Gefeliciteerd met de kleine! Maar nu al wegbrengen?? Zou ik erg vroeg vinden. Ik vind ook dat zulke kleintjes bij mama (en papa) moeten zijn. Ik wil en wilde dat ook absoluut niet. Nergens voor nodig. Waarom vroeg ik me dan af. We hebben zelf voor een kindje gekozen, dan hoef ik hem niet gelijk weer af te staan. Oppassen is een keertje met een paar weken gebeurt bij oma. Ik ging ff naar de kapper. Maar daarna pas met 15 weken ofzo. Toen moest ik weer werken. En logeren komt binnenkort omdat we een bruiloft hebben. Maar daar heb ik niet zoveel zin in.... Ik kan me dus heel goed voorstellen dat je de kleine bij je wilt houden. Zou ik ook zeker doen. En je man zeggen dat ie gewoon geduld moet hebben..! Of samen met zijn 3-en de deur een keertje uit.
Ik vind het ook erg vroeg! Mijn meisje wou de eerste weken alleen maar bij ons liggen, en slaapt pas sinds een week of 3 niet meer alleen maar in mijn armen dus ik kan me er ook niets bij voorstellen hoe je vriend zoiets voor zich ziet.
Jeetje, ik schrik van de leeftijd van je kindje en de reactie van je vriend!! Toen onze dochter 2 of 3 weken oud was is ze toen we bij mn moeder op de koffie waren en ze sliep, even bij mn moeder gebleven terwijl wij boodschappen hebben gedaan. Dat vonden we al lang genoeg, een uurtje zonder onze kleine! Uit logeren is nu ( 4 maanden ) nog lang niet aan de orde, en zou dat zo zijn, dan zou het voor iets noodzakelijks zijn ( werk of ziekenhuis opname ) en niet om samen te gaan stappen! Vreselijk! Ik vind zelf dat je kinderen hebt gekregen en je leven daar naar hoort aan te passen, uitgaan kan nog wel, maar niet meer zoals vroeger, niet meer zo vaak en je kan zeker -vind ik- je kind niet met grote regelmaat uit logeren sturen om zelf te gaan stappen!
Mijn zoon was 4 maand toen hij voor het eerst ging logeren bij oma, maar dit omdat wij een bruiloft hadden van mijn broer, en het voor hem gewoon heel belangrijk was dat ik er bij was, ( en mijn man ook die zijn beste vrienden) dus heb ik mijn zoon bij haar laten slapen. maar heb hem wel bij me gehouden tot zijn laatste fles van 21.00 en ben toen terug gegaan naar de bruiloft, en heb hem de volgende ochtend meteen weer opgehaald om 08.00 uur. Mijn dochter was 3 maanden, manlief en ik kregen een nachtje weg cadeau van mijn ouders, we waren in geen 3 jaar meer weggeweest met ons 2 ook niet om even de stad in te gaan ofzo, dus ze had dat gekocht voor ons. we zijn toen 1 nachtje gegaan. maar dan denk je te even een nacht uit te kunnen rusten..... ik kan je vertellen.... ik heb de hele nacht wakker gelegen, het zat me niet lekker, vakantie of nachtjes weg vind ik dat je moet doen met kids, dit doen we dus never nooit meer een weekendje of vakantie weg zonder kinderen, pas wanneer ze oud genoeg zijn en zelf bij oma willen slapen haha ook even de stad in... kan gerust met de kids vind ik.
De oudste: eerste keer oppassen met 4 maanden, eerste keer uit logeren met 6 maanden (beide mijn moeder). De jongste: eerste keer oppassen moet nog komen, eerste keer uit logeren over 2 weken (dus met 6 maanden). Wederom mijn moeder. In jouw geval TS, jeetje, je bent net bevallen! Relaxed zeg... die vriend van jou moet even pas op de plaats maken.
