Wie heeft er ook zo'n lang herstel nodig na de bevalling? Ik ben 1,5 weken geleden bevallen en kan nu nog bijna niks. Word er beetje depri van. Wil zo graag de normale dingen weer oppakken. Ben na de bevalling nog niet buiten geweest en ben bang dat dat ook nog wel een tijdje gaat duren. Ik lig nog veel op bed of op de bank, omdat het lopen moeizaam gaat en pijnlijk is. Ik heb erg veel last van mijn bekken, vooral aan de voorkant bij 't schaambot. Heb soms het idee dat het bot over elkaar heen schuift en los zit. (Heb trouwens sowieso het idee dat het hele bekken los zit). Heb als advies gekregen om met de billen aan elkaar gespannen te lopen en de buikspieren aan te spannen. Moet rekenen op een herstel van 6 weken??!! Sorry, moest ff klagen!!
Ah, meid, wat balen, zeg! Ik heb ook wel heel lang heel rustig aan moeten doen (veel bloed verloren, dus Hb van rond de 4 = erg snel omvallen) en vond het vreselijk! Kun je wel een beetje van je kindje genieten of ook dat niet? Ik kan me voorstellen dat dat het nog erger maakt. Bij mij duurde het ruim een week voordat ik voor het eerst een poging kon doen mijn zoon zelf in bad te doen (met hulp van de kraam), maar toen verdronk ik hem ook nog bijna, dus dat was niet erg prettig... Heel veel sterkte, meis! En probeer toch de rust te nemen die je nodig hebt voor je herstel, des te sneller voel je je beter. *knuffel*
Wat vervelend zeg, dat je nog steeds zo weinig kan. Ik herken het heel goed, want bij mij duurde het herstel ook zo lang. Ik heb een zware bevalling gehad(Hellp en veel bloedverlies) en had ook het idee dat ik daarna niks meer kon. Ik ben ook pas na ruim 1.5 week naar buiten geweest en kon toen alleen maar een klein rondje lopen. Ik heb volgens mij zelfs pas na een week mijn zoon zijn luier kunnen verschonen. Het leek ook wel alsof het maar niet beter ging, maar na ongeveer 2.5 week ging het opeens heel snel beter en voor ik het wist kon ik alles weer zelf. Veel sterkte nog met het herstel, doe rustig aan en blijf je rust nemen, want dat heeft je lichaam nu gewoon nodig. En ik hoop dat jij dan ook snel alles gewoon weer kan.
ik kon ook pas na 1,5 week mijn kindje in bad doen en na 2 weken een klein rondje lopen. Maar het duurde wel 4 weken voor ik weer een beetje normaal kon lopen Ik had het er heeeeel moeilijk mee dat ik alleen maar op bed kon liggen. Maar uiteindelijk is het bij mij helemaal goed gekomen en vind ik het jammer dat ik die eerste weken zo depri erover ben geweest. Je hebt je kindje 9 maanden in je buik gehad en je mag er nog zeker 18 jaar van genieten.. dan maken die 2 weken ook niet zoveel uit! Bovendien kun je nu met die sneeuw toch niet lekker met de kinderwagen wandelen. Gewoon lekker in bed kruipen, kindje naast je leggen en lekker knuffelen!
bij mij duurde het ook lang. ik heb een ks gehad, maar begonnen met weeen en anderhalf uur persen, dus heel zwaar! ik kon de eerste weken zelf niet mijn zoontje in bad doen en daar baalde ik heel erg van, ik kon niet zo lang staan voor het badje, dus op een gegeven moment heb ik er een stoel voor gezet en ben daar op gaan zitten en hem in bad gedaan. de verzorging overdag ging prima. nu na een half jaar gaat het best wel goed, nog niet helemaal de oude qwa conditie, maar daar ben ik nu mee bezig want ik ben weer gaan sporten. ik kan ook langer wandelen als voorheen. maar meid doe het rustig aan, probeer je rust te pakken als de kleine slaapt! en geniet ervan want het gaat heel snel!
Wat rot voor je meis! al weet ik helemaal hoe je je voelt, ik ben bang dat mijn verhaal niet echt een oppepper is.. Een dag of 4 na mn bevalling storte ik qua bekken volledig in (zelfde klachten als je nu beschrijft!) Plotselingen heftige Bekkeninstabiliteit werd gezegd.T werd zo extreem dat er met spoed in t weekend een ziekenhuisbed is gekomen en daar heb ik weken in gelegen! ik kon amper zitten laat staan lopen. en dat met 2 paracetemol om de 3 uur. Mn kleine man zelf in bad doen heeft heel lang geduurd en eigenlijk deed mn vriend alles. Na 3 weken kon ik zelf de nachtvoedingen doen en hoefde mn vriend er dus niet meer uit (ik geef BV maar hij haalde de kleine uit bed en legde m weer terug) en voor de rest deed nog mn vriend alle luiers e.d. De eerste keer naar buiten was voor mij na een dag of 10 a 11 in een rolstoel.. echt lopen met de wagen heeft weken geduurd! Nou moet ik zeggen dat ik ME heb waardoor t herstel van t bekken nog langer duurt maar je moet je rust echt nemen! Ik snap helemaal hoe erg je baalt en hoe graag je weer verder wilt en wilt keutelen met de kleine maar denk echt om jezelf, hoe meer je jezelf push-ed met bekken instabiliteit hoe erger t wordt en hoe langer je herstel! Ik zou ook zeker naar een fysio met bekkenspecialiteit en rustigaan de oefeningen gaan doen. helaas is geduld verder t enige medicijn! T belangrijkste is je bekken de kans geven om te herstellen en je bekkenbodemspieren trainen (dit doe je door dezelfde spieren te spannen als wanneer je je plas zou ophouden.. doe dit een paar sec. en ontspan dan weer) Een hele dikke knuf en probeer gewoon lekker op andere manieren te genieten, je hebt een hele prestatie verricht door je ukje op de wereld te zetten en daar mag je best gebroken van zijn! t is niet niks!!!!!
