Dit blijft toch een heikel punt... Aan de ene kant wil je je kind niet belasten met dat hij van bepaalde dingen dik kan worden maar aan de andere kant bewustwording is wel goed. Toen prinsje nog kleiner was, was hij echt een mager ventje. Ik keek wel naar wat hij at maar ik hoefde hem niks te ontzeggen. Dus dat snoepje extra maakte ik me geen zorgen om. Nu is hij iets voller (vergeleken met toen) maar nog steeds een mooi mager/normaal postuur. Maar ik moet er wel bijzeggen dat ik zelf veel te dik was (morbide obesitas) en dus wel huiverig was voor alles wat over gewicht ging. Nu ben ik zelf op gezond gewicht en probeer dus ook op te letten dat we gezond eten thuis. Maar af en toe een snoepje is niks mis mee. Bij mijn so krijgen we altijd suikerklontjes bij de koffie en af en toe wil prinsje er een snoepen. Toen heeft sm ooit tegen hem gezegd: daar krijg je dikke billen van. En dat zeggen we nu nog steeds tegen hem als grapje. Ik vind het niet verkeerd om een kind een beetje bewust te maken van wat hij binnenkrijgt en wat dat kan veroorzaken. Maar niet teveel de nadruk op leggen, kan ook op een luchtige manier
Heel fout die opmerking vind ik Ben ik vroeger veel mee gekwetst en heeft een averechts effect gehad.
Vind zo'n opmerking ook niet kunnen. Zeg dan liever dat het niet gezond is. Zulke opmerkingen werden bij mij vroeger ook gemaakt. Zo ben je dan als kind juist bezig met "niet dik worden" door er de nadruk steeds op te leggen. Ik wil ook dat mijn kinderen bewust worden van gezond eten. Ik zeg dan te veel snoep, koek niet gezond is voor de tandjes bijv.
Tuurlijk, maar je kan de bewustwording ook anders brengen. Ik weet hoe ik mezelf heb gevoeld. Wil niet dat mijn kids dat ook voelen. Gelukkig zijn ze er bewust van wat gezond is en wat niet.
Mee eens. Mijn kinderen mogen ook niet te veel snoepjes, koekjes en andere zoetigheid. Want van suiker word je ook gewoon dik. Dat zeg ik dan ook. En ik vertel ze ook, dat dik zijn ongezond is. Want dat IS het ook. De laatste jaren komen overgewicht en obesitas bij kinderen steeds vaker voor. Zo'n 2 op de 15 kinderen van 4 tot 20 jaar heeft overgewicht. Gemiddeld is dit 4 per klas. Ook bij volwassenen stijgt dit percentage dramatisch. Meer dan de helft van de 20+ ers heeft overgewicht en 1 op de 7 heeft obesitas! Eén zo'n opmerking vind ik sowieso niet erg. Ik zou het erger vinden als iemand het continu herhaalt. Bij elk kopje thee, bij elk koekje, bij elk snoepje, etc. Ik zou er niet boos om worden. Ze zegt het toch in het belang van het kind? Niet om hem te dissen.
mijn schoonvader zei het met regelmaat tegen onze kinderen, niet perse bij suiker ofzo maar als hij mee kwam eten en onze kinderen hadden hun bordje leeg en schepten nogmaals op zei hij "nog meer rijst ? nog meer aardappels of nog meer bonen vlees oid" je moet niet zoveel eten daar word je veel te dik van bij mijn dochter van nu 5,5 jaar is dit niet goed overgekomen, zij heeft achterstand gehad met praten doordat zij pas kon horen bij 80 decibel, ze verstond dingen niet goed en heeft de juiste klanken niet geleerd de Z werd een K en de S werd een T en daar werd ze erg mee gepest, ( probeer op die manier namelijk maar eens te zeggen ik heb een lief ZuSje ) mensen lachten haar uit, ze werd gepest in groep 1 door kindjes op het schoolplein uit groep 3 die vonden dat ze als een smurf praatte..... en dan heb je opa... die zegt dat je van eten te dik word..... nog meer reden om haar pesten .... dik word wil ze absoluut niet, ( 117 cm bij 17,5 kilo) met als gevolg dat ze 1 aardappel eet, en klein beetje rijst en alleen maar spinazie of bonen prei of bloemkool eet zonder gezeur, bananen eet ze ook zonder zeuren, maar er gaat geen snoepje in, geen koekje, geen ijsje, chipjes eet ze heel zelden, en af en toe eet ze een plakje worst op de vuist. het praten word nu steeds beter, ze is bijna klaar met logopedie en ze heeft er zelfvertrouwen in gekregen, gelukkig word daardoor het eten ook iets beter, soms gaan er 2 aardappels in ik was dus echt not amused met de opmerking van opa, hoewel hij het echt niet zo bedoelde, hij maakte er een grapje van die onze dochter te serieus heeft opgepakt.
Ik denk dat een 'anders wordt je te dik' opmerking van oma niet zoveel doet als het niet iedere dag gezegt word. Het wordt anders als ouders het zelf bij alle beetjes suiker tegen hun kinderen zeggen. Zelf vind ik niet gezond/slecht voor de tanden beter voor kinderen. Maar als opa of oma incidenteel het woord dik gebruiken zou ik mij er niet druk om maken.
Ik vind het niet juist geformuleerd maar er is niks mis mee om een kindje van 3/4 aan te leren dat suiker niet gezond is.. En om meer dan 1 schep suiker erin te doen (waarom geen honing trouwens?) vind ik een goede manier om niet aan alles te zoet te willen te raken.. Ik deed vroeger een half kopje suiker in mijn thee.. Ik was zo verslaafd als iets aan suiker in mijn tiener jaren want daar bovenop snoepte ik echt veel en ik bleef maar uitdijen.. Dat was niet alleen de suiker maar dat had er wel een hoop mee te maken.. Ook niet goed kunnen slapen, veel hoofdpijn, cola verslaving ect.. Dus ergens snap ik wel dat het begint met niet de hele suikerpot leeg te gooien in de thee zoals ik dat deed!
