Hallo, Na een jaar proberen om zwanger te worden, ben ik door de huisarts doorgestuurd naar de gynaecoloog. Omdat we al een gezonde dochter hebben van drie jaar zou het toch moeten lukken.... Verschillende onderzoeken gehad waar niets uitkwam. Op 14 januari had ik weer een afspraak staan. Ik voelde me die maand wel 'anders dan anders' maar goed, dit had ik vaker (mijn lichaam had me al vaker in de steek gelaten!) Ik kreeg die dag een inwendige echo, een uitstrijkje en een inwendig onderzoek. Vervolgens moest ik ook een zwangerschapstest doen: dit was routine vertelde de gynaecoloog. Tja, wist ik veel..... Toen de uitslag bekend was, moest ik weer terug bij de gynaecoloog komen. Ze feliciteerde mij meteen! Ik was zwanger!!! Ik moest zo ontzettend huilen van blijdschap. Dit had ik nooit kunnen hopen. Zelfs de gynaecoloog moest huilen!!! Na een weekje kreeg ik bloedverlies. Ik schrok me rot. Kon ook alleen maar huilen.....Ik kon gelukkig afgelopen maadag terecht voor een echo. Ik had heel de nacht niet geslapen van de spanning. Maar.....de wonderen zijn de wereld nog niet uit: ik zagl een kloppend hartje!!! Ik ben pas 7 weken zwanger maar dit deed me natuurlijk heel goed. Ik mag volgende week woensdag nog een keer langs komen voor een echo. Kan nu al niet wachten. Hopelijk blijft alles goed gaan.