Hoiii.. Bij mij op t werk doen ze nogal moeilijk wanneer een moeder belt met t gegeven dat de oppas plotseling afbelt ivm ziekte.. Als dit mij overkomt, moet ik dus verlof opnemen om bij de kinderen te zijn.. kan ze immers niet aan hun lot over laten.. Natuurlijk doe ik dit pas nadat ik alles heb geprobeerd om andere oppas te regelen.. Mijn werkgever zegt dan doodleuk:"Ja dat is het risico van t vak als je kinderen hebt en gaat werken. is jouw probleem en dat mag je niet de mijne maken. Je komt dus gewoon werken" euh.. en mijn kinderen dan?? "Ja die zijn jouw verantwoordelijkheid..niet de mijne" En nu??? Heb al gegoogled, maar kan alleen maar calamiteitenverlof vinden en die zegt niets over dit al.. alleen wanneer je kind plotseling ziek isgeworden en je dus oppas moet regelen.. dan mag je cal.verlof opnemen.. maar mijn kids zijn in dit geval niet ziek, maar de oppas.. Ik heb op mijn beurt gezegd dat het ook het risico van t vak is als een werkgever mensen aanneemt die kinderen hebben, maar goed.. Nu zijn er misschien wel mogelijkheden om een dag verlof op te nemen en die dan later (een week later bijv) weer in te halen, maar ik heb met 4 kids zo'n strakke planning wat oppas en werken betreft dat dit niet zomaar gaat... Mijn man werkt in een winkel en kan dus niet zomaar weg.. dan moet de winkel dicht.. dat kan natuurlijk niet.. dat kost m zijn baan..KDV is ook geen optie aangezien ik vooral savonds werk...manlief heeft dan kooppavond dus hij ook... Schoonmama past altijd op en is erg flexibel, maar ja.. die kan ook een keer ziek zijn natuurlijk. Nu overkomt t mij eigenlijk nooit en ben altijd aanwezig..nooit ziek..ga nooit eerder weg.. en als dat dan wel s gebeurd dan is t hooguit 1 dag.. ik doe iig altijd mijn best om er te zijn... Nou ja.. ik baal hier iig goed van.. na 6 jr trouwe dienst krijg je dus nu zo'n reactie.. pffff.... Weet iemand misschien je rechten mbt onbetaald verlof misschien? ben ik verplicht mijn verlof in te halen??? zijn hier regelingen voor?? Natuurlijk gaan mijn kinderen voor en als puntje bij paaltje komt dan blijf ik thuis.. wat mijn werkgever ook zegt.. dan maar een officiele waarschuwing..(die ik natuurlijk wel zou aanvechten..) maar goed.. wie weet kan iemand me helpen...
Volgens mij heb je gewoon recht op zorgverlof (ik moet eerlijk zeggen dat ik niet weet of dit betaald is). Je werkgever is volgens mij verplicht hieraan mee te werken, tenzij hij aan kan tonen dat het voor het bedrijf echt onmogelijk is. Kijk je CAO maar even na.
Zorg verlof is voor als je voor een ziek kind, partner of ouder moet zorgen. Dus niet voor als je oppas ziek is. SZW – Kortdurend zorgverlof – Kortdurend zorgverlof: informatie voor werknemers Denk wel dat je recht hebt op calamiteitenverlof SZW – Calamiteitenverlof – Calamiteitenverlof en ander kort verzuimverlof: informatie voor werknemers
Ik neem dan eigenlijk gewoon een vakantiedag; wordt niet echt moeilijk over gedaan. Is niet ander; overmacht...
Manlief neemt ook een vakantiedag op, maar dat doet ie vooral omdat hij nog zo'n 10 weken heeft staan en ze toch nooit op krijgt... Ik vind het maar lastig hoor. Wij zijn vrij flexibel omdat manlief makkelijk thuis kan werken. Dat is dus mazzel hebben. Maar als dit niet het geval was geweest, hadden wij echt met het handen in het haar gezeten! We hebben hier helemaal geen ouders in de buurt wonen, noch ander familie... En ik laat een ziek kind ook niet bij een 1 of andere kennis achter... Wij kunnen dus niet anders dan zelf thuis blijven als hij ziek is.
