Opkomen voor zichzelf

Op die leeftijd was mijn zoontje ook precies zoals jij beschrijft. Maar dat is in een paar maanden tijd enorm veranderd. Hij wordt volgende maand 3, en ik kreeg net weer op het kdv te horen dat hij sinds een tijdje enorm fel van zich afbijt als een kind hem iets flikt. Ook deelt hij wel eens een mep uit aan een jonger kind, als die per ongeluk tegen hem aanbotst. Dat laatste is natuurlijk niet leuk, maar ik ben wel blij dat hij nu van zich afbijt als zijn speelgoed bijv. wordt afgepakt.

Voor jezelf opkomen is inderdaad iets dat veel kinderen moeten leren. Bij de een gaat het vanzelf, de ander heeft wat langer nodig.
Maar het is goed dat je zoon de kans krijgt om dit nu op de psz al te leren, en niet straks pas als hij op de basisschool zit. Komt wel goed hoor!

 

Mja als hij nooit op psz is geweest heeft hij dat gewoon nog niet geleerd.
Dat kost tijd en "vallen en opstaan".

Waarschijnlijk heeft hij in no time door dat hij dat ook kan.
En de juf helpt daar ook ongetwijfeld een handje bij.

 

En het is ook een stukje karakter denk ik.

Ik liet altijd verschrikkelijk over me heen lopen, maar mijn oudste al vanaf kleins af aan dus echt niet hoor.
Als je hem iets doet kan je het dus ook echt terugverwachten..of je nou 3-4 of 10 (!!) jaar bent.. Kleinere kinderen doet hij niets terug, die kunnen wel alles bij hem doen.
Hij is gewoon totaal niet bang.

Dus ik denk combinatie van karakter en 'aanleren/wennen' ...

 

Hoi,

Dit hangt voor een deel van het karakter van een kind, maar ik kan je mijn ervaring vertellen. Mijn zoon was net 2 toen hij naar het kdv ging (daarvoor naar een gastouder waar hij veelal alleen was of met 1 ander kindje). In het begin liet hij alles va zich afpakken, werd meerdere malen gebeten etc en hij deed niets terug! Ik vond dat ook verschrikkelijk, maar na een paar maanden zag je het langzaam veranderen en tegenwoordig bijt hij als de beste van zich af (niet letterlijk gelukkig) en moet zelfs af en toe afgeremd worden. Totaal anders dus. Ik vind dat wel logisch, als een kindje gewend is om alleen te zijn en alleen te spelen, weet hij niet hoe hij van zich moet afbijten. Maar over het algemeen leren ze dat wel snel.
Ik heb hem altijd verteld dat hij lief moet zijn tegen andere kindjes, maar dat als dingen van hem afgepakt worden moet hij proberen om het terug te pakken. Als hij geduwd wordt, mag hij terugduwen. Misschien niet de meest pedagogisch verantwoorde manier, maar aangezien ze nu verbaal nog niet zo sterk zijn, vind ik dat het op deze manier moet voor nu.

 

Hier precies hetzelfde. Mijn zoontje is nu 2 jaar en 9 maanden en hij laat soms dingen ook toe ( afpakken) zonder dat hij iets doet of zegt ervan.
Hij werd best wel vaak gebeten door 1 kindje op het kdv en die pakt hij nu wel terug hoor. Laatst dat kindje op de grond maar net daarvoor had hij mijn zoontje in zijn vinger gebeten ( heb ik niet gezien maar mijn zoontje vertelde dat toen ik binnen kwam om hem op te halen) Toen liep hij snel naar dat kindje toe en zei " jij mag niet bijten, niet doen"en toen stampte hij met zijn voet op zijn handje. Mijn zoontje is het nu echt zat aan het worden dat hij gebeten of geslagen wordt door een ander kind en heb hem ook verteld dat als hij geslagen/gebeten/ of met zand in zijn gezicht wordt gegooid dat hij best een mep mag uitdelen of het terug doen.

 

Maar het komt goed hoor..... Eens barst de bom bij je zoontje en dan pikt hij het niet langer meer en gaat dan echt wel dingen terug doen.

