Mijn VK nam me ook niet serieus ook rugpijn en bruinverlies. Was oud bloed volgens haar en ik had een blaasontsteking dus daar kwam ook wel de pijn van. Bij de HA-post en zelfs bij de SEH luisterde ook niemand. Ben zelfs nog getoucheerd, over het hoofd gezien dat ik ontsluiting had. Ook de slijmprop verloren en nog werd er niet geluisterd. Mijn pijn kwam en ging weer (lijkt me ook een duidelijk teken) Maar we zijn weggestuurd met een enorme lijst aan pijnstillers. En een gesprekje dat ik me niet zo moet aanstellen want dan werd het alleen maar erger. Niemand wilde naar de baby kijken of luisteren want daar kwam het niet vandaan. Uiteindelijk belde de gyn (die wist dat ik er was ivm overleg pijnstillers) dat ze toch even wilde kijken. Kreeg een echo en 2 uur later mijn moppie geboren bij 27 weken. Ik had al ontsluiting enz.. Moet alleen de persweeen opvangen en zo lang mogelijk uitstellen van persen omdat er een KA uit amsterdam moest komen.. Dit was het even heeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel beknopt haha. Het is namelijk een lang verhaal.. Ze was bijna in de auto geboren of thuis omdat NIEMAND naar me LUISTERDE bijna ons kleintje daardoor verloren want dat had ze hoogstwaarschijnlijk niet gehaald. GELUKKIG is het goed afgelopen. Maar ik laat me nooit meer van het kastje naar de muur sturen. Dit is namelijk een verhaal van 3 dagen en miss hadden ze het nog een klein beetje kunnen rekken zodat ik longrijping prikken enzo kon krijgen. Elke dat is er 1 natuurlijk!
@ miffy Wat grappig zeg! @ niet serieus genomen. Ik hoor dat toch wel heeeel erg vaak dat sommige met een prematuurtje totaal niet serieus genomen zijn door ha/vk of gyn. Ik klaagde al weken dat ik pijnlijk harde buiken had en zei ook vaak dat ik het niet vertrouwde. Maar ze deden net of ik me maar aanstelde :x Lag zelfs met weeen in het ziekenhuis (voor m'n diabetes) en deden ze er niks aan. T was dat m;n ouders kwamen en m;n moeder zei: dit is niet normaal moon, je ligt hier gewoon met weeen. Toen ging ze naar de verpleging en die haalde toen de gyn. En moest ik in eens met spoed naar wkz omdat ik al 1cm had. En was net zwanger van Britt zagen ze haar niet in de baarmoeder zitten. Zeiden ze dat het buiten de baarmoeder zat. Lag al helemaal klaar voor een operatie, was dat er een andere gyn kwam. Die vertrouwde het niet omdat ik geen pijn had en wilde nog is kijken toen zat ze er dus wel. Anders hadden ze me zo geopereerd
Sjonge meiden, wat een verhalen! Ongelofelijk dat je dus gewoon niet serieus genomen wordt met je klachten Fleur, jouw verhaal vind ik ook heftig zeg. Wat als de gyn niet gebeld had..? Tja, die vraag heb je jezelf natuurlijk al 1000x gesteld En Moon, dat jouw moeder gewoon de verpleging bij moest halen, is tocht te zot voor woorden? Maar goed, het heeft idd geen zin om er nu nog heel lang bij stil te staan, het levert niks op. Maar ik vind het wel een kwalijke zaak. Het is ook maar net welke arts je voor je hebt zitten Bij het UMCG heb ik het gevoel dat ik wel in goede handen ben en serieus genomen word gelukkig. Bij de geboorte van mijn eerste was ik al heel tevreden en nu weer. Ze zijn juist heel voorzichtig en professioneel. Tot nu toe
Ben je ook (in goede handen), tenminste is mijn ervaring! ik heb in 3 ziekenhuizen gelegen en ons kleintje ook in 3, waaronder UMCG. Het UMCG is erg goed vind ik zelf. Succes trouwens, het is nog altijd geen pretje om zwanger in het ziekenhuis te liggen. Hoe lang lig je er nu al? @moon en fleur, wat een heftige verhalen zeg! brr
@ maja Ja dat was het zkr. Ik had zelf smorgen ook al aan gegeven.. maar de gyn had even geen tijd voor me. Ben er nog altijd kwaad om eerlijk gezegd. Eerst wilde ik nog een keer terug gaan maar had het zo gehad met dat ziekenhuis.