Ik snap uit je verhaal niet zo of je probleem nou is dat je niet thuis mag blijven van je werkgever, of dat je het vreemd vindt dat je er een vakantiedag voor in moet leveren.. Wat ik weet is dat je in de situatie dat je oppas ziek is, je calamiteitenverlof op mag nemen. Dit verlof is zolang het duurt om een andere oppas te vinden, dus voor een paar uurtjes zeg maar. Zorgverlof geldt alleen wanneer je kindje (of partner enz.) zelf ziek is en jij thuis moet zijn om ervoor te zorgen. Hier is het zo dat ik in zo'n situatie mijn werkgever (of mans werkgever) bel, en dan een vakantiedag opneem. Ze zijn er niet blij mee (maar das logisch), maar ze doen er ook niet echt moeilijk over. Het enige wat ik me kan bedenken is om het er met jou en je mans werkgever over kunt hebben, wat jullie in zo'n situatie het beste kunnen doen.. Het zal niet zo heel vaak voorkomen lijkt me. En eventueel een achterwacht zoeken (familie/vrienden/buren) die een keertje een dagje/avondje kunnen oppassen mocht dat nodig zijn..
Erg lastig. Geen idee waar je recht op hebt maar er is nou eenmaal overmacht.. Vind ook dat als je mensen in dienst hebt dat je daar rekening mee moet houden als werkgever zijnde. En dan gaat het om papa's en mama's. Mijn werkgever was ook niet blij toen ik 's middags naar huis ging toen mijn dochter ziek was. Terwijl mijn vriend en ik het volgens mij keurig opgelost hadden: hij 's ochtends thuis en 's middags werken en ik dus andersom. Zegt mijn baas: 'je moet goed nadenken hoe je het in het vervolg wilt oplossen als je kind ziek is, je moet altijd een achterwacht hebben'. Eh.. als mijn kind echt ziek is wil ik er zelf bij zijn, of de papa. Niet een kennis of een buurvrouw. En de opa's en oma's werken zelf ook dus is geen optie. Vette pech dan. Dan moet je maar geen mensen aannemen met kleine kinderen.
Toch snap ik die werkgevers ook wel hoor. Sommige werknemers (ik zeg niet dat TS daartoe behoort) grijpen echt ieder dingetje aan om extra verlof te krijgen, terwijl anderen hun zaakjes gewoon goed op orde hebben en bij hen zijn er dan ook minder vaak van die 'noodgevallen'. Calamiteitenverlof is er inderdaad voor een paar uurtjes, de tijd die jij nodig hebt om een alternatieve opvang te regelen. Als het langer wordt dan dat, moet je gewoon een vakantiedag opnemen. Als je op een afdeling werkt die een bepaalde minimum-bezetting moet hebben, moet er dus iemand extra uren gaan werken. Natuurlijk moet er enige solidariteit zijn, maar die moet wel van alle kanten komen en niet alleen naar de papa's en mama's toe. Natuurlijk blijft het moeilijk, de combinatie van betaald werk en de zorg voor kleine kinderen. Ik vind dat je het altijd van beide kanten moet blijven bekijken, dus niet alleen vanuit de ouder met een ziek kind (of met een zieke oppas) maar ook vanuit de collega's, werkgever en klanten van die werkgever. Door te zeggen: "dan moet je maar geen mensen in dienst nemen met kleine kinderen" wordt volgens mij de verantwoordelijkheid te veel bij de werkgever gelegd - die er vervolgens groot gelijk in heeft geen mensen (m.n. vrouwen) aan te nemen die kleine kinderen hebben... dat geeft namelijk alleen maar gedoe! Kortom: het blijft een kwestie van geven en nemen, en goed met elkaar in overleg blijven over wat er wel en niet kan.
