hebben mede hierom besloten het binnenkort te gaan vertellen aan naaste familie. Familie maakt zich nu al ernstig zorgen omdat ik zo beroerd ben en we kunnen alle steun nu wel gebruiken. Is voor mijn man ook beter, die zich echt zorgen maakt en het een prettig idee vind als er meer zorgende ogen op mij gericht zijn. @ Rolinka: ik houd mijn ogen zeker op de hoofdprijs/einddoelgericht hoor en dat helpt natuurlijk meestal wel
Dat lijkt me idd goed, voor jullie beiden. Steun is fijn, zeker nu. En onthoud dat die gevoelens wat betreft dat je t soms liever anders had willen ervaren er ook mogen zijn! Want ondanks dat je een miskraam heb gehad en lang Heb moeten wachten op dit kindje betekent t niet dat je ook wel eens mag balen en verdrietig mag zijn.. Het is gewoon heel zwaar nu met al die klachten dat is t voor veel vrouwen ook zonder deze klachten en nu dus extra.. Hoor iig wel veel kracht in je bericht n wellicht als je straks wat verder ben (hoever ben je nu?) dat de klachten verminderen Vb; ik ben al ruim 10jr migraine patiënt en na een aanval in Week 5 ben k 10 wk!!! migraine vrij geweest. Toen begon t weer net als voor m'n zwangerschap zo n elke week elke twee weken en nu is t weer redelijk stabiel Ik las dat rond 16 wk de hormonen ook niet meer stijgen ed en om die reden stop je als je meedoet aan moeders voor moeders met je bijdrage Je piek is rond week 10 geloof ik en na week 16 neemt t weer af.. Dus hoop dat r juist ook een heel andere kant kan op gaan. T allerbeste ermee!