Ik lig niet in het ziekenhuis gelukkig Heb er een paar dagen gelegen en omdat ik geen bloedverlies meer had mocht ik naar huis, mits ik thuis rust zou houden. Dus dat doe ik natuurlijk. Ben er wel onder controle en dat blijft ook zo, zal daar ook bevallen.
Kan me goed voorstellen dat je er nog kwaad om bent. Misschien idd voor je eigen gevoel nog een gesprek aan gaan.
moet wel zeggen dat ze me in het ziekenhuis wel erg serieus genomen hebben hoor ook de huisart van de post ook want er zat toch iets in me urine wat neit goed was en daardoor werd ik opgenomen. En in het ziekenhuis werd ik onderzocht toen ik de volgende ochtend nog steeds dat stofje had wat met uitdroging te maken heeft en dat na 1 kan water te hebben gedronken dat vertrowude ze neit dus werd ik aan de ctg gelegd en toen kwamen ze er achter dat ik weeen had . Dus het ziekenhuis heeft me erg goed geholpen hoor alleen de vk was erg laks .
nou onlangs is mijn beste vriendin getrouwd, ze is zwanger. Tijdens de ceremonie zei de ambtenaar: `in augustus komt de baby, maar we hopen natuurlijk eerder... Dat wil IEDEREEN natuurlijk!` veel mensen in de zaal lachten met haar mee... voel dan wel stom dat ik erop wil reageren (wat ik natuurlijk niet gedaan heb zou wel dom zijn tijdens mijn vriendin haar dag), het is echt niet zo bedoeld maar zo ondoordacht. ik moet er gewoon mee stoppen het stom te vinden, vind ik van mezelf.
Ja daar heb ik erg veel aangedacht en nog steeds wel eens!! Gelukkig was de gyn daar op het nippertje. We moesten weggaan maar ik kreeg nog een "pijnaanval" dus hing daar aan het bed en toen belde ze. Was echt op het nippertje. Maar dit zal mij nooit meer gebeuren, iig niet op deze manier. Als ikw eer zwanger ben heb ik natuurlijk strengere controles en ik ga heen wanneer ik het niet vertrouw. Liever 20x voor niks dan 1 x te laat. Ik merk ook dat ik me met die kleine nu ook niet meer laat wegsturen. Als ze ziekig is ga ik door tot ik een antwoord heb. EN ik weet nog precies wie mij op de SEH heeft "geholpen"/genergeerd en door haar laat ik me NOOIT meer behandelen ook mijn dochter niet mocht het ooit nodig zijn. Ze heeft zelfs nog een zetpil gegeven tijdens een wee. Ik zei nog: Nu even niet ik heb NU weer zo'n pijnaanval, even wachten. Maar wederom luisterde ze niet en deed het toch. Maar gelukkig koester ik geen woede (meer). Daar schiet ik niks mee op. Groetjes
dank jullkie wel meiden voor jullie warme welkom! vorige keer geen reden gevonden voor vroeggeboorte, vliezen braken 'gewoon'.... ben vandaag 27 weken, dus begint nu echt spannend te worden. over serieus genomen worden: ben wel serieus genomen, maar alle beslissingen (bijv weeenremming) in het streekziekenhuis duurden zo lang, dat ik al aan voelde dat het gewoon geboren zou worden.... ik ben 20 procent kans op herhaling, dus best veel vind ik zelf... we zien het wel....
@ mary Ze zeggen vaak dat de 2de net iets langer blijft zitten dan de eerste Je moet het gewoon over je heen laten komen. Ik was echt overtuigd dat ik m'n tijd bij Wes vol zou maken. Heb ik tot de bevalling vol gehouden te denken. Zenuwachtig zijn heeft weinig zin.. als het komt komt het. Maar snap je gevoel hoor.. ik was heel zenuwachtig toen ik de 28 weken in ging.