Kan me echt niet voorstellen om je kindje van nog geen 2 weken uit logeren te doen! Ik ben de eerste twee weken nauwelijks uit huis geweest. ja een rondje om, maar dat was het dan ook wel. 1e keer oppassen bij opa en oma was met een maand of 3. Afgelopen nacht is ze toevallig voor het eerst echt uit logeren gegaan bij opa en oma. Ze is nu 6,5 maand. En het ging gelukkig super! ze vond het fantastisch. En dat was omdat mijn vriend weg moest voor werk en ik ook 's avonds en vandaag moest werken. Dus om haar om 23 uur te halen en de volgende dag om 7 uur weer weg te brengen was wat overdreven, vandaar dat ze is blijven logeren. Ben wel voor het werken nog even langs geweest toen ze net haar papfles had gehad en ze had de grootste lol gelukkig. En mijn schoonouders wonen maar 5 minuten van ons vandaan, dus mocht er wat zijn, dan kon ik er zo heen. Bovendien hebben wij eigenlijk geen behoefte om veel met zijn tweeen te doen. we genieten juist enorm van ons gezinnetje Lang verhaal maar het komt erop neer: het is normaal dat je er na nog geen 2 weken nog niet aan toe bent om je kindje uit handen te geven!
Mijn 4 maanden voor de eerste keer oppassen een paar uurtjes. Had een begrafenis waar ik echt niet onderuit kon. Ik vond het helemaal niks. De eerste keer logeren met 10 maanden bij mijn moeder. Mijn schoonmoeder kon niet oppassen, en mijn ouders wonen net te ver weg om haar 's ochtends te kunnen brengen. Ik heb geen oog dicht gedaan. Tja, ik vind het zelf ook veelste vroeg. Je bent net bevallen. Daarbij komt dat ik vind dat je niet zomaar te pas en on te pas je kind weg brengt omdat je even de stad in wil, of even een terrasje wilt pikken, of gaan stappen.
Hier ook nog niet gelogeerd bij ruim 8 maanden, met kerst ben ik wel met haar bij mijn ouders blijven slapen (mijn vriend moest de volgende dag werken en ging dus naar huis)... Oppassen zal 20 april voor het eerst zijn, maar dan ligt ze al in bed voordat wij weg gaan (lekker avondje theater)! Al zie ik er nog wel een beetje tegenop, wat als ze nou wakker wordt, wat als ze gaat spoken, haha... moeders eigen denk ik! Wel gaat ze naar het KDV als we allebei moeten werken, maar dat is 1,5 dag per week... Zou er ook nog zeker niet aan moeten denken bij bijna 2 weken om m'n kleintje al bij een oppas achter te laten. Laat staan dat ik zin zou hebben om te gaan stappen! Was na 2 weken ook nog echt niet mogelijk, na de keizersnee ben ik na 2 weken pas voor het eerst weer bij de C1000 geweest..haha...
Als je er zelf niet goed bij voelt (wat ik me helemaal kan voorstellen) zou ik het absoluut niet doen. Ik vind 2 weken ook echt veels te klein om uit logeren te brengen. Mijn dochters zijn 1,5 en 3 jaar en hebben nog nooit ergens anders zonder ons geslapen. (Hihi wel behoefte aan trouwens, maar uiteindelijk vind ik het nog te moeilijk en ook nog niet de perfecte oppas gevonden)
mijn oudste was 2 toen hij voor het eerst ging logeren... en toen alleen omdat we uitje van mijn man zijn werk hadden naar Ierland....de jongste is nog nooit uit logeren geweest was niet nodig en op deze leeftijd heeft ze er zelf niks aan.
met 5 mnd heeft mn moeder 3 kwartier op gepast...1 week later 2 uurtjes...en nog 1 xtje 3 uurtjes... wij stappen niet, en als we iets gaan doen, gaat ie mee...als het savonds laat is, gaan we niet. wij vinden het voorlopig nog niet nodig...
