Vroeger kregen gezinnen na hun bevalling 85 uur kraamzorg, maar dit is de afgelopen jaren veel minder geworden. Kersverse moeders moeten het nu doen met 44 uur zorg. Dat is volgens veel kraamverzorgsters te weinig om goed hun werk te doen. Ouders zijn er natuurlijk ook niet blij mee. Wij zoeken mensen die recentelijk een kindje hebben gekregen en graag over hun ervaringen willen vertellen. Ook kraamverzorgsters nodigen we van harte uit om te komen praten over dit onderwerp. Wilt u ons helpen? Stuur dan een mailtje naar radar@tros.nl.
Ik zit er niet op te wachten om mijn verhaal voor tv te doen, maar ik ben prematuurbevallen en dan is de begeleiding helemaal waardeloos. Je krijgt dan nog maar 15 uur en dan de keus of als jij (na 3 dagen) uit het ziekenhuis komt of wanneer je baby tzt uit het ziekenhuis komt. Wanneer je wat aan mijn verhaal hebt, wil ik het wel mailen. Maar ga niet voor tv.
@MariskaW: jee zeg ! Das echt niet normaal. Ik dacht dat je recht had op je gewone uren. Ik bedoel maar denken ze dat jij het makkelijker hebt dan "gewone" bevalling ofzo ? Kan hier even niet bij hoor.
Onze dochter is dysmatuur geboren. Ze heeft bijna 3 weken in het ziekenhuis gelegen en ikzelf nog 1 week na de bevalling (ik lag er toen al 2,5 weken in, dus totaal 3,5 weken). Volgens het ziekenhuis had ik misschien wel recht op couveuse nazorg, waarbij een speciaal opgeleide verpleegkundige een aantal uren zou langs komen als mijn dochter thuis was uit het ziekenhuis. Ik belde mijn verzekeraar (ik was erg uitgebreid verzekerd, had bijvoorbeeld recht op volledige vergoeding van alle kraamzorg), maar mijn verzekeraar vergoede dus geen couveuse nazorg. Een uur later belden ze me terug en hadden besloten een uitzondering te maken: omdat ik totaal geen kraamzorg had gehad, kon ik 2 keer 4 uur couveuse nazorg krijgen. Ik moest bellen op de dag dat onze dochter thuis kwam. Dat was vrij onderwacht en op die dag zelf was er niemand beschikbaar. De volgende dag kwam er een 'gewone' kraamverzorgster. Ik had persoonlijk verwacht dat het dus echt iemand was met veel ervaring met te vroeg/te klein geboren kindjes. Dat was niet het geval. Omdat wij onze dochter zelf al heel erg veel hadden verzorgd in het ziekenhuis (we deden minstens 4 voedingen zelf, plus het wassen), was er weinig nieuws wat de kraamverzorgster ons kon vertellen/leren. Dat vond zij zelf ook. Zij had niet echt ervaring met zulke kleine kindjes, en wist me ook niks bijzonders te vertellen. Ze is uiteindelijk 2 uurtjes gebleven en de volgende dag niet meer terug gekomen. Ikzelf heb dit alles ervaren als een gemiste kans! Later ontdekte ik dat veel dysmature kindjes bepaalde 'problemen' hebben. Slaaprproblemen, veel huilen, veel last van krampjes. Allemaal dingen die dus klaarblijkelijk wel bekend zijn, maar mij pas ter oren kwamen toen mijn dochter al een maand of 6 was, en die periode al achter zich had liggen (En wat heb ik vaak getwijfeld aan mijn kwaliteiten als moeder, want wat deed ik toch verkeerd dat mijn kindje zoveel huilde?). Als net bevallen moeder, loop je jezelf voorbij als je kindje in het ziekenhuis moet blijven. Hier moet ook eens wat meer aandacht aan besteed worden! Mij werd gevraagd op het moment dat ik thuis kwam, of ze een kraamverzorgster langs moesten sturen. 'Nee', zei ik, want voor mijn gevoel zat ik meer in het ziekenhuis als thuis. Achteraf denk ik dat dit geen vraag moet zijn! Al komt er maar iemand naar je verhaal luisteren, of een keertje met je mee naar het ziekenhuis. Of een keer je was en je strijk doen.... Natuurlijk heb je mantelzorg en geloof me, die had ik, en goeie ook! Maar toch was het fijn geweest om eens extra in de watten gelegd te worden. Ik kan nog erg verdrietig worden als ik denk aan mijn kraamtijd. Al heb ik een prachtige gezonde dochter, ik had ons toch een andere start gewenst! Ik hoef dit verhaal niet zo nodig op TV kwijt, maar wellicht dat degene die het topic opende er iets mee kan doen? Of het 'mee kan nemen' als een reactie op?
@ Nemo: Ik ben op vrijdagmorgen om 5 uur bevallen en zondag om 12 uur was ik al weer thuis. Nadine lag bijna 2 weken in het ziekenhuis. Ik moest kiezen of 15 uur (die had ik dus nog tegoed) als ik thuiskwam of 15 uur als zij thuis kwam. Ik vroeg mijn verpleegkundige wat het handigst was. Zij zei dat ik beter de couveuse zorg kon doen. Dat heb ik dus gedaan. Was ook ons eerste kind. Mijn moeder en schoonmoeder kwamen om de beurt mij smorgens douchen en met mij naar het ziekenhuis. Doordat ik geen begeleiding kreeg en mijn toestand van onderen een keer gecontroleerd is, kreeg ik een ontsteking aan mijn hechtingen. Ik moest een antibioticakuur ondergaan en mocht geen bv meer geven. Ik ben omdat ik zoveel pijn had maar naar de huisarts gegaan. Ze zei tegen mij goh jij hoeft niet lang meer he! Nou het was er al uit. Ik zat "vrolijk" in de wachtkamer. Ik vind dat de verzekering weinig uren geeft, terwijl je die heel hard nodig hebt. Ook voor mijzelf. Mijn man heeft geprobeerd om nog uren voor mij te krijgen en die zelf in te kopen maar dat was lastig en moeilijk. Ik ben 15 dec bevallen en kon pas hulp krijgen na de kerst.... ja daar had ik dus niets aan. Ik heb uiteindelijk maar 8 uur hulp gehad. Ik was al weer tot van alles zelf in staat en had meer last van de kraamhulp dan gemak.
@MariskaW jee wat een verhaal zeg, niet normaal toch ? Het item was vandaag trouwens op Radar. Ik ben benieuwd of het aantal uren weer gaat veranderen.