Ik herken dit wel. Ik praat zacht (niet onverstaanbaar ofzo maar heb niet zo'n uitbundige 'hallloo hier ben ik stem" zoals sommige vrouwen), heb een 'lieve uitstraling' en wil graag aardig gevonden worden. Nu weet ik dit van mezelf dus kan ik me wel wapenen. Over mij wordt niet meer heengewalst (wat wel gebeurde als 18-jarige stagiaire op een kantoor met allemaal gefrustreerde roddeltantes. Schaamteloos als je je lekker afreageert op een studente als 40-jarige zijnde. Nu weet ik dat ik nooit zo laag zal zinken, haha). Ik zou als je weer zo'n opmerking krijgt,gewoon heel spontaan zeggen: "ja leuk zijn ze he, ik heb ze daar en daar gekocht, en ik dacht, vandaag doe ik ze gewoon aan", gewoon doen alsof je de bijbehorende toon helemaal niet hoort. Wedden dat ze de volgende keer niet meer zo raar zal doen? Een grap erover maken kan ook werken maar dan moet je wel de juiste toon vinden. Doen alsof je Oostindisch doof bent voor zulke steken onder water werkt nog het beste in mijn ervaring.
shit happens, heb ik ook wel eens (en ik kan geeneens de hormonen de schuld geven LOL) Maar je moet ze hun zin niet geven joh als jij dat leuk vind om te dragen of om te doen laat ze lekker in de p.o.e.p. zakken haha, ik moet zeggen dat ik hier makkelijker in ben geworden vroeger was ik onzekerder maar je helpt jezelf er niet mee door zo onzeker erover te zijn, jij weet beter, je voelt je goed als je je mooie schoenen draagt en lekker belangrijk wat hun zeggen, denken of doen, jij staat er gewoon boven. En weglachen (en jezelf toch rot voelen erover) is anders dan het menen en gewoon echt erboven te staan, ik zeg je je hebt een zoveel leuker leven als je dat eenmaal doorhebt, als andere mensen hen hun meningen of woorden gewoon niet zo belangrijk zijn (kijk als mensen er echt toe doen snap ik dat het je zeer doet maar een paar collega's die niet beter weten, s.c.r.e.w. them!) Ik bedoel dit juist opbouwend en niet verkeerd ofzo, je leven is gewoon zoveel leuker als hun mening / woorden er niet meer toe doen!
Misschien niet hardop maar je denkt het wel: ''het is zelf meer zo'n type die een grote batic blouse aan heeft, wijde spijkerbroek en het standaard model ecco's. '' Of is deze laatste opmerking geheel neutraal?
Heel herkenbaar, tegen mij worden dat soort reacties ook vaak geuit. Zeker nu ik weer op gewicht ben ben ik ineens weer de sjaak, toen ik 15 kg zwaarder was vorig jaar had ik nergens last van. Mijn man zegt dat het komt omdat ze jaloers zijn, de schat
Klopt flerk. Ik zou nog niet dood gevonden willen worden in haar outfit. Maar daar val ik haar toch ook niet mee lastig?
Dan zal je man gelijk hebben Sterrefeetje. Anders is het wel heel opvallend dat je eerst die opmerkingen niet kreeg en nu wel weer...
Ik heb het zelfde ik ben klein en ik heb een lieve uitstraling. Maar ik sta prima mijn mannetje. Dat verwachten mensen niet en dat maakt het zo grappig.
Soms scheelt het idd als je wat groter en niet zo petieterig bent Maar weet je, ik vind wel dat je eens gewoon mag snauwen als mensen zo nodig een opmerking moeten maken. Waarom alles maar af doen als een grapje? Als je toch iets niet grappig vind, dan mag je dit laten merken. Ik doe heb ook geleerd omdat gewoon te doen. Andere zijn van mening dat ze altijd iets mogen zeggen over/tegen een ander en ik ben van mening dat ik mag snauwen als t mij niet bevalt. Moeten ze maar leren hun mond te houden. En t voordeel is, dat mensen daar dus ook iets van leren, ipv altijd maar grapjes terug te maken.
mensen leren niets van snauwen dan vinden ze het alleen maar leuker (want doel is bereikt) waarom ze het plezier geven? en er zit verschil tussen het weglachen en een grappige maar toch rake opmerking terugmaken en het je ECHT niet laten raken (je kan wel net doen alsof maar dat werkt ook niet natuurlijk) als je echt goed in je vel zit dan maakt het geen bal uit hun maken gebruik van je eigen onzekerheid en als je snauwt dan hebben ze dus gelijk..