Ik heb niet alle reacties gelezen, dus misschien heeft iemand het al gezegd, maar vergeet niet dat je 6 weken kraamvrouw bent he! Eerst zelf ook even bijkomen en hechten met je kindje. Daarna weer tijd voor jezelf en man. Mijn oudste zoon ging pas met 6 maanden voor het eerst 1 nachtje uit logeren en oh wat heb ik gehuild. Achteraf besefte ik me dat ik hem alleen liet gaan omdat ik wist dat mijn schoonouders het zo leuk vonden (ze zeurden al maanden). Ik had meer stil moeten staan bij mijn eigen gevoelens, want ik was er totaal niet aan toe om hem te moeten missen. Doe het alleen als jijzelf er 100% achter staat, doe het niet voor je man, want dan is je avondje nog steeds niet leuk. Je zit dan in gedachten alleen maar bij je kindje.. Succes en trouwens, nog gefeliciteerd met de kleine
De oudste met 2 jaar en de jongste heeft nog niet gelogeerd, alleen met ons erbij. Sjonge, jonge. Dat had mijn man niet moeten voorstellen hoor, was echt gek geworden geloof. Maar goed, dat zal hij ook niet gedaan hebben, kon toen net weer een beetje lopen.
Je hebt haar net in je handen, dan zou ik haar niet na 1,5 week alweer uit handen geven. Als je alle reacties leest dan merk je al dat jouw gevoelens niet raar zijn, maar doodnormale moedergevoelens. Heel gezond . De eerste keer oppassen was hier rond de drie maanden. Bij Eef voor de begrafenis van mijn schoonoma. Logeren; bij de oudste rond 7 maanden vanwege een bruiloft. Rustig aan. Voor alles is een tijd en nu is het voor jou de tijd om kraamvrouw te zijn. Je lichaam laten rusten en herstellen, je kindje voeden, knuffelen en leren kennen.
Zegt je vriend dat nu al? Misschien heeft hij gewoon een nachtje doorslapen nodig ofzo? Ons dochterje is nu 9 maanden en daar hebben we nu nog niet eens de behoefte aan. Is misschien ook wel leeftijdafhankelijk en ook afhankelijk hoe jullie je vrije tijd voorheen indeelden. Wij gingen al niet meer wekelijks op stap. Wel gingen we regelmatig uit eten en lang natafelen maar dat zit er nu gewoon niet meer in. Of we regelen oppas aan huis. Meid, gewoon pas doen wanneer je daar zelf ook zin in hebt hoor!!
Ik zou mijn baby echt nu nog niet uit logeren brengen, en zeker niet om een avondje te gaan stappen.. Dat komt later wel weer, zorg eerst maar dat je een band op bouwt met je kleintje. Wij moesten laatst onze kleine wel een uurtje bij oma brengen om op te passen omdat we een afspraak hadden waar hij echt niet mee naar toe kon maar mensen wat heb ik staan te janken, ik vond het echt vreselijk!
Beide kinderen zijn nog nooit wezen logeren, vind dat ook niet nodig. Oppassen is op 1 hand te tellen.
Hier nog niet uit logeren geweest. M'n zusje heeft 3x een avondje opgepast. Even alleen een boodschapje doen deed ik na 2 maand ofzo. Ze is wel eens een dagje bij m'n ouders en verder als ik werk bij de oppas. Binnenkort zal ze daar af en toe moeten blijven slapen ivm wachtdiensten van mijn werk (24u) en mijn man werkt in ploegendiensten. Misschien dat we einde dit jaar een weekendje samen weg willen maar daar moet ik eerst nog even over nadenken en kijken of ik er aan toe ben.
Ohja, ik neem mn kindje trouwens ook bijna overal naar toe! We hadden laatst een gesprek bij de hypotheek adviseur en meisje gewoon lekker met ons mee. Zelfs toen ik op sollicitatiegesprek ging (!) ging mn dochter mee! En ik ben aangenomen Ze lag toen gewoon heerlijk te slapen in de maxi cosi, was toen een maand of 2 geloof ik. Ik geef ze niet zomaar uit handen, maar we hebben al wel vaak oppas nodig gehad, op vrijdag avond hebben wij belijdenis cathegesatie ( Iets bij ons in kerk, voor degenen die het niet kennen ) en dan hebben we helaas wel oppas nodig, meestal kwam mn schoonzus, anders mn moeder of schoonmoeder.