Zojuist gekletst met mijn vriend en het blijkt dus dat -stel ik ben in verwachting in de toekomst- hij dan niet wil weten wat 't wordt. Ergens vind ik dat ook wel erg spannend, maar ergens zou ik gek worden als ik niet zou weten of het een jongen of meisje wordt. Mijn ouders wilde(wouden?) het bij al hun 6 kinderen niet weten, en de ouders van mijn vriend wisten het bij al hun 9 kinderen ook niet. Dus; Zou jij het wel of niet willen weten? Waarom wel/waarom niet? Wat vindt je partner daarvan? Waarom wel/waarom niet?
Wij weten niet wat t wordt. Waarom niet, omdat we afscheid genomen hebben van onze zoon in de eerste zwangerschap. Enige wat me nu kon schelen was dat de echo wel goed was. Mn partner twijfelde, maar besloten t niet te vragen bij de 20wk echo. (hij dacht nog misschien zie ik het wel, hihi. Echt niet dus) Iedereen reageert overigens erg enthousiast dat we t niet weten. Ben nu wel erg benieuwd.
Ik wilde het erg graag weten, en wij weten dan ook vanaf de 19 weken ("de medische 20 weken echo) dat we een zoon krijgen. Mijn man liet de keuze aan mij, en ik was al vanaf het begin razend nieuwsgierig. Het voelde achteraf heel goed om te weten of het een jongen of een meisje zou worden, omdat het voor mij ook "echter" wordt. Ik praat regelmatig tegen onze kleine man, en sinds ik het geslacht weet voelt dat meer concreet. Dat wist ik overigens vooraf niet De reden dat ik het wilde weten was alleen maar praktisch van aard. Wat voor kleren moeten we kopen, want alle neutrale kleding vond ik erg saai. Dus handig voor de kleding, de naam, de kinderwagen, ook handig om tegen mensen in mijn omgeving te vertellen zodat ik geen roze spullen krijg, etc. We hadden samen besproken dat we het graag met de 20-weken echo wilden weten. Dit deed de echoscopist pas op het eind, toen hij helemaal goed gekeurd was. We hadden dus iets om naar uit te kijken.
Wij zouden het willen weten, dat vinden we gewoon praktisch want het geslacht maakt ons verder natuurlijk helemaal niet uit. We waren het er ook meteen over eens.
bij de eerste wisten we het niet, bij de tweede wel, nu bij de derde neig ik meer naar niet weten. Ik was straks gewoon alle kleertjes
Hier wilden we het wel weten. En weten we het dus ook al sinds 12 weken i.v.m. De Nipt. Het heeft een praktische kant: wat te kopen en welke naam. Maar ook ik vind het leuk om al meer band op te bouwen dan alleen 'kindje'. Ik vind het heel fijn dat ik weet dat het een jongetje is, ik kan hem al bij zijn naam noemen, weet wat ik kan verwachten etc. Overigens doen wij dan weer bewust geen 3d 4d pretecho, want zien wil ik hem pas over 5,5 maand dat is dan weer onze verrassing
Dat zeggen meer mensen maar wat is er zo praktisch aan? Ik vind die reden persoonlijk zo raar. Wij hebben twee namen en twee versie's geboortekaartjes. Verder hebben wij neutrale dingen (ook handige mochten we nog een 2e krijgen). Dat valt toch wel mee hoe onprakisch dat is? Of willen jullie serieus een roze of blauwe kamer maken? Ik vind het logischer als mensen t willen weten gewoon omdat ze dat leuk vinden.
Denk dat veel mensen het juist uit praktische overwegingen willen weten (naast dat het superleuk is natuurlijk) Ik zou niet alles neutraal willen, dat vind ik persoonlijk saai. En kopen voor een tweede doe je sowieso ook al heb je nog een berg liggen ervaar ik nu Ik wil pakjes in zachtblauw (of roze), ik wil niet meerdere namen bedenken, twee geboortekaartjes hoeft ook niet, kan een wandelwagenbekleding kiezen in een uitgesproken kleur. Kan de kamer jongensachtig maken. Allemaal enorme voorpret. Maar wat ik al zei, dat is heel persoonlijk. Een ander vindt het juist fijn om dit allemaal te doen met in gedachten 'wat zou het zijn' Zie trouwens dat je vandaag bent uitgerekend! spannend hoor, hopelijk laat die kleine niet te lang op zich wachten Ps misschien zit er wel iets psychologisch achter? Ik ben nogal een planner en iemand die weinig impulsief is, misschien dat ik dit daarom ook wil weten
Ja wij willen het weten. Weten 'wie' er in m'n buik zit, wie straks in het kamertje ligt enzo. Makkelijker kleertjes kopen.
Ik ben nu zwanger van ons 1ste kindje maar wij weten het ook niet. Zelf zou ik het heel graag hebben willen weten maar mijn man wilde het als verassing houden. We hebben nu dus een neutraal kamertje, neutrale kleertjes, 2 namen en 2 geboortekaartjes. Achteraf vind ik het nu wel leuk dat we het nog niet weten maar ik ben wel zo nieuwsgierig wie er nou steeds aan het trappelen is..
