Hallo allemaal, Eigenlijk heb ik hier nooit zo bij stilgestaan, maar de laatste tijd veel ellende in het nieuws geweest (eigenlijk altijd wel), waardoor ik me dit wat meer ben gaan realiseren: Ik denk eigenlijk dat mijn moeder me soms een beetje angst aanpraat, terwijl dit nergens voor nodig is.. En dat doet ze ook zeker niet bewust. Maar ze kan zich bijvoorbeeld heel druk maken over het feit dat we naar het buitenland op vakantie gaan met onze zoon. Is het niet over het feit dat we uitgerust moeten gaan beginnen aan de reis, dan is het wel over alle ellende in andere landen (IS) en auto ongelukken op de weg, of zwembaden waarin onze zoon kan verdrinken. Nu klinkt het allemaal wel heel zwaar, maar zo brengt ze het niet echt. Ze zegt dan bijvoorbeeld gewoon: Kijk wel uit, als jullie daar auto gaan rijden. En met zo'n kleine, zou je dat nou wel doen? Nu betrapte ik mezelf er vandaag op dat ik me een beetje zorgen aan het maken was, zo van: Wat als we in het buitenland een aanrijding krijgen en het niet overleven En dat is natuurlijk onzin, overal kunnen dingen gebeuren. Afgelopen vrijdag was er een ongeval met een spookrijder, waar doden bij gevallen zijn. Toen zei ik ook tegen haar: Kijk, dat kan hier ook gebeuren, hoe erg het ook is.. Maar je moet niet met angst door het leven gaan, want als je je leven daardoor laat leiden, dan héb je geen leven. Dat is ook zo, zegt ze dan Maar ondertussen maakt ze mij ongerust! Zal wel zijn omdat ze oma is, en onze zoon haar enige kleinkind is...Ik weet het niet. Ze is zelf nooit geweest van het ver op vakantie gaan, dus denk dat ze zich daar ook niet helemaal in kan vinden. En verder is ze ook gewoon een vrolijk en meelevend persoon, dus echt niet negatief ingesteld. Zijn er nog meer mensen die dit kennen?
Ah vervelend. ik herken het ook wel. "Zou je dat nou wel doen zo'n vliegreis?" Was het vorig jaar. Misschien ligt het ook een beetje aan de leeftijd ofzo. Mijn moeder bv die wilde net na de aanslagen op zavetem niet op vakantie nu want ze was bang dat er wat ging gebeuren. Maar ten tijde van de aanslagen van de eta ging ze ook gewoon naar spanje terwijl hun hotel een keer ontruimd is geweest vanwege een bommelding..
Als je zelf later groot bent. En tegen je zoon zegt doe je wel een dikke jas aan ect ect dan denk je terug aan dit topic. Klinkt als een zorgzame moeder/oma. MAAR mijn vader/moeder zijn nog steeds net zo avond rij ik naar huis donker van af mijn vader bijvoorbeeld verjaardag bel je als je thuis bent. (42) in juli zelf zoon van (15) doe je ligt aan op je fiets neem je portemonnee mee. Kijk je uit!
Herkenbaar. Mijn schoonmoeder is ook wel zo. Ze zegt het niet zo zeer tegen ons, maar zelf wil ze bijv. niet meer naar Oostenrijk omdat alleen mijn schoonvader een rijbewijs heeft en ze zelf bijna geen Duits kan etc. En ze is panisch voor inbrekers, terwijl ik niet zou weten wat daar ooit te halen valt Zelf ben ik, sinds mijn opa en oma verongelukt zijn, ook wel eens bang als mijn man later thuis komt. En ik ben blij als mijn ouders weer terug zijn van vakantie, terwijl dat ook nergens op slaat. Zoals je zelf al zei, als je je leven door angst laat leiden heb je geen leven meer. Dus dat wil ik ook echt niet. Ik probeer het van me af te zetten.
Inderdaad. Mijn moeder moet ook standaard vragen of we wel voorzichtig doen, of het nu wel veilig is waar mijn dochter is (bij schoonfamilie in het buitenland) etc. maar ik weet zeker dat ze het gewoon goed bedoelt. Kan soms wel een beetje vervelend overkomen misschien, maar misschien doe ik dat later wel net zo...
Hm, ja als ik het zo lees denk ik wel dat jullie gelijk hebben Moet het dan maar een beetje van me af zetten.. ze bedoelt t goed
Ik merk aan mijzelf dat ik steeds vaker bang word. Ik laat bepaalde dingen echt uit angst door alles wat er op deze wereld gebeurd.