Vandaag was ik bij de gewone gyn voor de intake (leuk tussen alle dikke buiken in de wachtkamer ), dus moet eind van de maand terug komen bij de fertiliteit afdeling. Maar nu willen ze dat mijn man dan ook mee komt, terwijl ik zeker weet dat het probleem bij mij zit. Dit omdat ik veel minder menstrueer dan normaal en ik me de laatste 2 jaar gewoon heel anders voel dan normaal. De gyn dacht aan pcos gezien mijn symptomen, maar ze willen bij fertiliteit dus alles van ons allebei in een keer gaan onderzoeken, terwijl ik liever heb dat ze eerst gaan kijken waarom mijn cyclus zo onregelmatig en lang is. Ik ben de afgelopen jaren altijd in de eerste maand zwanger geraakt, dus toen was er duidelijk nog geen probleem. Ik had toen heel regelmatige cyclussen die hooguit wat aan de korte kant waren. Punt is dat we allebei ons eigen risico in een klap kwijt zijn en we dus een hoop geld moeten betalen, terwijl ik dus 99% zeker ben dat ik gewoon niet meer ovuleer. Ze kunnen ook het zaadonderzoek later doen bij mijn man als ze bij mij niets vinden. Stel dat ze nu bloedonderzoek doen bij mij en een echo maken, dan kunnen ze al zien of ik pcos heb? Dan is de rest bv zaadonderzoek van mijn man, toch niet zo heel erg nodig meer, of wel? Ik heb er zo geen zin in, bah, we hebben wel genoeg zkh'en gezien de afgelopen jaren En daarbij vind ik het onnodige geldverspilling, om meteen alle onderzoeken te doen die er zijn.
Mijn man moest mee, alleen om z'n gezicht te laten zien. Geen idee waarom, denk controle of er wel een man is?? Hier een jaar aan onderzoeken en daarna gingen ze pas zaadonderzoek doen dus je kan zeggen dat je er nog mee wilt wachten.
Ik snap je punt wel. Alleen denk ik dat het inderdaad beter is om alles te onderzoeken. Ik dacht ook dat het aan mij zou liggen vanwege mijn overgewicht. Achter af licht het probleem dus bij mijn vriend. Stel ze vinden het zaad van je vriend niet goed, dan moet je 3 maanden later weer een zaad test laten doen. Als je eerst je zelf laat onderzoeken, en later pas je vriend dan gaan er dus maanden over heen.. Ik zou het gewoon nog een keer met je gyn bespreken, en kijken wat zei er van zegt. Succes met alles, en hopelijk valt het mee en ben je snel zwanger
Nou het punt is, is dat ik echt denk dat het zaad van mijn man wel goed is. We zijn voorheen altijd de eerste maand zwanger geraakt. Tot dus mijn cyclus en hormonen overhoop gingen liggen. Ik vind het gewoon zonde, natuurlijk ook van het geld, maar ook omdat het mij gewoon onnodig lijkt. Mamaenmimi, een jaar aan onderzoeken? Waarom? Daar zakt de moed me wel een beetje van in de schoenen
Je kunt de zaadtest van je man ook even via de huisarts kunnen laten lopen en dat resultaat meenemen naar fertiliteit.
Oke dat kan ik wel vragen idd, want we hebben sowieso een verwijzing nodig van de ha voor mijn man ook.
Dan is dat idd 2 vliegen in 1 klap. Wist overigens helemaal niet dat men in Nederland bij beiden eigen risico afschreef. Ik ben alleen in Duitsland behandeld en daar gaat alles op mijn conto.
Hier bij de eerste ook binnen 3 maanden zwanger.. nu duurde en duurde het.. ik dacht ook dat het aan mij lag.. Ligt het ook maar zaadkwaliteit van mijn man is dus ook slecht.. Ik zou gewoon met z'n tweeen gaan.. is ook veel gezelliger
Natuurlijk moet je man mee Een om jouw te ondersteunen, twee omdat ze hem ook willen checken (zaadanalyse en bloedonderzoeken), om te zien of jullie er beiden achterstaan EN omdat je samen zwanger wordt. Als je man niet bij de intake is bij het Lumc werd er geen ivf begonnen. Verder hebben ze ook zijn verzekeringspapieren nodig. Het zaadonderzoek en kosten van de medicatie wordt nl gedeeld onder beiden verzekeringen. En als er bijvoorbeeld ivf nodig is en de zaadkwaliteit is toch niet best, dan wordt er direct gekozen voor icsi. Daar is geen discussie dan over mogelijk. Vel succes!
Ja maar ja maar! Stel nou dat ze bij mij pcos constateren en ze geven mij iets van clomid, doen echo's wanneer het er goed uitziet en we maken het thuis een paar keer heel gezellig Ik ben heel naief hoor, maar gezien onze geschiedenis, heb ik er goede moed in dat het zo wel moet lukken uiteindelijk. Dat we puur een eisprong opwekken (al lukt dat niet altijd, dat weet ik) en dan thuis verder gaan. Ik ben helemaal niet toe aan allerlei behandelingen, het kan ook niet zo makkelijk gezien mijn stollingsafwijking. En mijn man is kostwinner, is heel druk, kan niet zomaar elke keer vrij nemen en dat eigen risico van allebei dat in 1 keer op is (gaf de assistente aan), dan praten we ook nog eens over een hoop geld. Daarom heb ik liever dat ze gaan kijken of er bij mij iets aan de hand is zonder meteen alles uit de kast te trekken. Ik ben heel eigenwijs, ik weet het, maar ik vind het zo lastig allemaal en heel moeilijk te accepteren...
