Oppasissue....

Mijn moeder en schoonmoeder wisselen elkaar af. Dus allebei om de week. Voelt het net wat minder als een verplichting voor ze. Beiden hebben een redelijk groot gezin gehad, maar je merkt dat ze daar op een bepaalde manier toch 'uit' zijn gegroeid en dat ze moe zijn van het oppassen. Ik probeer ook regelmatig te checken of ze het nog leuk vinden.

 

Als schoonmoeder niet wil luisteren en doodleuk haar eigen gang gaat dus niet laten oppassen.
Als je nu al het gevoel hebt dat het ze eigenlijk teveel wordt ga er dan niet mee door. Baby's vragen ook veel tijd en aandacht en als ze je oudste al amper kunnen hebben....
Kijk eens of je ouderschapsverlof kan opnemen en een dagje in de week thuis kan blijven na je verlof. Weet niet of dat qua inkomen/kosten uitmaakt?

Je man maakt het zichzelf wel erg makkelijk trouwens, die mag je ook een schop onder zijn kont geven. Zijn net zo goed zijn kinderen maar denk dat hij geen zin heeft in gedoe?

 

Als ik dit lees vind ik echt dat je je EN verkijkt op hun kunnen EN hier te makkelijk mee omgaat.

Ik gok dat je zieke schoonouders de energie niet hebben om 'gewoon mee te gaan spelen' met een 3jarige die zich niet kan vermaken. En waarom geloof je dat niet? Thuis moet jij haar toch ook vermaken?

En straks voor een kleine baby zorgen is gewoon te veel voor een reumapatient op leeftijd.

 

Je schoonouders zijn op leeftijd, zijn minder mobiel en hebben beiden flinke gezondheidsklachten.
Ik vind het niet gek dat zij moeite hebben een 3jarige de hele dag te vermaken en kan me niet voorstellen dat de zorg voor een baby hun niet zwaar gaat vallen.
Misschien moet je hierin zelf het wijst zijn en kiezen voor andere opvang,zowel voor je kinderen,bje eigen rust maar ook om je schoonouders te ontlasten! Laat hun een keertje oppassen of logeeradres zijn voor de lol, maar geen structurele belasting.

 

Die van mij sliep juist niet omdat oma haar van hot naar her sleepte..vervolgens was ze de dag erna doodmoe op het kdv (waar ik op een gegeven moment de vraag kreeg wat ik in godsnaam altijd met haar deed de dag er voor.. dat ze heel veel huilde en slecht at, terwijl ze dat de vorige halve dag standaard wel goed deed en een vrolijk meisje was) en de avond dat oma oppaste wilde ze niets meer eten en viel ze heel moeizaam in slaap..

Mijn oplossing was uiteindelijk, als je haar echt geen rust kan bieden (altijd visite ontvangen op de oppasdag, over heen als ze geen visite kreeg).. dan houdt het op en zo is het van een hele dag oppas, naar een halve naar sporadisch gegaan, het scheelt mij een hoop frustratie.. en mijn kind krijgt veel meer rust..

 

Jeetje, even een kleine mental note voor mezelf: *Nu alvast de kinderen gaan vertellen dat ze hun eigen opvang voor hun eigen kinderen moeten regelen later*

Misschien vinden je schoonouders het wel hardstikke gezellig, misschien voelen ze zich verplicht naar alle kinderen toe omdat ze niet vinden dat op een paar wel kunnen passen en op de rest niet, misschien hebben ze nooit overzien dat het zo veel zou worden toen ze bij de eerste enthousiast riepen dat ze wel op zouden passen. Maar als ik dit schema zo lees word ik al moe, en dan heb ik nog niet een heel leven gewerkt, kinderen opgevoed, reuma en een hartinfarct gehad.

 

Wat je al eerder aangaf, ga open met ze in gesprek. Of zij dit nog zien zitten en/of aankunnen. En wat eventueel wel haalbaar is voor hun. Dan komen jullie er vast uit!

 

Ik reageer enkel op het verhaal dat je schrijft.

Je kind kan zichzelf niet vermaken, en als je gratis oppas dat aangeeft vind je dat ze overdrijft?
Of jij dat prima vindt doet er toch niet toe als ze bij oma is? Zij vinden het wel lastig.
En dat begrijp ik wel.