Oh en wat voor mij een goede tip was van mn fysio was met alles proberen je bekken recht te houden, dat wil zeggen als je gaat traplopen (doe dit sowieso niet veel!) een voet een trede hoger en dan de andere ernaast en niet die weer een trede hoger (als je me begrijpt ) als je gaat staan, probeer stevig op beide benen te staan. als je ligt, probeer met beide benen gelijk te liggen. dat soort dingetjes hielpen bij mij voor de ergste pijn wel snel..
Bij mij duurde het ook eventjes... maar door een ziekenhuisopname voor het geel zien is het wel versneld! Ik moest voor de gezwollen onderkant op een harde stoel zitten en thuis deed ik dat niet maar toen mijn meisje in het ziekenhuis lag kreeg niemand me van die harde stoel naast haar bedje af!
Bedankt meiden, voor jullie reacties en tips! Gelukkig kan ik wel heel erg genieten van onze kleine meid! En zo te lezen ben ik dus niet de enige. Had echt het gevoel dat iedereen na de kraamweek weer de oude is... Ik heb met de vk afgesproken dat ik eerst aanzie hoe het met mijn bekken gaat. Mochten de klachten verergeren, dan wordt ik doorgestuurd naar de fysio. Zal op Internet ook nog wat tips opzoeken.
Wat vervelend zeg dat je niet hersteld bent. Maar je bent echt niet de enige (al lijkt dat soms wél zo). Je bekken heeft ook tijd nodig om weer "in model" te komen na de bevalling. Wat betreft je bekken zou ik écht naar een bekkenfysio gaan. Dit kan pas 6 weken na de bevalling. Deze kan je goede oefeningen geven en je tips geven om te zorgen dat je je bekken goed belast. Zelf had ik een zware bevalling (tangverlossing) en hierdoor bekkenklachten gekregen. Uiteindelijk bleek mijn stuitje ook gebroken. Nadat dit allemaal rechtgezet was ben ik nu (bijna) klachtvrij! Sterkte ermee, hopelijk kan je snel weer wat meer!
Zou ik mogen weten hoe je erachter bent gekomen dat je stuitje gebroken was? Ik heb echt heel veel pijn gehad en ben er nu nog niet vanaf.. als ik maar ff teveel doe komt de pijn weer gewoon terug en ik heb ook echt gedacht dat er iets gebroken moest zijn na mn bevalling! maar daar is eigenlijk nooit naar gekeken..
Ik heb een zware bevalling gehad, tangverlossing. Daarbij zijn inwendig wat zenuwen geraakt en heb ik een verdoofd gevoel. Direct na de bevalling vroeg ik wat ze met mijn kont hadden gedaan, omdat deze zo pijn deed. Na de bevalling wist ik dat ik zat, maar ik voelde het niet. Ik dacht dat het zo hoorde en wel bij zou trekken. Dit maar zo gelaten, het werd wel wat beter. Na 9 weken kwam ik bij bekkenfysio terecht. Ik kreeg allerlei oefeningen, maar mijn pijnklachten verergerden alleen maar. Het werd zo erg dat ik niet meer kon zitten (3 maanden na bevalling). Ik ben doorgestuurd naar een manueel therapeut en die constateerde dat mijn stuitje helemaal scheef stond en was vergroeid en dat mijn hele bekken hierdoor scheef is gegroeid. Deze heeft mijn stuitje rechtgezet en mijn bekken ook weer in balans gebracht. Dit was 5 maanden na mijn bevalling. Misschien een idee om naar een manueel therapeut te gaan en om advies te vragen. Ik kon het zelf ook zien aan mijn navel. Als ik iets voorover stond zag ik dat mijn buik scheef hing, viel me ineens op. Succes, ik hoop echt dat er iets gevonden word bij je, zodat er iets aan gedaan kan worden.
Ow bah! Een gebroken stuitje lijkt me ook vreselijk! Heb het zelf ooit zwaar gekneusd gehad... heel pijnlijk!!
Hier ook een lange nasleep. Ben nu 3 maanden verder maar nog steeds onzettende last van mn bekken..... zooo frustrerend!!!