-Ik moet met het slaapkamerraam open slapen, anders heb ik een verstikkend/opgesloten gevoel. -Volume van de autoradio mag niet op een oneven getal staan, anders krijg ik een ongeluk -Ik moet altijd alles controleren voor ik het huis uitga. (Alle ramen, deuren en of het gaskraantje achter het fornuis dicht is). -Als de tv aanstaat tijdens het eten, en er is een reclameblok bezig, kan ik niet doorgaan met eten, want dan geniet ik er minder van. Ik heb liever koud eten met een leuk programma erbij, dan warm eten en reclame moeten kijken. -Als ik tv kijk, en er begint een reclame, probeer ik de reclame lang mijn adem in te houden. Lukt me dit vol te houden tot na de reclame.. (30 seconden) dan denk ik dat alles goed komt in mijn leven...
Dat ik (hopelijk) nog een kleine 2 weken heb om het hele huis schoon en de tuin op orde te krijgen voor Blubje zich meldt *manlief verklaart me voor gek aangezien 'alles' al schoon is en blubje toch niet meteen in de tuin gaat spelen*
Blub, dat heet nesteldrang. Mijn vriend heeft mij twee weken voor dat ik uitgerekend was op mijn knietjes gevonden. Omdat de verwarming in de keuken super schoon moest, voordat de baby kwam!!!
Durf mezelf niet in een groep te mengen. Heb dat altijd al gehad. Op school al ik liever alleen op de gang als mijn 2 vaste vriendinnen er niet waren ipv dat ik bij klasgenoten ging zitten ( en nee ben niet gepest ofzo en waren erg aardig) . Voelde me een blok aan hun been, te dom om er bij te horen en schaamde me voor mezelf. Heb ook verschrikkelijke faalangst en even me vinger opsteken ook al wist ik het antwoord heb ik nooit gedaan. Nu met 2 kinderen is dat minder omdat ik in situaties kom waarbij ik wel moet maar voel me er niet op me gemak Als we onverwachts ergens stoppen en ik ken het daar niet raak ik in paniek. Moet me echt voorbereiden voor nieuwe situaties en nieuwe mensen . Hoe vaak ik hoor dat ik er goed uit zie etc blijft niet hangen. Zie alleen die agnehuid van mijn ( nu nog amper maar als puber verschrikkelijk) . Voel me onzeker , anders dan andere en heb altijd het idee dat iedereen over mijn denk zo van " o daar heb je er weer een die er bij wil horen. Heb me op school hierdoor echt eenzaam gevoeld. Heb mijn opleiding niet af kunnen maken omdat ik onverwacht stage moest gaan lopen in den Bosch. ( vanuit Tilburg) werd zo ziek van de stress en angst dat er een ziekenhuis opname van kwam. Hartkloppingen, flauwvallen en niet slapen. Vind het nu nog moeilijk vrienden te maken gewoon omdat ik denk dat ik dat niet verdien Zo dit lucht op. Niemand die dit weet behalve mijn moeder en partner beetje Heb paar jaar terug ptss gehad en na de behandeling hiervan ben ik wel wat minder angstig geworden maar zou ook wel is gewoon niet onzeker zijn . Dit alles komt door een jongen die mijn in mijn jeugd onverwacht terwijl ik een vriendje ging ophalen om te spelen een mes op me keel heeft gezet, zo meenam naar een groot veld niet zichtbaar voor de huizen en mijn daar sexueel misbruikte en verkrachte. Moest voor altijd zwijgen of hij zou me afmaken. Was 9 en doodsbang. Op mijn 18e storte ik in en heb mijn lang bewaarde geheim verteld. Dit omdat deze jongen in het zelfde huis woonde als mijn schoonbroer en hem zo vaak zag dat ik het leven niet meer aankon. Elke keer als ik hem zag werd ik weer dat bange meisje van 9 ;(. Had hem zo graag zijn nek omgedraaid
-Als de tv aanstaat tijdens het eten, en er is een reclameblok bezig, kan ik niet doorgaan met eten, want dan geniet ik er minder van. Ik heb liever koud eten met een leuk programma erbij, dan warm eten en reclame moeten kijken. (Hahah super grappig, deze geld voor mij ook TS) Verder; - Mijn voeten mogen NOOIT onder te dekens, anders heb ik een verstikkend gevoel..mijn moeder wijd het aan het feit dat ik in stuit ben geboren en allereerst kwamen mn voetjes eruit haha. ff verder denken; zal vast nog wel meer zijn.
Ga je me nou echt vertellen dat jij helemaal niets eigenaardigs heb? Heb jij er al weleens over nagedacht contact op te nemen met een professional? @lovewinnie.. ben er stil van; vreselijk meid sterkte.
@lovewinnie. Wat erg.. Wat er tussen mijn oren zit. Pijn! Ik leef al ruim 4 jaar met elke dag pijn! Op hele slechte dagen is de pijn vergelijkbaar met persweeen. En het zit tussen me oren, omdat je hersenen je pijn registeren.
Als ik langs een stoep fiets en ik let er op dan mag mijn trapper aan de stoepkant niet beneden zijn bij zo'n "naadje" waar 2 blokken tegen elkaar aan zitten.
Oh ja en dubbelgevouwen boterhammen of kadetjes eet ik eerst rondom en dan pas het midden En appelmoes moet bij mij in een apart schaaltje, wil absoluut niet dat het mijn groenten of aardappels aanraakt. Ook als ik mijn bord al leeg heb doe ik er geen appelmoes op omdat er etensrestjes op liggen
@lovewinnie heftig hoor en vreselijk dat je zoiets hebt mee moeten maken... Verder heb ik ook een paar eigenaardigheden, geen dwangmatigheid: Als ik fiets dan moet ik met de trapper over de schaduw van de bomen komen en er niet op. Ook als ik loop dan mag ik niet op de lijnen stappen maar eroverheen. Het heeft geen gevolgen als het me niet lukt Ook ik denk dat ik dik ben maar ik ben het aan het afleren en probeer mezelf anders te zien.
Ik denk altijd dat neusspray rechtstreeks je hersenen in haat en dat dat slecht voor je is, dat gebruik ik dus niet!