Helemaal met je eens Bri! Maar ik hoor zo vaak in mijn omgeving dat werkgevers zo ontzettend stug zijn als het om werknemers met kids gaat. Ik vind absoluut dat het van 2 kanten moet komen, als je een dag opneemt omdat je kind ziek is en het is heel druk op het werk zou je bijvoorbeeld een andere dag kunnen komen om het in te halen (zo deed ik dat tenminste wel). Het is gewoon een kwestie van geven en nemen maar ik vind dat je als werkgever gewoon weet dat werknemers met kleine kinderen nou eenmaal af en toe weg moeten ivm een ziek kind. Misschien zijn daar ook wel gewoon geen goede regelingen voor, dat weet ik eigenljk niet. Het blijft lastig voor jonge ouders om de zorg en werk te combineren. Daar zou je met je baas over moeten kunnen praten, kijken hoe het voor beide partijen prettig is. Dus idd van beide kanten een beetje flexibiliteit
@ bri: je hebt wel gelijk, maar je kunt de ene werknemer niet vergelijken met de andere. De ene werknemer heeft de mazzel dat een opa of oma dicht in de buurt woont en makkelijk kan bijspringen. De andere werknemer kan daar geen gebruik van maken. Maakt dat de tweede werknemer minder welwillend? De werkgever zal wellicht denken van wel, terwijl ik dit niet terecht vind. Verder komt het inderdaad van 2 kanten; bij veel banen is het bijvoorbeeld mogelijk om thuis te werken. Toch weigeren veel werkgevers dit terwijl het in zo'n geval wel een goede tussenoplossing zou kunnen zijn. Je kunt thuis blijven bij je kind, maar je laat je werk niet die dag volledig liggen. Kinderen zijn nou eenmaal een onderdeel van de maatschappij, werkgevers kunnen daar best wat soepeler mee omgaan vind ik. Collega's eveneens. Vaak hoor ik dat kinderloze collega's helemaal niet bereid zijn die collega met kinderen een vrije dag te gunnen als het kind ziek is. Dat vind ik net zo goed irritant.
Het blijft lastig he.... maar vergeet niet dat een collega zonder kinderen misschien ook zorgtaken heeft (een ouder, vriend of buur) waar weinig rekening mee wordt gehouden. Volgens mij is het de kunst om met elkaar in gesprek te blijven en vooral de zaak van beide kanten te blijven bekijken. En dan hopen we dat de werkgever daar ook toe bereid is, want soms kun je inderdaad geen kant op met je zieke kind (of oppas die het laat afweten)..
Ben mee eens met de meiden: het moet van beide kanten komen. Een werkgever kan jou niet verbieden om een vakantiedag of een dag zorgverlof opnemen om voor je kind te zorgen, dat is onzin. Op de andere kant, moet jij ook denken, dat als jij weg bent, moeten de collega's maar bijspringen en meer werken en daardoor misschien later naar huis - dat zit niemand op te wachten. Zou ik als een kinderloze ook niet echt waarderen als een collega continue weg is en ik moet me kapot werken. Ik kan technisch gesproken van thuis werken maar deze uren mag ik niet meer declareren. Wat het op neer komt, is dat ik dan thuis bij mijn meisje blijf en een vakantiedag opneem maar probeer tijdens slaapjes en 's avonds dringende zaken bijwerken. En ook ben ik altijd telefoonisch bereikbaar. Daardoor hebben de collega's volgens mij weinig last van mijn afwezigheid. Mijn baas mag niet blij zijn dat ik af en toe afwezig ben, maar hij begrijpt het. Vorig jaar mocht ik zelfs gedurende 5 maanden 1 dag per week thuiswerken omdat ik borstvoeding gaf en zat niet te wachten om mijn dochter meteen 4 dagen naar de creche doen. Niks te klagen!
Gewoon bellen met de mededeling dat jezelf ziek bent.. Laat die werkgeveer de hik krijgen.. bah.. aan de ene kant snap ik hem wel, maar hij kan zich ook ff in jou verplaatsen... ( empathisch vermogen van een betonpaal als je mij vraagt, die werkgever)
en dan steen en been klagen dat werkgevers liever geen zwangere vrouwen of vrouwen met jonge kinderen willen hebben ... je werkt natuurlijk met dit soort acties het natuurlijk wel zelf in de hand. Je kan je natuurlijk ook even in de werkgever verplaatsen ... over een empatisch vermogen van een betonpaal gesproken zeg ...
Dit is gewoon een gevalletje calamiteitenverlof, of je baas het nu leuk vind of niet. 't Is denk ik wel goed als jij je realiseert dat jouw calamiteitenverlof, voor je baas en collega's erg vervelend kan zijn. Het moet dus echt zo kort mogelijk duren en niet te vaak voorkomen. Als het vaker gebeurd, zul je dus toch echt op zoek moeten naar een andere oplossing.