Hoi allemaal! Ik ben nieuw op het forum en val maar gelijk met de deur in huis. Ik ben op dit moment 15 weken zwanger van mijn tweede kindje. Mijn eerste kind (inmiddels al een flinke puber) is na een zwangerschapsduur van 31 weken geboren met een spoedkeizersnede. Ik had vanaf 24 weken pre-eclampsie, met 28 weken kwam daar het HELLP syndroom bij. Het is allemaal prima afgelopen, maar eigenlijk wilde ik nooit meer zwanger worden. Deze zwangerschap was niet gepland, wel enorm gewenst door mij en mijn partner. Ik heb nu overigens een andere partner dan bij de eerste zwangerschap. Zijn er vrouwen die ervaring hebben met een tweede zwangerschap na pre-eclampsie en/of HELLP? En hoe is dat verlopen? Ik slik nu preventief 1 gram calcium per dag. Ook slik ik 80mg Ascal en 3x per dag methyldopa voor de bloeddruk (die is na de eerste zwangerschap altijd hoog gebleven, 150/80). Ik sta redelijk goed onder controle van het streekziekenhuis, maar de angst zit er goed in...ik heb in het begin van de zwangerschap zelfs een abortus overwogen vanwege de nachtmerries die ik had over stuipen krijgen en doodgaan. Ik hoor graag ervaringsverhalen, misschien kan dit zelfs wel een soort leuk kletstopic worden? Alvast bedankt!
Ik heb bij mijn eerste en tweede zwangerschap Hellp gehad. De eerste keer met 30 weken. Direct naar een academisch ziekenhuis. Heb het vol gehouden tot 32+5. Toen bevallen van een gezonde dochter. Ben daarna in therapie geweest om het trauma te verwerken. Na 2,5 jaar contract gezocht met het academische ziekenhuis voor advies. Toen dochter 3+ was ben ik zwanger geraakt van mijn zoon. Mocht toen onder controle bij het academische ziekenhuis. Wel meteen begonnen met bloeddruk medicijnen en preventief paracetamol. Met 35 weken gingen de controles over naar een streekziekenhuis. Daar ging het al vrij snel mis met m’n bloeddruk. Ben ingeleid met 37 weken. Kreeg tijdens de bevalling alsnog Hellp. Had 4 infusen met oa meerdere keren magnesium enz. Dus alles erop en eraan zal ik maar zeggen. Ben de 2e keer zelf wel sneller opgeknapt. Toen ik uit het ziekenhuis mocht kreeg ik het advies mee om nooit meer zwanger te worden. Gelukkig had ik dat zelf ook al bedacht. Kids hebben er beide niets aan overgehouden. Ik heb zelf lang een hoge bloeddruk gehad. Deze heb ik zelf weer omlaag gekregen door intensief sporten.
Voor mij is het al een hele tijd geleden, maar ik heb bij mijn eerste zwangerschap HELLP gehad. Ik ben heel ziek geweest, en heb nadat mijn zoon geboren was hier psychisch veel last van gehad. Pas een jaar na zijn geboorte voelde ik mij weer een beetje mezelf. Mijn 2e zwangerschap kwam als een mooie verrassing, en ik was in het begin enorm bang. Ik heb goede begeleiding gehad van de gynaecoloog, en na 20 weken zwangerschap begon ik steeds meer vertrouwen in mijn lichaam te krijgen. Uiteindelijk, na veel controle en onderzoek, mocht ik zelfs thuis bevallen onder begeleiding van een verloskundige van het ziekenhuis! Ook de bevalling verliep goed en heel snel. Deze zwangerschap heeft mij echt het vertrouwen in mijn lichaam terug gegeven, en heeft mij geholpen het trauma te verwerken.
Ik heb bij de 1e ernstige PE gehad en met 34 weken is dochter gehaald. Ik zelf eindigde op de IC na de spoedkeizersnede. De angst voor herhaling zat er goed in, ook omdat ik van mezelf al een verhoogde bloeddruk heb (familie) Nu bijna 38 weken zwanger en ik ben wel de hele zwangerschap bezorgd. Met 14 weken schoot mijn bloeddruk al omhoog (160/98) en ben ik op 3x 500g methyldopa gezet. Ascal had ik toen al. Ik ben toen ook 50% gaan werken Vanaf die tijd is het eigenlijk stabiel gebleven en is mijn bloeddruk nog steeds acceptabel. Urine en bloed wordt regelmatig gecontroleerd, ook voor mijn gemoedsrust. Eiwitten leek een paar keer op t randje, maar elke keer zakt het nog. Ik houd wel enorm veel vocht vast en merk dat ik daar ook nerveus van wordt. Alsof ik een tikkende tijdbom ben, terwijl eigenlijk alles nog goed gaat. 40 weken gaan we niet voorbij dus de KS staat gepland, maar ik hoop dat ie zich voor die tijd zelf meld, zonder complicaties
Ik ben bij mijn eerste dochter met 35 weken bevallen. Bij de tweede zwangerschap wederom een hoge bloeddruk en medicatie. Uiteindelijk met 38 weken ingeleid om problemen te voorkomen. Echter is dat van dezelfde vader en dan is het doorgaans zo dat het milder en later in je zwangerschap pas optreedt. Voor zover ik weet zijn de kansen bij een nieuwe partner weer net zo groot tot het ontwikkelen van PE/HELLP. Sorry misschien niet heel opbeurend Wat zegt je gynaecoloog over de kans op herhaling? Wel fijn dat je nu al medicatie slikt, ik kreeg dat bij S. pas na 20 weken. Dit keer slik ik wel Ascal vanaf het begin.
Ik heb bij al mijn zwangerschappen pre eclampsie gehad. Allemaal dezelfde partner.. bij de eerste met 37 weken, bij de tweede met 28 weken en bij de derde met 35 weken.. Na de eerste werd ook verteld dat bij de tweede kans op herhaling wel groter was maar pas later in de zwangerschap.. en dat kwam dus ook niet uit.. blijft iets onvoorspelbaars.. ik heb nooit de angst gehad voor herhaling.. ben er vrij nuchter om geweest..
Nou hier toch ook weer problemen. Gister opgenomen met een onderdruk van 110. Bloed is nu net over het randje, dus zoals het nu lijkt gaat ie vandaag nog gehaald worden. Echt PE willen ze het nog niet noemen, maar met 38 weken gaan we daar ook niet meer op wachten!
Ik had HELLP. Vlak voor de geboorte van Ies. Ik kreeg bij Luc meteen Ascal: elke dag slikken. Tijdens de zwangerschap van hem één keer hoge bloeddruk gehad maar dat kwam meer (zei de Gyn), omdat ik me zo druk maakte over die hele zwangerschap. Tijdens de zwangerschap van Ies raakte ik blind aan één oog dus de 2e was niet erg genieten en heel erg uitkijken naar de verplichte keizersnede. Bij Ies was ie ook verplicht.