Hi meiden, N.a.v. een ander topic vraag ik me af hoe jullie met nieuwe liefdes van broers/zussen omgaan? Manlief heeft geen broers/zussen, ik heb een zusje en broertje. Zusje heeft vriendje voorgesteld, meteen een keer wat mee gaan eten etc., leuke gast en klikt ook echt tussen manlief en zwager. Ze zijn nu wel naar andere kant van t land verhuisd, maar we zien ze toch maandelijks minimaal wel een weekendje. Ze zijn ook echt dol op onze zoon! Maar dan: broertje. Broertje en manlief ging altijd goed, manlief nam broertje best vaak ergens heen mee enzo (op onze kosten...). Broertje studeerde toen nog, dus prima. Broertje is gaan werken en heeft toen ook een vriendin gekregen. Hij heeft nooit de moeite genomen om dat meisje te introduceren. Ineens stond op FB dat hij een relatie had, ehm ok. Nouja prima moet ie zelf weten. Toen zagen we haar dus bij mijn ouders. Wij zeiden hallo, wij zijn die en die. Deed geen moeite om hallo tegen ons te zeggen en bleven op bank liggen met mobieltjes in hand. Nouja prima maar dan doe ik dus ook geen moeite meer na vaker geprobeerd te hebben. Ik heb dus nu ook geen contact meer met broertje, hoogstens zie ik hem bij mijn ouders, maar daar negeer ik hem ook. Ben echt klaar met hem en wil hem bijv ook niet op verjaardag van mijn zoontje. Mijn moeder vind het een hele vervelende situatie en probeert steeds te middelen, maar ik heb aangegeven dat ze daar mee moet stoppen dat we anders hun ook ff links laten liggen. Ik vraag me af hoe jullie zo met liefdes van broers/zussen omgaan? Sluiten jullie maar meteen iedereen in het hart of zijn jullie juist afwachtend?
Ik ben persoonlijk erg afwachtend maar dat zullen ze aan die kant niet merken. Ze zijn gewoon welkom, en worden gelijk behandeld alsof ze bij de familie horen.
Jeetje wat rot dat alleen daarom een broer-zus band kapot gaat? Vind je dat zelf ook niet? Hier zijn nieuwe liefdes welkom en in mijn familie zal iedereen zijn best doen de nieuweling een welkom gevoel te geven. Oók als we het niet eens zijn met partnerkeuze (in het verleden echt wel eens gebeurd)
De partners van m'n zussen had ik geen probleem. Met de (nu vrouw) van mijn broertje had ik 2 jaar lang ruzie. Ik mocht haar niet, zij mocht mij niet. Dat is nu helemaal goed gekomen, hoewel ik haar soms nog steeds een raar mens vind
Je kan het verwachten toch, dat als je een broer/zus hebt, ze op een gegeven moment een vriend/vriendin krijgen. En dan moet je het beste er van maken. En als het echt niet klikt, gewoon zoveel mogelijk vermijden en als je elkaar eens ziet, gewoon normaal doen, als volwassen mensen. Je hoeft niet met iedereen bevriend te zijn. Maar mijn mening hier over is heel algemeen.
Ben jij niet stiekem mijn schoonzus? Die mocht ik de eerste 2 jaar ook niet, dikke ruzie mee gehad pffff nu mag ik dr wel hoor kan best met haar lachen haha maar dikke vriendinnen zullen we nooit worden.
no waaay!! Mijn schoonzusje heeft nog geen kinderen, dus ik denk het niet. Of ze heeft het me niet verteld!! ...
Mijn zwager heeft elke maand een ander, dus nee bij ons zijn zijn nieuwe vriendinnetjes niet zomaar welkom. Zijn de kinderen net aan de ene meid gewend, is ze weer buiten beeld en staat de volgende op de stoep. Dus de regel is tegenwoordig dat hij minimaal 3 maanden samen moet zijn met iemand, voor dat ze welkom is. Zo had hij een maand voor onze bruiloft een nieuwe vriendin, hij was boos dat ze geen daggast mocht zijn (ze was 's avonds wel welkom op het feest), nou het was maar goed ook want 3 dagen na de bruiloft was het uit. Momenteel houd ik mijn hart vast want hij heeft sinds zaterdag een nieuwe dus ben benieuwd wanneer hij gaat vragen of ze ook met kerst mag komen. Voor mijzelf zou het niet uitmaken hoor, maar het is voor de kinderen te verwarrend.
