Hier gebeurt het 1 keer per 1 a 2 maanden dat we oppas nodig hebben. Maar dan liggen beide kinderen op bed. Dan gaan mijn man en ik naar de bios, uit eten, met vrienden even weg. Zulke dingen. En nee, daar voel ik me niet schuldig om. Wat ik niet snap, zijn mensen die zonder hun kinderen weekendjes weg of op vakantie gaan. Dat zou ik nooit doen. Het maakt mij verder weinig uit hoor, maar ik begrijp het niet. ( zo ken ik er 1 die een weekendje weg ging met haar man toen de baby 3 weken was, dat vind ik gewoon raar. )
Hoewel de kleine er nog niet eens is, heb ik hier wel over na zitten denken. Ik zou het geen probleem vinden om mijn kindje een paar uurtjes of een nachtje bij opa/oma/oom/tante te laten, en samen een avond eruit te gaan. Ook al heb je een goede relatie, dan nog zie ik veel meerwaarde in wat tijd aan elkaar spenderen. Daarnaast heb ik zelf nooit bij opa's/oma's/ooms/tantes gelogeerd en dat vind ik nog steeds erg jammer. En als de buurvrouw of een vriendin aan mij vraagt of ik op haar kindje wil passen, omdat zij wat tijd wil doorbrengen met partner, vind ik dat echt niet raar hoor. En zou het met plezier doen! Hoewel schoonouders niet kunnen wachten om die kleine te logeren te krijgen, heb ik ze wel gezegd dat dat nog wel even gaat duren. Ik zou mijn kindje niet met 3 weken al een nachtje ergens laten slapen, laat staan een week. Tja, zoveel mensen, zoveel meningen.
ja dat snap ik ook helemaal niet idd, de behoefte zou ik ook niet hebben, zeker niet als je kindje 3 weken is dan ben je toch nog lekker aan het kramen, maarja mensen verschillen en we doen het allemaal anders, zolang het mij niet schaad moeten ze het lekker zelf weten, het kind zal ongetwijfeld goed verzorgd achter gelaten worden (tenminste de verzorg dingen dan want met 3 weken heb je toch echt je mama en papa ook nodig)
Schuldig omdat ik me vermaak terwijl beeb bij de oppas is...even 1 tel nadenken...nope! Sterker nog ik kijk er altijd echt heel erg naar uit! Ik weet nu al dat mijn zoontje zondag een nachtje bij zijn oma en opa is en ik kan persoonlijk niet wachten tot ik een nachtje kan doorslapen, uitslapen, met mijn vriend uit eten kan gaan en dan ongestoord een filmpje kunnen kijken. Daar knapt een mens van op! En soms...laat ik hem op het KDV zitten terwijl ik ga shoppen. Of het huis ga schoonmaken. Of boodschappen ga doen. Of mijn huiswerk maken. Zolang hij het overal naar zijn zin heeft en bij iemand is die ik kan vertrouwen voel ik me niet schuldig. Ik vind zelfs dat ik het mezelf moet gunnen die avondjes even zonder kind. Ik zou het verschrikkelijk vinden als ik nooit iets kon gaan doen zonder de baby. Weekendje weg zou ik ook doen hoor als zoontje wat ouder is. (maar ooooooh wat verlang ik er na een dag of middag altijd naar om hem weer op te halen )
Nee,daar voel ik me absoluut niet schuldig over Ik zou erg ongelukkig worden van jullie manier en mijn persoonlijke ervaring en mening is ook dat het juist goed is voor je relatie om het wel te doen.
Ik vind het niet vreemd hoor, lekker hoor een avondje weg met zn tweetjes af en toe. Ik weet dat mn kids in goede handen zijn bij opa en oma of vriendin. Ik zou dus nooit op iemands kinderen passen als ze moeten werken (of het moet echt nood zijn geweest) want dan vind ik dat je het zelf maar moet regelen. Wij hebben ook kdv op de dagen dat we werken dus vandaar dat ik er zo overdenk. Mijn vrije tijd doordeweeks is voor mn eigen kinderen.