Gewoon lekker kattig terug doen. Durf te wedden dat je er top uitziet! Zulke jarloerse vrouwen moet je ver bij je vandaan jagen. En ja ik heb dat ook wel eens. Toen ik bij de verloskundige liep voor mijn eerste was het elke keer wel raak. Ik kreeg elke controle wel een opmerking van de vk dat ik er goed uit zag of juist niet of zelfs heeeele rare opmerkingen.. Bij de tweede was het idem, werd er gek van. Terwijl controles bij de vk nou niet echt een plek lijkt om modieus bezig te zijn. Denk dat ik het vaak op me afroep omdat mensen denken dat ik heel veel tijd besteed aan mijn uiterlijk (wat niet altijd zo is) en dan denken ze daar persee een reactie op te moeten geven ofzo. Ik heb ook soms het idee dat mensen die er goed uitzien vaker opmerkingen goed en slecht over zich heen krijgen dan mensen die er altijd als een slons bijlopen, vraag me niet waarom..
Jaloezie. Vaak van vrouwen die denken dat zulke dingen buiten hun bereik liggen. Knippen zelf hun haar af als ze een kind krijgen, lekker makkelijk.. Sorry dat is flauw en generaliserend maar ik snap precies wat er wordt bedoeld. Je moet je als moeder bijna verantwoorden als je er graag verzorgd en modern uitziet. Anders worden de andere moeders bang.
Oh joh, nu ben ik geen hakken dame (ik heb het geprobeerd, maar ik lijk dan net een waggelende chimpansee) maar altijd wel een make upje en mn haar naar mijn smaak goed. Ik kreeg met name na de bevalling opmerkingen van het"dat jij tijd hebt make up op te doen" en dat soort gedoe.. Alsof dat me uren kost ofzo.. Ik zou het gewoon lekker negeren, die opmerkingen.
Je zou het haast gaan denken he... ik heb vooral het idee dat dat soort mensen zich bedreigd voelen als jij in alle opzichten 'boven' hun staat (dat is wat zij dan denken he). Dus op hun niveau bent of erover en ook nog jonger bent, goed ligt bij andere (mannelijke vooral!) collega's en ook nog goed verzorgd en er zelfverzekerd uitziet. Het is hun probleem, niet het jouwe! Ik zou juist de neiging krijgen nog opvallender kleding aan te doen en als ze dan blijft gapen daar ook nog plezier uit kunnen halen, erg he
Heel herkenbaar! Meestal haal ik mijn schouders op, maar Ik kon er gisteren niet meer tegen en heb me nogal laten gaan..... Ik heb maat 36/38 en daar schijn je ongegeneert grappen over te mogen maken (gebak: zou je dat nou wel doen?) Op zich geen probleem hoor, meestal lach ik gewoon mee. Maar er is een collega die 3x in de week werkt en al die dagen wel een vervelende opmerking moet maken over mijn figuur. Gisteren lagen er paaseitjes en die moest ik maar gaan pakken, want ik was zeker weer wat afgevallen Zelf is ze 53 en heeft ze iets te vaak onder de zonnebank gelegen, dus voor ik het doorhad zei ik ja, bij mij is er weer een kilo af en bij jou zit er weer een rimpel bij (kantoor met 25 man was meteen doodstil haha) na een oh nou sorry hoor, was ze meteen weg haha
Heeeel herkenbaar. Om de een of andere mysterieuze reden denken mensen dat ik op hun mening zit te wachten, dat zij de eerste zijn die die zogenaamd grappige opmerking maken en dat ik mijn hele leven/uiterlijk ga omgooien om aan hun verwachtingen te voldoen.
Nou, ts, nu ben ik nieuwsgierig. Ik wil wel even echt zien of je er lief uitziet! Vroeger zag ik er ook altijd "lief" uit. Sinds ik mama ben en meer levenservaring heb en ander haar/uiterlijk ben ik eerder "stoer", en ik schijn wel zelfverzekerd over te komen. Heb geen last van opmerkingen, krijg ze wel maar meestal leuk.
Dat is jou mening en dat mag. Maar ik vind dat ik best ook weleens gemeen mag doen als iemand t nodig vind tegen alles en iedereen valse opmerkingen te maken.