Ja maar, ja maar Stel: jij bent arts, en er komt iemand binnen die zegt; het zaad van mijn man is goed. Dan geloof jij haar natuurlijk direct Doet een echo, geeft voor een tijd medicijnen, keer na keer. Mevrouw wordt niet zwanger. Dus toch maar analyse van het zaad. En dan blijkt het zaad slecht te zijn Zonde van de tijd en de medicatie, toch? Ja, het kost idd je eigen risico. En dat is heeeeel prut, ik weet het. Wij hadden het 3 jaar achter elkaar :x
Ik denk dat je het idd een beetje onderschat, pilletje erin en hoppa. Maar die protocollen zijn er niet voor niets, het is toch medisch ingrijpen en lijkt me erg logisch da het totaalplaatje dan bekeken wordt. Geen idee hoor, maar kan het bij mannen niet ook dichtgroeien door ontstekingen of wat dan ook? Hoe lang zijn jullie nu bezig? Las in een ander topic dat jullie bewust voor een meisje proberen te gaan, zou dat niet ook invloed kunnen hebben omdat je dan vaak met timing en voeding aan de slag gaat? Veel succes en hoop dat je snel een gezonde zwangerschap hebt!
Ik snap je punt niet zo eigenlijk. Ik denk dat de arts het niet voor niets vraagt en wie zegt dat ze gelijk al allemaal dingen van je man willen bij de eerste afspraak? Wij hebben ook eerst een gesprek gehad, ze hebben dingen uitgelegd, ook over welke onderzoeken ze in gedachten hadden bij ons en daarna zijn er pas concrete onderzoeken in gang gezet. Als je het fertiliteitstraject in gaat moet je dat wel echt met z'n 2en doen net zoals @JJ1980 zegt. Het is best een heftig traject als je er eenmaal middenin zit en dan ben je maar wat blij met de steun van je partner. Mijn vriend is alleen niet meegeweest bij elke echo die ik ter voorbereiding had, dat was echt zonde van zijn tijd op zijn werk, voor de rest altijd mee gegaan, en nog! Wij dachten ook zeker te weten dat er met ons beide niks aan de hand was... Ze zijn er bij ons alleen door de onderzoeken wel achtergekomen dat wij elkaar in mijn lichaam af lijken te stoten. Dus lichamelijk niks mis met ons beide alleen matchen wij toch minder goed als we dachten....
Het punt is eigenlijk dat ik niet meteen een behandeling wil starten. Ben daar gewoon nog niet aan toe Als ik weet wat er aan de hand is, kunnen we erover nadenken wat onze opties zijn en daarnaar handelen. Maar ik zal het er straks nog even met mijn man over hebben en morgen de ha bellen. Misschien idd het zaadonderzoek via de ha laten lopen, neem aan dat dit sneller is aangezien we pas over 2 weken weer een afspraak hebben in het zkh. Hoe snel kunnen ze zo'n zaadonderzoek doen?
Je krijgt een verwijzing voor het zaadonderzoek, dan licht het aan het ziekenhuis wanneer je het in kan leveren. Licht dus echt aan het ziekenhuis en de wachttijd.
Bij de huisarts is zo'n zaadonderzoek in een werkweek rond. Het huisartsenlab kan dat zelf, echter als het twijfelachtig of slecht is moet het in een ziekenhuis wel over maar dat lijkt me logisch. Je schrijft dat je nog niet toe bent aan behandeling, dan is dit een prima weg. Echter ga je ook geen enkele behandeling krijgen zolang je partner ook niet in het traject zit. Clomid is ook behandeling . Onderzoeken duren vaak even, en het kan zijn dat wat jij denkt dat het is, het niet is en dan sturen ze je net zo makkelijk weer naar huis:
Ik had het andersom, wij wisten via de HA al dat het probleem bij mijn man lag, en ik wilde eigenlijk alleen dat daar verder naar gekeken zou worden om te bezien of daar iets aan gedaan kon worden. Maar ik moest per se ook mee en onderzoeken krijgen (niets gevonden). Idd de rekening wordt gesplitst, maar ik heb wel een groter deel voor mijn rekening gekregen dan mijn man.
bij mij was het ook duidelijk dat het aan mij lag want 8 maanden na stoppen pil was ik nog niet ongesteld toch moest mijn vriend destijds mee want wat heeft het voor zin om allemaal hormoonbehandelingen bij jou te gaan doen..als hij bijv dood zaad heeft? dus dat moet ook even gecheckt worden en stel dat hij zwak zaad heeft,dan krijg je direct een andere behaneling dan als het alleen aan jou ligt