Zelf wil ik trouwens altijd op iemand anders zijn kids passen zolang ze maar hierheen komen, niet bij iemand thuis zeg maar (dan moet ik mijn eigen kids ervoor alleen laten namelijk hihi) Ik vind dat ook een eer als mensen dat toevertrouwen en de reden maakt me niet uit eigenlijk.. iedereen weet dat ik altijd thuis ben met mijn kids dus eentje meer maakt niets uit..
Ik ga liever samen uit en dat de kids heerlijk in hun eigen bedje kunnen slapen en niet in hun ritme gestoord worden. En als we gaan liggen de kids toch te bed. Ze weten niet eens dat we weg zijn. (bij wijze van, want ik vertel het ze wel voor het geval ze wakker worden) Nu is het overigens wel anders ivm de baby, dus nu gaan we als we weg gaan tussen de voedingen door.
Ik ga 1x per week zwemmen en dan past mijn vriendin/buurvrouw op met de babyfoon. Daarnaast is hij om het weekend bij zijn vader en ik geniet ontzettend van mijn weekenden. En dan gaat hij soms ook nog eens een dag naar opa en oma en ik ga regelmatig zonder hem een paar dagen weg (vaak wel gecombineerd met een weekend bij papa) Dus ik heb regelmatig oppas oid en ik voel me daar absoluut niet schuldig over.
hier ook geen punt we gaan een paar keer per jaar samen naar bios en uit eten niet maandelijks oid. en vaak nog feestje overal of een keer een houseparty (1 keer per jaar) op vakantie zouden wij dus weer niet doen. dit omdat de kids bij ons horen wqe hebben voor ze gekozen. en ze maken deel uit van ons gezin.
ik zou het zelf ook een minder groot probleem vinden als ik gewoon een oppas thuis had s avonds, dat meisje ligt te slapen en dat we dan even weg gaan. Maar die hebben we dus niet, en opa en oma kun je ook niet steeds vragen om bij ons te komen. Als wij zoiets zouden willen doen, dan moeten we haar dus meteen laten logeren en dat heb ik er dan weer niet voor over.
Wij vinden het juist ontzettend belangrijk om soms dingen met ons tweetjes te doen. Naast papa en mama zijn wij namelijk ook nog partners en dol op elkaar. We vinden het heerlijk om af en toe samen even weg te gaan, leuke dingen te doen en ons even helemaal op elkaar storten. En niet zozeer om "onszelf" te zijn, want dat zijn we ook als we thuis een gezin zijn. Maar wel om even volledige aandacht aan elkaar te besteden, wij vinden dit heel belangrijk en hier hebben wij beiden ook echt behoefte aan. We zijn nog nooit een weekendje weg geweest samen (wel ieder apart, vriend gaat regelmatig op trainingskampen en ik moest vorig jaar eens een weekend voor mijn studie weg) en ondanks dat we onze zoon dan verschrikkelijk missen kunnen we er ook wel van genieten. Dus in de toekomst zie ik ons ook wel eens een weekendje weg gaan samen. Wel doen wij eens in de twee weken tot 1 maand even iets samen. Dit kan een dagje wellness zijn, een avondje bioscoop/uit eten of samen ergens gezellig een drankje doen. Mijn ouders of broer&schoonzus vinden het dan hartstikke leuk om op te passen, soms blijft ons zoontje dan slapen en soms nemen we hem ook gewoon aan het einde van de avond weer lekker mee naar huis. Ook lunchen we iedere woensdag samen in de stad. Onze zoon is dan op het kdv en omdat ik nog studeer en mijn vriend heel flexibel is qua werktijden kunnen we dit dan even doen. Daarna fietsen we samen naar het kinderdagverblijf en halen we onze zoon op. Overigens is dit bij ons in de familie/vriendenkring ook heel normaal zowel wij als zij vinden het leuk om dan even op elkaar kids te passen. Mijn moeder gaat sowieso altijd 1x per jaar met haar kleinkinderen naar Ameland. Mijn zoontje is nog niet mee geweest de afgelopen jaren, maar dit jaar gaat hij voor het eerst ook mee. Ik vind het hartstikke leuk voor hem en voor oma en wij hebben ook besloten dat wij die midweek waarschijnlijk ook samen even weg gaan. De kleinkinderen hebben het er de rest van het jaar altijd nog over, zo genieten ze van die tijd met oma. En daarnaast hebben we voor iedere donderdagavond een oppas zodat ik kan sporten (voetbal). Ik breng hem die avonden zelf op bed dus hij heeft er nog nooit iets van gemerkt. Maar nog nooit heb ik me ook maar een seconde slecht/schuldig gevoeld omdat we het op deze manier doen. Eerder het tegenovergestelde: ik ben enorm trots en super gelukkig!