 

Ik denk inderdaad ook dat het voor een heel groot deel karakter is. Ons ventje is echt maar een heel klein ding, maar laat zich door niets of niemand doen. In tegendeel, ze moeten bij hem altijd het onderspit delven(ook al past hij er drie keer in ).

Hij is altijd heel lief tegen elk kindje, maar als hij een duw krijgt, duwt hij terug en als ze iets afpakken, dan leidt hij af en pikt het snel terug in.

Maar ik veronderstel dat alle kindjes wel snel genoeg doorhebben dat ze voor zichzelf moeten opkomen, niet?

 

ja denk het ook wel. Als ze vaak genoeg gepest worden dan pikken ze het op een gegeven moment niet meer.

Mijn zoontje is ook echt zoo sociaal tegen andere kindjes en wil altijd wel samen spelen maar andere kindjes wel eens niet. En dan loopt hij ook maar zielig weg. ( zo zien wij het dan he als moeder zijnde).

Maar sinds dat hij een paar keer is geduwd en gebeten en zand in zijn gezicht is gegooid neemt hij wel wraak hoor. Maar ook niet altijd en als moeder breekt het dan je hart.

 

Onze dochter was ook zo...was eigenlijk altijd net te lief. Wij hebben altijd tegen haar gezegd: Als je het niet leuk vindt, moet je het gewoon zeggen!
Dit hebben we ook aangegeven op de psz en daar zijn ze het ook gaan stimuleren.

Ze was overigens ook 2 jaar en 2 mnd toen ze naar de psz ging.

Nu zegt ze: OPhoue, ik vind het niet leuk! Of als iemand wat af wil pakken, zegt ze: nee die is van mij! en draait zich om.

Dus met een beetje hulp, komt het helemaal goed!

Wij waren een keer in Monkey Town en toen wilde een (vreemd) jongetje voor pikken, pakt ze het jongetje bij zijn shirt, duwt hem weg en zegt: Hey joh, ik was! Voelde me eigenlijk best trots dat ze eindelijk voor zich zelf op komt!

En nu wordt het steeds meer en meer. Zijn er thuis ook echt wel mee bezig geweest hoor. Gingen we haar kietelen en als ze dan niet wilde, ging ze huilen. Nu zegt ze rustig: Mama, op houwe, ik wil het niet!
En dan is het klaar Dat moeten wij dan ook respecteren.

 

Met even wat ouder dan 2,5 heb ik tijdens een regulier gesprekje met het kdv ook te horen gekregen dat mijn zoontje wat weerbaarder mocht worden. Hij liet zich in de nieuwe peutergroep (2,5-4 jaar) makkelijk overschaduwen en daarnaast zit het niet in zijn aard om agressief en egoïstisch te zijn (het is een heel gezeggelijk kind). Deze boodschap was gelukkig niet helemaal nieuw voor ons (is toch altijd een beetje moeizaam). Toevallig was dit ons op vakantie in de interactie met andere kinderen ook opgevallen.
Wij maar vooral het kdv is er op gaan letten en inmiddels zijn we een klein jaar verder en het gaat prima. Het heeft ook veel te maken met wat ouder worden maar ook vertrouwen krijgen.
Stop, hou op! is hier de gevleugelde term en die wordt nu zeker gebruikt. Terugduwen stimuleren we niet maar natuurlijk mag je wel opkomen voor je belangen en jezelf verdedigen.

 

Mja ook hier op school (kleuters dus) werkt "stop! Hou op!" met stopgebaar erg goed.

Geleerd op school en wij gaan er braaf in mee. Goede ontwikkeling als je het mij vraagt

Maar wel meer dingetjes geleerd op school die thuis naadloos toepasbaar zijn. Erg leuk

 

O ja, heel herkenbaar. Zo zat ik me ook ongerust te maken, toen de oudste zo oud was. Maar er is hoop, ze leren het vanzelf. Ze is nu 4 jaar en kan heel goed van zich afbijten. Ze zal er nooit helemaal op los meppen, dat zit er gewoon niet in, maar ze kan heel goed aangeven, dat ze iets niet meer leuk vind.