Hier ben ik altijd zeker van geweest, ik wil niet weten wat het wordt. Mijn vriend schikt zich in dat opzicht helemaal naar mijn wens, hem maakt het op zich niet uit, maar is het er nu helemaal mee eens dat we het niet weten voor de bevalling. De charme van al die tijd de 'spanning' over wat het gaat worden, het gissen, nee hoor ik dat zou ik echt niet eerder willen weten.
Wij weten het wel. Ik vond het vooral prettig voor onszelf. Ik merkte dat sinds ik weet wat het wordt ik meer een band krijg met m'n kindje. Het stond eerst nog verder van me af. Nu we de naam ook weten en ik gerichter dingetjes kan kopen wordt het voor mij echter en voel ik me beter voorbereid ik zou het de volgende keer zo weer doen.
Dit. En wat betreft de "praktische"kant is dat voor mij ook zo: het is de voorpret van het roze/blauw kopen die ik zo ontzettend leuk vind. Dat had ik niet willen missen!
Ik wilde het heel graag weten en met name omdat er al zoveel onzeker en onduidelijk is en dit iets is wat je vrij zeker kunt weten. En natuurlijk wilde ik graag weten of mn gevoel klopte! Praktisch is het ook een stuk handiger, vind dat er weinig neutraal is met een kleurtje en alles wit vind ik niet zo leuk.
Ik vind het zelf persoonlijker, "de baby" klinkt zo ver weg en afstandelijk , wij noemen de baby bij zijn naam en hebben geslachtsbepaalde dingen gekocht , neutraal zag ik ook wel wat leuke dingen en de kamer is achteraf gezien best neutraal) maar vind het toch wel fijn om te weten, deze keer had het van mij niet perse gehoeven maar manlief wilde het wel dus dan doen we het lekker, ik vind als een van de twee het wilt weten (zeker de vrouw) dat je dat gewoon moet doen, er is al genoeg onzekerheid en onvoorspelbaarheid in een zwangerschap, als dit het leuker maakt dan lekker ervoor gaan.
Ik wilde het heel graag weten. Mijn vriend maakte het niet veel uit, de keus lag wat dat betreft bij mij. Ik was eigenlijk heeel nieuwschierig of mijn voor gevoel klopte. Onze babykamer is wel neutraal, maar wilde qua kleertjes wel gericht kunnen shoppen. & omdat het dan wat echter werd en wij al een naam konden bedenken Ik noem hem ook vaak al bij de naam die wij uitgekozen hebben en mijn vriend ook
Wij willen het ook weten zodat ik leuke meiden of jongenskleding kan kopen (eerste pakje in wit hou ik niet van), zodat we de kleuren van de kamer aan het geslacht aan kunnen passen (ik hou bv echt niet van geel, oranje of groen), Verder hoeven we maar 1 naam te verzinnen, waar we al ontzettend veel moeite mee hebben. Dus in ons geval is het ook praktisch als we het al weten. Buiten dat vind ik het ook leuk om te weten hoor
Ik sluit me bij "bouwjaar1979" aan! :-* Ik durf het bijna niet te zeggen maar denk dat als je zelf aan de lijve hebt ondervonden dat kinderen krijgen niet vanzelfsprekend is je er héél anders over gaat denken! Zelf zou ik in de toekomst ook niet willen weten wat het geslacht is, is dat überhaupt belangrijk??? Gezond kind op de wereld zetten, dát is bijzonder! Liefs Lin
Wat een onzin zeg, oordeel niet zo over een ander, wat weet jij nou wat ik heb moeten doorstaan? Onze tweede zwangerschap was een hel door verschillende dingen en nu ben ik wonder boven wonder zwanger ondanks dat ik met 32 jaar al in de overgang ben, dat maakt het voor mij niet anders om wel of niet te willen weten hoor.. Natuurlijk is gezond het belangrijkst maar ik vind geslacht weten ook erg leuk, nee had voor mij niet perse gehoeven deze zwangerschap maar SNAP het wel heel goed en voelt ook veel persoonlijker, we noemen hem bij zijn naam en mijn kindjes ook, die hebben nu al een band met hun broertje in mijn buik. Alsof je niet beter weet als je het wel graag wilt weten, bullshit!
Als je eenmaal zwanger bent, dan is het al het één of 't ander, ik vind het daarom altijd een beetje gek als mensen vragen: 'Wil je weten wat het wordt?' Maar dat terzijde. We leven in deze tijd gewoon in de luxe positie dat je erachter kunt komen wat het is. En daar is iedereen vrij in. Ik wil het in ieder geval graag weten t.z.t.! Ik vraag me wel af of je het geslacht van je kindje nu wel of niet ook aan iedereen moet vertellen. Bij onze eerste versprak ik mezelf en gingen mensen proberen om me uit te horen. Niet zo netjes. Ik vind dat je keuzes altijd moet respecteren. Hoe dan ook. En ja, natuurlijk wensen we iedereen het babygeluk én een gezond kindje.. Dat staat buiten kijf.