Vroeger stond ik wel voor ouderen, kleine kinderen, zwangeren en mensen die slecht ter been zijn op.. Maar eerlijk is eerlijk: sinds ikzelf 2x zwanger ben geweest en er echt nooit iemand voor me op stond ben ik daar nu ook minder van. Egoïstich? Jep.. Maar ben nu blij als ik zelf kan zitten, m'n b.i. nog steeds niet over (10mnd na bevalling) en staan trek ik gewoon niet te lang (helemaal niet in een hobbelend, schommelend en hard optrekkende+remmende bus bijv).
Ik ben er dus een die nooit opstaat ivm met rugklachten. En om het nog beter te maken was ik ook een 16 jarige die op een krukje bij de pashokjes at, om precies dezelfde rede. Op een slechte dag kan ik gewoon niet lang staan, zelfs een paar minuten is dan lang. Ik kan begrijpen dat je graag wil zitten als je zwanger bent maar hou er ook rekening mee dat er zat mensen zijn die wel willen opstaan, maar het gewoon niet kunnen. Is wat anders dan asociaal of ongeïnteresseerd zijn!
Niet alles gelezen en reis ook nooit met de trein maar ik zou zeker opstaan voor mensen die dat nodig hebben.
Ik weet niet of deze reactie op mij gericht is of meer een algemene uiting over het onderwerp, maar ik heb nooit gezegd dat ik het aso of ongeïnteresseerd vind. Tevens heb ik nooit gezegd dat het er mij om gaat dat ik wil zitten. Lijkt me ook zeer logisch dat er in die trein altijd een percentage mensen zit dat hun eigen reden heeft om niet op te kunnen/willen staan. Lijkt me normaal. Maar dat er in een stampvolle trein met in 1 wagon zeker 100 tot 200 man niemand is die op kan staan? Zelfs van de 10 tot 20 mensen om de zwangere heen zal er mijns inziens zeker 80% zijn die gewoon op kunnen staan.
Ik zou wel opstaan als iemand het me direct vraagt, maar ik ga niet zomaar voor iedereen opstaan in de trein. Ik zit zelf ook graag. In de tram doe ik dat wel altijd, maar dan heb ik ook nooit een ritje langer dan een kwartier dus is het minder belastend om te staan.
Je merkt gewoon steeds vaker dat de maatschappij harder wordt en het meer en meer IK wordt. Heel jammer want het zou zoveel beter zijn als we een beetje aardiger voor elkaar zouden zijn maar ik ben bang dat juist minder wordt. Het is precies hetzelfde als wat je nu ziet in de Sire reclame spotjes over hulpverleners , het is toch te zot voor woorden:x Ik heb altijd geleerd op te staan inderdaad en dat zou ik wel doen als ik gebruik zou maken van het openbaar vervoer. Ik ben ook zeker van plan mijn kinderen dit ook aan te leren.
hier lees ik het tegenovergestelde! het zesde bericht.. Buikband vanaf hoeveel maanden, pagina 4 - Kinderen - Viva.nl
En als je echt niet op kunt staan voor iemand anders dan kun je dat toch ook even vermelden aan die persoon? Het valt me ook wel op in dit topic dat het nu lijkt alsof 90% van de mensen lichamelijk niet in staat is om op te staan voor een ander
Precies! Me too. Vind het bij de normale waarden en normen horen. Ikzelf weet niet beter dan dat het zo hoort. Plus daarnaast zou ik me persoonlijk niet goed voelen als ik het niet deed.
Ik was 6 maanden zwanger en toen waren we een weekend in Londen. In de ondergrondse metro zijn speciale plekken voor zwangere vrouwen,en mijn buik was toch echt duidelijk aanwezig. In dat hele weekend heb ik 1x meegemaakt dat een jongen naar mijn buik keek,hij verkleurde en stond meteen op om mij zijn plaats aan te bieden....dit vondt ik zo lief he. Verder helemaal niemand,en we zijn veel met de metro op pad geweest. Zelf zou ik het wel doen,maar goed,ik reis niet met openbaar vervoer.
Ik sta altijd op voor zwangeren en oudere mensen. Ook mama's met kinderen trouwens. In de wc mogen de zwangeren ook altijd voor.
Maar dat doe je toch alleen als iemand vraagt om te mogen zitten? Ik zou nl. echt niet uit het niets tegen iemand zeggen van:'Ik sta niet voor je op hoor want heb bekkenproblemen waardoor ik niet lang kan staan'
Ben ik het niet helemaal mee eens. Als iemand vraagt of ik wil opstaan zal ik uitleggen dat ik het niet kan, maar waarom vertellen als er niks gevraagd wordt. Niet de hele wereld hoef te weten dat ik me zo af en toe als een bejaarde voel. Het is al erg genoeg dat ik moet zitten enzo, maar ben niet verplicht dat te melden.
Even hierop aanhaken in z'n algemeenheid: Om de discussie nog een stap verder te nemen: stel de trein is vol en zelf heb je OF ook geen zitplek OF je kan zelf (bijvoorbeeld om medische redenen) niet op staan. Zou je dan hardop iets zeggen? Tegen die zwangere of tegen de mensen er om heen. (Bijvoorbeeld: ik zou je graag een plaats aanbieden maar kan het niet, misschien iemand anders?)
Dat is inderdaad een goede! Dan heb je wel een bord voor je kop als je dan als kerngezond iemand lekker op te stoel blijft zitten
Gebeurd vaak genoeg dat ik geen plek heb, dan ga ik of op de trap zitten, lange leve de dubbeldekkers, of op dat ding bij de deur. Ga niet vragen om een plek, tenzij er een bekende in de trein/bus zit, maar dan is het vaak niet nodig