Tja, ik vind het niet zo netjes van je broertje en zijn vriendin. Ik snap heel goed dat je moeder het een rotsituatie vindt en ik vind het wel echt heel ver gaan dat jij tegen haar zegt dat ze niet mag proberen te bemiddelen omdat je anders geen contact meer met haar wil. Bovendien vind ik ook dat je het best eerst met je broertje had kunnen bespreken voordat je op de negeerstand ging. Mijn broertje en zijn vriendin zijn al samen sinds hun 15e, toen woonden we allemaal nog thuis, dus de introductie en kennismaking ging vanzelf. De vriend (sindskort man overigens) van mijn zusje hebben we leren kennen op Koninginnedag een paar jaar geleden, gewoon wat gekletst enzo.
Hier was t omgedraaid en kwam ik elke x met een "nieuwe" liefde thuis hahaha. Mijn broertje zijn vriendin is super lief! En mn schoonfamilie hebben allemaal al heeeulllll lang ( lees ver voor mijn tijd ) een relatie dus ik ben de nieuwkomer.. de enige wiens bloed ik kan drinken zijn de vriendinnen van mijn stiefbroers. De ene heb ik al eeuwen ruzie mee. En de ander is een beetje tja hoe zeg ik dat netjes een lellebel..
Nou ja, mijn broer (ik heb alleen een broer) woont op behoorlijke afstand dus we zien hem en zijn vriendin niet zo vaak. Toen ze voor het eerst mee kwam hadden ze alweer een halfjaartje ofzo een relatie. Voor mij lang genoeg om haar meteen overal bij te betrekken. Nu heeft mijn broer ook wel altijd lange en vaste relaties gehad, maar ik heb bijvoorbeeld ook iemand in de familie die zijn vriendin iedere keer na twee maanden ofzo weer dumpt, ik weet niet of ik daar dan heel veel energie in zou steken.
Voor zover ik weet heeft mijn man behalve zijn zus ook geen andere zus. of zijn vader moet ons nog iets vertellen... Maar je verhaal was erg herkenbaar. Zolang je door 1 deur komt met zn 2 is het goed.
Mijn ex was zo iemand die elke paar maanden een ander had en toen ik zijn zus ontmoette zei ze: ach ja, je bent zn eerste niet en zal zn laatste ook wel niet zijn Ik vond haar zo'n trut en begreep haar reactie veel later pas een beetje.. Zij was het zat, elke keer deed ze haar best een band op te bouwen met de vriendin en dan was het weer uit. Heel begrijpelijk maar voor mij als de nieuwe vriendin echt NIET leuk. Mijn ex en ik zijn ruim 5 jaar samengeweest dus het kwam wel goed maar in het begin heb ik het niet makkelijk gehad in zijn familie! Alleen omdat ik weet wat voor rotgevoel je daarvan kan krijgen zal ik dit nooit bij de partner van een van mijn zussen of broer doen
Ik snap jullie reacties op mijn stukje, maar er is uiteraard veel meer aan vooraf gegaan. Zijn vriendin is ook een, hoe zeg ik dit netjes, apart meisje. Dat is prima maar ik wil dit soort invloeden niet op mijn kind. Mijn broertje heeft jarenlang van ons geprofiteerd (veel voor hem betaald, hem altijd meegenomen etc.), maar hij kon geen eens de moeite nemen om haar voor te stellen. Zelfde met mijn zoon, op FB eerder als ons verkondigen dat onze zoon was geboren en nu (voordat meisje er was) nooit naar hem omkijken. Wat betreft mijn moeder: ze wil overal the perfect family uithangen. Dat is prima en ik begrijp dat ze verzoeningsacties wil ondernemen, maar mijn broertje heeft mijn adres en telefoonnummer. Is t nu zo lastig om een keer een bericht te sturen? (Nu hoeft t niet meer maar voorheen bedoel ik). En ik kom misschien over als een feeks nu, maar mijn moeder heeft altijd vrije toegang (haha of hoe zeg ik dat) tot mijn zoon, deur staat altijd open voor dr en ik ben zelfs zo'n moeder die hem 1x per 2 weken daar laat logeren omdat oma dat zo leuk vind (op deze avonden zijn manlief en ik gewoon thuis, het is niet dat we hem daar "dumpen" om zelf dingen te gaan doen).