Ik zou zelf ook eerder benoemen dat het ongezond is ipv dat je dik ervan word. Ik vind ook dat een kind van 3.5 nog niet bezig hoort te zijn met het verschil tussen dik en dun. Wel vind ik dat er snel panisch gedaan wordt over suiker. Kinderen hebben ook suikers nodig. Ze verbruiken zoveel energie, tenminste hier wel. Mijn zoon sport 5 uur per week daarnaast nog gym op schoon en elk vrij uurtje dat het buiten droog is is hij buiten aan het voetballen/rennen/klimmen.
nee hoor, ze is geen vel over bot, wel 6 kilo te licht volgens de schoolarts, vinden wij geen probleem hoor, het gaat mij meer om het feit wat voor angst het inboezemt bij haar, ze is al zo onzeker, dat hoef je niet te voeden, avond eten is namelijk helemaal niet slecht, en als je honger hebt en een extra aardappel of een extra schepje rijst wil is dat oke ...... maar dat durft ze niet omdat ze bang is om dik te worden. als ze groter word kan het altijd nog verteld worden, dan zal ze een stuk wijzer zijn en er een stuk beter mee om kunnen gaan, en het verschil ook kunnen begrijpen. of wanneer ze er teveel in los gaat en alles eet wat los en vast zit kan het ook altijd nog , als ze stevig in haar schoenen had gestaan was het een ander verhaal geweest maar dat doet ze niet.
Als ze nu bang is om te dik worden of al bang is dat ze dik is, dan zou ik eens informatie inwinnen bij de HA. Je wil natuurlijk absoluut niet dat haar angst straks omstaan in een eetstoornis. Niet zeggende dat ze direct in strenge therapie moet, maar ik zou het toch wel even in de gaten houden Persoonlijk denk ik ook wel dat het aan de persoon ligt. Mijn grootouders zeiden ook wel eens "1 snoepje, ShampooL, anders wordt je dik" Mijn reactie was: Je bedoel dat ik net zo'n dikke kont krijg als mama? *proest* (Mijn moeder had maatje 36 ) Sommige kinderen zijn daar veel gevoeliger voor, anderen leggen de link niet eens, en een derde groep groeit op met het idee dat 1 suikerklontje in de thee genoeg is want anders wordt je dik; als feit en niet als angst.
Het is bekend bij de ha. ook school en de schoolarts zijn op de hoogte, Ze zijn het er over eens dat het komt uit onzekerheid van het pest gedrag dat is geweest, het praten gaat een stuk beter, haar zelf vertrouwen gaat erdoor omhoog en daardoor zit ze beter in haar vel waardoor ze ook meer zal willen eten, Wanneer dit niet het geval is moeten we natuurlijk weer aan de bel trekken. Maar het heeft vooral gespeeld vanaf 3 jaar tot afgelopen september, sindsdien gaat het echt beter dus we hopen dat het zich voort zet
Mijn moeder zei dat altijd tegen mij. In mijn jeugd is mij veel onthouden qua eten omdat alles slecht voor je was. Wordt je dik van, teveel suiker, veel te vet etc blabla.. En ik was alsnog dik/zwaar... Toen ging ik op kamers en gingen alle remmen er af... Ja je bent er zelf bij, maar ik voel me wel verpest door dergelijke opmerkingen (en ik had toch al geen beste relatie met haar, dat helpt ook vast en zeker). Ik voel mij gewoon dik als ik iets zoets/vets eet... ik kan niks met plezier eten, voor mij is eten een beladen onderwerp. En als troost ga ik dingen eten die dat niet echt verbeteren.
Dat herken ik dan wel heel erg. Zo voel ik mij altijd schuldig als ik iets met bladerdeeg eet, want " dat is zo vet en word je zo dik van"...
Oh goed zo Voorkomen is beter dan genezen! Ik hoor vaak van vrouwen die een eetstoornis hebben (of hadden) dat de gedachtes al begonnen toen ze kleine meisjes waren. Wel heel goed dat ze haar groente en fruit eet! Sterkte
Vind het op zich niet slecht als kinderen er al op gewezen worden...kijk je moet het niet te gek maken en continue zeggen. en van 2 schepjes suiker in je thee wordt je niet te dik ..dus dat slaatcook niet echt ergens op Maaaaar ik wijs wel mijn kinderen erop dat teveel snoepen en ongezond eten en weinig bewegen niet goed voor je lijf is en je dan wel dik kan worden...dus dat er daarom wel grenzen aan het snoepen en zoete drankjes drinken zitten... Ik wil wel dat de kinderen dat beseffen....er zijn natuurlijk grenzen met snoepen, maar ook het erop wijzen...
Ik vind het juist zo kwalijk dat veel ouders maar snoep, chips en fris geven met een;'Ach, beetje snoepen kan geen kwaad!' Een beetje niet nee, maar ik zie dagelijks broodtrommeltjes van 4, 5 en 6 jarigen met koeken, fristi, snacks... Dat kan wél kwaad. Natuurlijk moet je niet zeggen dat iets niet mag omdat je dan dik wordt 'en dat is lelijk', maar grenzen stellen en uitleggen wat ongezond is... dát moet gewoon wel. En ja, een koek, pakje fristi en een boterhammetje met fruithagel is echt al veel suiker voor een kleuter...