nou ik vind het gewoon heel af en toe heerlijk om even samen met mijn man wat leuks te doen. We zijn naast papa/mama ook man en vrouw en de tijd voor elkaar buitenshuis is soms heel fijn. Geen tv, geen boek, geen internet in de buurt maar gewoon samen zijn, naar de film of lekker uit eten. Onze relatie samen zonder kind is ook belangrijk. En aangezien het gemiddeld 1x per half jaar voorkomt, voel ik me hier zeker niet schuldig over.
ik las mezelf even terug en zo klinkt het wel inderdaad,maar het ging over oppassen door buren/babyfoon en wij zetten dus de babyfoon bij de buren en gaan dan uit eten. Dit is vooral makkelijk omdat het na slaaptijd is van de kinderen Ik lees meerdere malen dat ouders niks van hun kind willen missen, maar als we uit eten gaan terwijl ze slapen dan mis ik niet zo heel veel hoor
Maar hebben jullie dan allemaal een oppas die bij jullie komt of laten jullie je kindje(s) dan steeds logeren??? Bij petra lees ik nu hoe dat gaat en een paar posts geleden zei ook iemand dat broer en schoonzus oppassen en dat zoontje of blijft slapen of mee naar huis gaat. Maar hoe doet de rest dat dan??
Mijn ouders wonen op 5 minuten loopafstand, dus die komen graag een avondje oppassen indien nodig. Overdag oppassen (indien nodig) gebeurt óf hier óf bij mijn ouders, maar net wat handig uitkomt. Logeren gebeurt wel eens, maar alleen in uitzonderingsgevallen. Bijv. bij een bruiloft van mijn beste vriendin. De hele dag vanaf 9u uitgenodigd, incl. feest 's avonds. Lucas was toen toch al bij mijn ouders en heeft daar toen ook geslapen. Is de volgende ochtend gewoon weer teruggebracht! En hij heeft de afgelopen weken 1x bij mijn ouders gelogeerd omdat ik eventjes stuk zat en manlief erg laat thuis zou zijn die dag De keren dat ie ergens gelogeerd heeft, zijn op 1 hand te tellen.
das wel fijn, mijn schoonouders wonen ook zo vlakbij en als ik het een keer vraag zullen ze dat zeker doen, maar ik weet dat ze gewoon liever in hun eigen huis zijn en naar bed kunnen wanneer ze willen.
Als onze zoon bij mijn ouders is nemen we hem of weer mee naar huis of we blijven daar slapen (vaak het laatste) en soms blijft hij ook wel eens daar een nachtje slapen en dat wij hem 's ochtends weer ophalen. Als mijn ouders hier oppassen dan spreekt het voor zich dat hij gewoon hier slaapt en mijn ouders 's avonds weer naar huis gaan. Als hij bij mijn broer/schoonzus is dan blijven wij ook altijd daar slapen. En als de oppas oppast dan breng ik hem zelf op bed (in ons eigen huis natuurlijk) en dan zijn we er rond 22 uur vaak al weer.
Ja, dan is het anders... Voordeel is dat wij eigenlijk ook nooit tot écht laat weg zijn. Ik zorg er dan voor dat we op tijd weer terug zijn, mede omdat ik het zelf ook niet zo heel lang meer volhou
Als wij een avondje iets hebben, of als we gaan uit eten of naar de bios, komen mijn ouders altijd hier oppassen. Ik vind het belangrijk dat de kindjes op tijd in bed liggen en dat ze hun eigen ritme volgen. We maken het dan ook niet te laat, rond 23uur zijn we alweer thuis.