Met broer heb ik geen contact volgens mij heeft hij ook geen relatie. Man van mijn zus heb ik nooit gemogen, heb hem meerdere keren betrapt met andere meisjes/vrouwen. Hij weet dat ik hem niet mag we praten dan ook niet met elkaar.
Ik ga niet goed met mijn broertje om, ik tolereer hem op verjaardagen zeg maar. Als hij een vriendin bij heeft doe ik daar gewoon gezellig tegen, zij heeft mij niks aan gedaan.
Ik heb met mijn zusje een soortgelijke situatie meegemaakt. Ze kreeg een vriend die ik vanaf de eerste dag al niet mocht en mijn zusje veranderde er ook heel erg door. Ze was zichzelf echt niet meer. Normaal hadden we altijd een hele goede band, bijna als hartsvriendinnen zo goed, maar die band ging helemaal kapot door haar relatie. Ik heb haar vriend nooit kunnen accepteren ook al heb ik het wel geprobeerd. Uiteindelijk is die relatie verbroken en een paar maanden later had mijn zusje een nieuwe relatie. En nu met iemand die ik wel mocht. Het is een hele aardige man en mijn zusje is ook weer zichzelf. We hebben weer die goede band terug . Ze is nu zwanger en ik ben zo blij dat ze van deze man zwanger is. Nu geniet ik met haar mee en binnenkort gaan we samen spulletjes aanschaffen, na de 20 weken echo. Als ze zwanger was geweest van haar vorige vriend had ik echt niet blij voor haar kunnen zijn. Omdat ik zag wat voor man dat was en wat voor invloed hij op haar had. Mijn broertje en andere zusje hebben geen relatie. Mijn oudere broer wel. Hij heeft al een relatie sinds hij 15 was. Ik was toen 12 dus ik ben met die vrouw opgegroeid. Ik weet niet beter dan dat zij gewoon bij onze familie hoort. En ik mag haar zeker.
Mijn broers hebben al jaren een relatie: mijn oudste broer en schoonzus zijn al 23 jaar samen, mijn jongste broer heeft ook al 14 jaar dezelfde vriendin. Mijn zusje is 20, die heeft af en toe een ander vriendje gehad, maar de jongen waar ze nu mee samen is, is ook "al" 1,5 jaar haar vriendje, leuke, lieve jongen trouwens. Met mijn schoonzussen van mijn eigen kant kan ik prima overweg. De vriendin van mijn zwager (man zijn broer) kan wat mij betreft door de grond heen zakken, mijn zwager overigens ook..... Bij een verjaardag wordt je niet gefeliciteerd, nu ja, prima, maak ik geen drama van. Maar toen ik de laatste keer zwanger was, wilde zij me niet feliciteren voor de 12 weken, zei ze, hij heeft helemaal niets gezegd.... Toen ons kindje overleden is en geboren met 13.3 weken hebben ze nog geen kaart gestuurd, niet gebeld, niet gecondoleerd, he-le-maal niets! :x We hebben ze wel gezien, gesproken, maar het wordt gewoon doodgezwegen. En geloof mij maar: Dit komt van mijn kant NOOIT meer goed!
Normaal gesproken doe ik er echt niet moeilijk over, iedere nieuweling is hier welkom, maar ja... als ik erachter kom dat de "nieuweling" mijn man pijn heeft gedaan en zijn ouders het nodig vinden te kiezen voor zijn zusje en daardoor hem ook kwetsen... tja... dan sta ik volledig achter mijn man!