hey meiden , Mijn kleine meisje is ineens zo veranderd het echt baby is er af ... Ze maakt grappige geluidjes ,wil constant rechtop zitten en wil er echt bij zijn en ze is ook heel veel wakker,heel leuk hoor ,maar ineens even wennen en een soort afscheid nemen van het pasgeboren meisje 50/56 gaat ook niet meer lukken en koop nu dingen in 68 en 74 gaat echt super snel !!!! Nog 2 weekjes krijgt ze alweer een fruithapje ,merk dat eva daar ook echt aan toe is .. Heb wel even zitten janken toen ik die kleine kleertjes weg moest doen ... Ik zit nu alweer te dagdromen over een broertje of zusje voor eva ,maaaaaaaar voorlopig het eerste jaar maar eens flink oefenen Volgende week vrijdag weer aan het werk blehhhhhhhhhhhhhhhh aan de ene kant leuk maar aan de andere kant zoooooooo moeilijk om mijn meisje toe te vertrouwen aan andere mensen . Ik ben benieuwd hoe jullie het nu zo voelen nu je 3 maanden verder bent . liefs michelle
Hier is het eigenlijk net zo. Het echte baby-achtige is eraf. 3,5 maand geleden was ik hoogzwanger en keek ik uit naar zijn heel klein babietje en nu is het al een echt mannetje aan het worden. Het is natuurlijk geweldig om die ontwikkeling te zien. Hij wil alleen nog maar rechtop zitten en is druk bezig om zijn handjes te ontdekken. Vandaag heeft hij zich voor het eerst zonder hulp weten om te draaien vanaf zijn buik naar zijn rug Ook ik heb - met pijn in mijn hart - de maatjes 50/56 moeten opbergen. Maat 62 pas hij nu nog, maar ik denk dat dat niet lang meer gaat duren. Al heeft dit ook wel zo z'n charme. Ik heb laatst een heel leuk spijkerbroekje gekocht voor hem. Staat zo stoer!! Ik ben van de week voor het eerst weer aan het werk gegaan . De eerste twee dagen waren heel moeilijk idd om hem toe te vertrouwen aan iemand anders, maar de derde ging het al weer wat beter.
Bij mij precies hetzelfde. Hij heeft van de week het eerste pakje in maat 62 aangehad. Ik vond het toch wel een hele stap om naar de volgende maat kleding te gaan, maar het moest er een keer van komen. De helft van de kleertjes in maat 56 past hij al niet meer. Het was wel even slikken. Aankomende woensdag moet ik ook weer voor het eerst gaan werken. Ik zei net tegen mijn vriend: Het normale leven gaat nu weer beginnen en ik vind het helemaal niet leuk!! Hoewel mijn zwangerschap helemaal niet prettig was (had veel fysieke klachten), mis ik mijn zwangere buik enorm. Mijn buurvrouw is hoogzwanger en ik ben gewoon jaloers op haar dikke buik, erg hé! Zij gaat nu deze geweldige tijd weer meemaken. Ik kan nu al niet wachten tot mijn (eventuele) volgende zwangerschap. Maar dit eerste jaar gaan we gewoon van Gijs genieten.
Oja, herkenbaar! Jara is nu 5 maanden en het gaat allemaal veel te snel. Ze is geen baby meer, maar een eigenwijs meisje die heel goed weet wat ze wil en vooral ook wat ze niet wil Ik kan soms wel janken als ik naar dr kijk, aan de ene kant van trots dat ze al zo groot is en dat ze al zoveel kan en aan de andere kant dat de tijd echt veel te snel gaat. Waar is mn kleine babytje gebleven? 3 weken terug kwam er een moeder haar zoontje brengen op het kdv waar ik werk. Ze had het babyzusje mee om te showen. Het meisje was nog geen 3 weken oud. Klein!!!! Jara was nog kleiner
Ja, wat gaat alles snel he.. Het echte knuffelige pasgeboren is er al wel een beetje af. De eerste weken kroop Emy zowat in ons als ze bij ons op schoot zat. Nu wil ze alleen maar 'zitten' en rondkijken.. . Maar wat leert ze veel..!! Ze vindt haar handjes helemaal geweldig, en probeert dingen vast te grijpen. Dat gaat niet altijd helemaal goed, haha. Maar wat is het leuk allemaal..!! Net als macdee mis ik het zwanger zijn toch ook wel. Wat een bijzondere tijd is dat. Terwijl ik ook niet altijd een prettige zwangerschap had. Bij een eventuele volgende zwangerschap ga ik er nog meer van genieten (zeker omdat dat dan waarschijnlijk de laatste is..). Over 3 weken moet ik ook weer beginnen met werken. Ik zie er niet heel erg tegenop. Lekker weer het normale leventje oppakken. Maar tot die tijd geniet ik nog heerlijk van 'mijn' tijd met onze geweldige kleine meid..!!
Jill is ook echt baby af... is nu een echt mensje met een sterk eigen willetje! ik ben eigenlijk wel blij dat dat baby er af is, je kunt nu wat meer met ze doen zeg maar en dit wordt steeds meer. ik begin ook echt te vergeten hoe het was toen ze nog zo piepklein was, hebben meerdere moeders dit???
3 maand geleden zat mijn zoontje nog in maatje 46,had hij prematuur luiertjes voor omdat al die anderen tot aan zijn oksels kwamen daarna is hij zo snel gegroeit !!!! hij zit nu al met truitjes in maatje 62... broekjes nog in 56, hij weegt alweer 6 kilo !!!! wat gaat de tijd snel... als ik nu naar foto's kijk van 3 maand geleden... wat was het echt nog een baby, een guppie, een kleine uk... en nu .... het is gewoon echt een ventje .. dat weet wat hij wil en wanneer hij het wil !! ik vind het jammer dat het echte baby er af is... maar aan de andere kant... ik vind het ook heerlijk om te zien hoe hij zich ontwikkeld, hoe hij langzaam aan gewoon jongetje word, ik ben er echt super trots op hoe hij het doet... dat hij het zo goed doet!!
Ik ben juist blij dat dat hele baby-achtige eraf is... Mijn zoon (bijna 4 maanden) wordt nu al een echt 'mensje'. We weten welke spelletjes hij leuk vindt, welk ritme hij aan moet houden etc. Je kan nu echt contact met hem maken, hij lacht en brabbelt de hele dag, en hij kan ook een tijdje alleen spelen in de box. Ik vind het nu veel leuker dan in het begin. Ik was toen zo intens moe, en al die ontzwangerperikelen, hormonen, dat kraambezoek, onzekere gevoelens, het wennen aan het moederschap... ik vond die eerste twee maanden erg zwaar... Ik voel nu ook veel meer liefde voor hem, dan toen hij net geboren was. Toen hield ik ook van hem hoor, maar meer op een instinctmatige, dierlijke manier. Ik voelde me zo'n leeuwin die voor haar welpje moest zorgen...een heel verantwoordelijk, beschermend gevoel. Wat ik nu voor hem voel, komt veel meer uit mijn hart. Ik voel die liefde tot in mijn botten!