Wat vreselijk. Toen mijn baby werd opgenomen, met 11 weken oud, heb ik daar dus ook 'gelogeerd'. No way dat ik hem daar achterliet. 5 dagen lang, op een opklapbed naast het ziekenhuisbedje van de kleine dus. ik was wel blij dat hij in quarantaine lag, dus op een éénpersoonskamer, anders hadden we met nog 3 baby's en hun moeders op een kamer gelegen. Er was natuurlijk maar plek voor één ouder, dus papa moest iedere dag gewoon naar huis, maar ik ben niet van zijn zijde geweken. En om eerlijk te zijn: ik was er van uit gegaan dat dit heel normaal beleid was voor zkh'en in Nederland. Dat zou het in mijn ogen in elk geval moeten zijn. De verpleging was heel lief. Ze boden zelf aan om op ons mannetje te passen zodat wij even met z'n tweeën buiten konden wandelen, om even op adem te komen. En toen we terug kwamen, liep ze rond met D. op haar arm.
Ik heb altijd in het ziekenhuis geslapen, zelfs toen mijn jongste nog op de neo lag was er een ouder kamer voor mij beschikbaar. Ik denk inderdaad dat het kindje als huilbaby is opgenomen, en niet als reflux baby. Ik hoop dat dat snel aangepast word want niet bij je baby kunnen zijn is echt vreselijk.
Toen mijn dochter op de nicu lag en daarna op de normale baby-unit mocht ik daar toch echt altijd langskomen wanneer ik wilde hoor... Blijven slapen is niet besproken als optie omdat ik zelf elders in het zkh op de kraam lag, maar er is mij nooit gezegd niet langs te mogen komen wanneer ik wilde!
Dit is al meer geschreven en was meteen mijn gedachte. Bij een huilbaby willen ze dat de ouders zelf van de baby weg zijn, zodat zij tot rust kunnen komen. De baby gaat dan in een streng regime, waar ze de ouders niet bij kunnen gebruiken. Vraag dus in 's hemelsnaam na of hij niet als huilbaby is opgenomen, en laat je schoonzus uitleggen dat dit en vergissing is. Zo'n jonge baby hoort, uitzonderingen nagelaten, bij tenminste één van de ouders te zijn. Dat is belangrijk voor de hechting. Zeker bij zo'n kwetsbaar kind met een schisis en een reflux. Ik zou dit wel bespreken met je schoonzus (of je man laten doen, neem aan dat het zijn zus is).
Beleid bij reflux en huilbaby is vaak de nachten thuis en overdag gewoon aanwezig zijn wanneer je wilt. Rare actie dit!
Klinkt idd alsof ze het huilbaby protocol hanteren. Dan nog vind ik 2x per dag langskomen erg cru. Maar wat de rest ook zegt: laat ze in overleg treden met de verpleging/pedagogisch medewerkers om dit misverstand uit de wereld te helpen. Mijn dochter van toen 3 mnd werd opgenomen omdat ze niet wilde drinken & huilde. Er werd toen ook vanuit gegaan dat zij een huilbaby was. Ik werd opgevangen door een pedagogisch medewerker die over een huillijst begon, toen kon ik redelijk snel aangeven dat zij veel was maar géén huilbaby. Toen moest men even schakelen maar de huillijst werd snel aan de kant gegooid. De week erop werd er in het kamertje naast haar een huilbaby opgenomen maar die moeder was er heel veel (niet slapen geloof ik)
Sowieso is zo'n huilbaby-protocol nogal betwistbaar... Ze gaan er dan wel erg gemakkelijk van uit dat het probleem bij de ouders ligt, ipv dat er iets met het kind is... Ik zou denken: EERST moet uitgesloten zijn of er fysieke problemen zijn en zolang dat niet uitgesloten is, grenst zo'n huilbaby-protocol waarbij je een kind van ouders scheidt gewoon aan verwaarlozing In dit geval: kind met schisis en reflux, lijkt mij voor de hand liggen waar de oorzaak van het huilen ligt.. En dus GEEN huilbaby-protocol nodig.
Wat belachelijk!! Huilbabyprotocol of niet, ik vind dit echt niet kunnen. Pas als het echt duidelijk is dat de ouders of de relatie met de ouders ten grondslag ligt aan het huilen kan ik me iets voorstellen bij af en toe rustmomenten. Maar zelfs dan vind ik maar 2 keer per dag je kindje kunnen zien echt belachelijk weinig. Ik zou me niet weg laten sturen en mn kind desnoods meenemen naar een anders ZH!
Onze jongste dochter is ook een week opgenomen geweest ook vanwege reflux. Wij mochten komen wanneer wij wilde, maar ze raden ons ook aan om de aandacht aan onze andere dochter te geven, en we moesten onze rust even nemen. Ik had het er in het begin heel erg moeilijk mee. Maar achteraf ben ik blij dat ik het gedaan heb. wij kwamen daar 3 keer op een dag om te voeden, de rest van de dag lieten we het aan de verpleging over. Was wel heel moeilijk maar we waren wel uitgerust toen ons meisje weer thuis kwam.
Waaaat?? Ik liet mijn kind daar niet achter! Dan desnoods maar naar ene ander ziekenhuis. En een huilbabyprotocol?? Dus maar laten huilen zonder ouders, als baby van 7 weken? Heel snel weghalen daar!
