Heb echt advies nodig, mijn zoontje van 17 maanden krijst zodra ik wegga. Soms zelfs als ik de was buiten op hang en hij mijn gewoon nog kan zien. Vind dit zelfs steeds vermoeiender worden, maakt hem namelijk niet uit of papa binnen is wil echt alleen bij mij zijn. Nu is het een heel bezig mannetje wat dus verder niet continu op schoot wil. Het zou zo fijn zijn als hij wat minder aan mij hangt, over een maand krijgen wij de sleutel van onze nieuwe woning en willen graag zoveel mogelijk doen omdat we maar kort tijd hebben voordat we overgaan. Mijn schoonmoeder kan oppassen maar hij vind dat vreselijk. Ga we volgende week oefenen, steeds eventjes 2 uurtjes ofzo. Heeft iemand ervaring hiermee of tips?
En als je weg bent gaat het dan niet beter? Mijn kinderen moesten/moeten ook huilen als ik weg ga maar binnen 5 minuten gaat het prima. Maar dan moet ik ook echt weg zijn en niet boven of buiten in de tuin..
Hier ook vaak van die periodes gehad, ondanks dat hij sinds hij 4 maanden is al naar de gastouder en oma gaat. Maar.... hier is het over zodra ik weg ben, volgens beiden duurt het maar 2 minuten en dan gaat hij heerlijk spelen.
In fie tijd zaten we met een ontwikkelingssprong. Hij sliep slecht en moest hem veel tillen. Of is hij altijd zo?
Ben inderdaad ook benieuwd hoe het is als je weg bent (en hij je niet kan horen of zien), hoe lang houdt hij het dan vol? En hoe vaak is hij zonder jou?
Dochter is bijna 2 en brult het nog steeds uit als ik bv even de tuin uit loop of als ik echt weg ga; tja, ik kan niet permanent binnen bij haar blijven natuurlijk, dus ze moet leren dat papa bv ook kan troosten.
Onze jongste is 4 en huilt nog steeds vaak als ok wegga. Het wordt wel steeds beter gelukkig, maar als hij bijvoorbeeld moe is of het verloopt niet zoals hij dacht, kan hij rustig een uur huilen als ik wegga. Niet echt leuk, ik troost mijzelf maar met het idee dat het al veel beter is dan 2 jaar geleden en het wel over zal gaan.
Nou verschillend maar nu echt wel even een tijdje ook als hij ineens denkt dat ik weg ben raakt ie in paniek.. Ik ben voorlopig even thuis dus hij is ook echt bijna altijd bij mij.. Heb helaas de opvang moeten stoppen anders was ik daar zeker mee doorgegaan.
Onze jongste had dat ook, maar als ik dan echt weg was (KDV en als oma oppaste) was het meestal na 5-10 minuten over. Soms tussendoor moe(s)t ze nog wel eens huilen, maar ook dat is dan een paar minuutjes. De rest van de tijd speelt ze gewoon fijn.
Wij hebben hier ook af en toe van die periodes en het is echt niet leuk om ze zo bij iemand achter te laten en dat ze zo aan je plakken. Maar ik hou wel ingedachte dat het maar een face is en wel overgaat. Wij hebben het net gehad weer zo een face na dat we drie weken vakantie hadden. Laat hem dan toch gewoon achter bij oma en het is meestal 1 of 2 keer huilen en dan is het weer over. Dus misschien voelt hij ook wel een beetje jullie spanning rond de verhuizing en gaat hij daar door alleen maar meer aan je plakken. Succes in iedergeval
Mijn dochter huilt ook als ik moet gaan werken bij een avonddienst, maar na 5 min is dat over. Ze snapt en weet wel dat ik ben werken dan. Als ik thuis ben en ben even was ophangen boven, roept ze ook mama waar ben je, ben je boven haha. Denk ook dat het puur is omdat ik 28uur werk en vaker of eerder thuis ben dan mijn man. Als hij weg gaat maakt haar dat minder uit haha
Ga hem nu wat vaker wegbrengen en ook opbouwend. Zodat het straks als we moeten klussen hopelijk wat beter gaat.