Hallo allemaal, 2013 werd ons eerste kindje geboren met een keizersnede. Meteen werd hij overgebracht naar een universitair ziekenhuis. Na 4 maanden werd er een ernstige genetische aandoening vastgesteld, waar wij (ouders) geen drager van zijn. Het eerste jaar, op en neer naar het ziekenhuis. Vaak verkeerde ons zoontje in zeer kritieke toestand. Maar vanaf toen ging het goed. Geen ziekenhuis meer tot hij 21 maanden was. Januari 2015: 's nachts kreeg hij een hartstilstand, waarbij hij rustig is blijven slapen en wij afscheid moesten nemen. Sinds juli 2015 hebben wij beslist om opnieuw zwanger te worden. Het was meteen raak, 6 weken later.. miskraam. Opnieuw proberen dan maar. We zijn nog steeds aan het proberen... 1 jaar geleden 2 IVF behandeling gehad, zonder een positief resultaat. We waren het ziekenhuisgedoe zo beu, dat we de behandelingen stopten. Nu hebben wij allebei onze weg gevonden in intensief sporten, hard werken en ik studeer opnieuw. Dit allemaal om onze gedachten te verzetten met de hoop om zwanger te worden en "proberen te genieten van het leven". Soms gaat dat goed en soms niet. We hebben veel vrienden en gaan vaak leuke dingen doen. Ons leven staat zeker niet op HOLD. 1 grote wens staat op ons te wachten, een kindje... Heeft iemand raad voor mij? Liefs.
Wat lijkt me dat zo moeilijk omdat je leven al ingesteld was op een kindje dat jullie ouders gemaakt hebben en er nu niet meer is Ik heb geen tips hoop alleen oprecht dat dit jullie jaar word en jullie een gezond kindje kunnen omarmen
Wat vreselijk. Hier ook geen tips maar ik wil jullie wel veel succes wensen en ik hoop dat het jullie snel gegund is een tweede kindje te mogen verwelkomen.
Vreselijk. Het verlies van je kind is het ergste wat je kan overkomen. Wij hebben niet heel lang hoeven wachten op onze volgende zwangerschap. In de tijd dat wij moesten wachten, hielp het te bedenken dat ik er geen vat op heb. Het is zoals het is. Met verdriet dat er bij hoort, met hoop, met wensen. Onzekerheid. Angst. Accepteer in ieder geval je eigen gevoel, dat mag er zijn. Het heeft tijd nodig. Ik hoop dat het gaat lukken...
Wat verdrietig, ben er helemaal koud van ik zou naar Gent gaan. Dr de sutter. Daar heb je meer kans op een gezonde zwangerschap. Hebben ze je immuunsysteem onderzocht? Je stolling? Overwegen ze pgd? Heel veel sterkte. Ik hoop op een mooi wonder voor jullie.
Jeetje wat hebben jullie vreselijke dingen mee moeten maken. Ik denk dat je best trots mag zijn dat je hier nog zo sterk in staat. Misschien voelt het alsof je geen keus hebt, maar ik denk dat er mensen zijn die in deze situatie niet meer goed in het leven kunnen staan, ik heb dat helaas bij andere vrouwen gezien.. Heb je wel eens iets alternatiefs geprobeerd? Misschien is het helemaal niet je ding, maar sommige vrouwen hebben veel baat bij acupunctuur of haptonomie. Mijn collega vertelde dat zij volgens het ziekenhuis alleen zwanger kon worden mbv icsi, maar heeft uiteindelijk 3 natuurlijke zwangerschappen gehad toen ze beiden naar de kinesioloog zijn geweest. Ik zeg absoluut niet dat ik denk dat het de oplossing zal zijn, maar ik vind het zelf de moeite waard om te proberen.
Ik snap niet dat je zo'n hulpvraag stelt, mensen de moeite nemen te reageren op deze toch wel pijnlijke topic, en dan niet de moeite te nemen te reageren