Maar zo'n huilbabyprotcol is óók bedoeld om de ouders uit de situatie te halen. Omdat er ouders zijn die het huilen echt niet meer kunnen aanhoren en waarbij de kans bestaat dat ze hun kind wat aan gaan doen. Ik vind dat er wel erg snel wordt gezegd dat de verpleging een jonge baby maar zal laten huilen. Mijn zoontje is als baby opgenomen geweest met een darmvirus en rs-virus. Ik ben er toen bij gebleven. In het kamertje naast ons werd een huilbaby opgenomen. Het trof me juist met hoeveel zorgzaamheid en geduld dat kindje getroost werd door de verpleging. Er werd wel een bepaald ritme ingevoerd, maar laten huilen was er echt niet bij in dit ziekenhuis.
Dank jullie wel voor alle reacties. Het is idd de zus van mijn man. Het is hun eerste kindje, dus dat kan geen rol zijn zoals bij Chantal26.. Ik heb ze ge-smst dat ze is na 'moeten' vragen of hun kindje als huilbaby wordt opgenomen.. Maar als je op de website van het ziekenhuis kijkt kan je allemaal folders opvragen. ook 1tje protocol huilbaby. Zelfs daarin staat dat ouders de hele dag aanwezig mogen zijn. Maar dat dat niet gewenst is, omdat ouders zelf ook op moeten laden voor als het kindje weer thuis komt. Daar bovenop.. het is idd geen huilbaby, hij huilt heel erg veel, maar daar is een oorzaak voor. En het kan natuurlijk nooit onderdeel van de oplossing zijn om de ouders aan de zijlijn neer te zetten. Ik begrijp gewoon niks meer van de situatie; mijn zwager en schoonzus zijn volgens mij ook zo uit het veld geslagen dat ze daardoor niet goed meer weten wat ze moeten doen. Ze zijn altijd erg goed in opkomen voor zichzelf, maar nu lijken ze er echt helemaal door heen te zitten (wat ik volkomen begrijp.. ik zou echt gek worden) Ik heb zelf een pedagogische opleiding en ik kan me zo boos maken om deze keus, alleen al puur vanuit professioneel oogpunt. Ze gooien de hele hechting zo overhoop. Ik denk echt dat je dit als ouders, nog een tijd met je mee draagt. Ik wou dat ik meer voor ze kon betekenen, maar ik weet echt niet wat, meer dan wat ik nu had ge-smst. Ik wil me er ook niet TE veel mee bemoeien en ze het gevoel geven dan ik vind dat ze het niet goed doen. Ik was in hun situatie net zo lam geslagen geweest denk ik, ze hebben al zo'n pittige tijd achter de rug (en voor de boeg ivm operaties) @ Jansje; maar dan moet zo'n protocol worden gestart in overleg met de ouders, vind ik. Je kan ze niet zomaar op zij schuiven? ik begrijp dat bij een huilbaby protocol je de ouders ook een beetje in bescherming moet nemen, maar dat vind ik hier niet aan de orde!
Absoluut, dat moet zeker in overleg met ouders. Het was ook meer een reactie op de bewering dat de verpleging een baby maar laten uithuilen.
Begrijp ik Ik had een reactie terug dat hij idd is opgenomen vanwege reflux maar het protocol huilbaby doorloopt. Morgen hebben ze een afspraak met de kinderarts. Ik vind het echt een flut ziekenhuis, altijd al gevonden, nu helemaal. Hij is geen huilbaby, hij heeft pijn.
Och wat erg! Mij hadde ze echt niet weg kunnen sturen! Heb 3x met mn meisje in het ziekenhuis gelegen en alle keren 24/7 bij dr geweest!!!
Bijzonder, protocol huilbaby bij een refluxkind... Hier 1 ziekenhuisopname niet bij Caitlyn kunnen zijn, toen ze op de neonatologie van het Radboud op medicatie ingesteld werd, en dat was de enige, (van totaal 6 ziekenhuisopnames), waarbij ze thuis enorm van slag was.... Dus het moet echt volledig onmogelijk en tegelijk absoluut noodzakelijk zijn om niet bij m'n kind te kunnen zijn, voor ik dat ooit weer doe....
Helemaal mee eens. Protocol huilbaby is vast en zeker laten huilen. En dat bij een baby van 7 weken... Trieste zaak..
heb met verbazing zitten lezen, wist niet dat het bestond dat je niet ten alle tijden bij je eigen kind zou mogen zijn! ons dochtertje heeft met 9 weken een week in het ziekenhuis gelegen ivm infectie maar we waren 24/7 bij haar wat naar voor je schoonzusje zeg
Nou, dat denk ik dan niet perse. Maar een baby scheiden van de ouders, moet alleen kunnen als gezondheid van de baby niet anders toelaat, of als ouders daadwerkelijk de oorzaak zijn van huilproblemen. Elke andere reden om een zuigeling van z'n ouders te scheiden, lijkt mij ontoelaatbaar...
Jeetje ik schrik van dat protocol huilbaby zeg...nooit dat ik mijn kindje achter zou laten.. Snap dat ouders even uit de situatie gehaald moeten worden, maar doe dan bv dat ouders alleen niet mogen blijven slapen (al zou ik dat nog altijd niet doen). Onze oudste heeft ook een schisis gr 3 en ik mag altijd dag en nacht bij hem blijven godzijdank voor tijdens en na de operaties. De jongste en ik moesten na de bevalling blijven en in dat zhuis was protocol dat moeders en babys samen op kamer sliepen, heerlijk gewoon. Alleen als moeder zelf aangaf dat de baby op de wiegenkamer mocht liggen dan werd dat gedaan. Wij lagen dus met 4 vrouwen en 4 babys op zaal. Moet er niet aan dneken gescheiden te worden zeg.