Dacht ik ook altijd, dat overkomt mij niet totdat Ik mijn dochter ook eens kwijtwas. Niet op het strand gelukkig maar toen ze uit school kwam en er ineens een hele horde kinderen buiten kwam en ik mijn zoontje beethield. Het kan echt in een seconde zijn gebeurd! je kijkt even naar je andere kind en hup ze zijn weg als je terug kijkt. Hier dragen ze standaard bandjes met hun naam en telefoon nummer.
Ik heb het over de kinderen uit het oog verliezen in de buurt van water. Het is in mijn directe omgeving te vaak voorgekomen dat er kinderen zijn verdronken en dat was echt in een paar minuten gebeurd. Zelfs een peuter bij zijn opa in een tractorbanden spoor dat vol geregend was. Vandaar dat ik in de buurt van water, mijn kinderen zeker niet uit oog zou verliezen. Dan maar even politie agentje spelen. @islah, Zon druk strand zou ik indd ook vermijden. Slim trws, die bandjes!
Dit dus. Ik ben mijn kind gelukkig nooit kwijtgeraakt ( wij wonen ook aan het strand ), maar de jongste krijgt mooi een polsbandje om als het zo druk is als gisteren. Ik kan in onmogelijk ALTIJD naar mijn kind kijken, ik moet ook kijken waar ik loop, ik kan struikelen, ik kan wat drinken pakken. Zeg nooit nooit! De oudste blijft altijd keurig in de buurt, en speelt aan het water waar ik zicht op hem heb. Maar ik ben niet zo arrogant om te zeggen dat het mij nooit zal gebeuren.
ooh vreselijk van dat kind dat 3 uur zijn ouders kwijt was omdat ze een hapje aan het eten waren (ik was echt in shock toen ik dat hoorde) dan schaam je je toch dood, hoe kan je jezelf dan een ouder noemen??? Ik moet zeggen het is me nog nooit gebeurd (afkloppen) lijkt me vreselijk!! wij gaan dit jaar ook telefoonnummer erop schrijven, ik moet wel zeggen dat we vaak bij het kinderbad zitten of direct aan het strand met de kinderen spelend (ik ga er niet heen om een boekje te lezen dan ofzo, heerlijk juist zandkastelen maken!!)
ik hield Amy-lynn gisteren heel de tijd in het oog en ze was met haar nichtje bij de kustlijn en mijn man was naast hun toen wou ze terug lopen naar mij toe maar inderdaad liep ze een verkeerde kant op tussen de handoekken door maar ik had haar in de gaten en riep hier zit mama... ze raakte al een beetje in paniek....dus ik riep haar naam hard en toen wist ze niet hoe hard ze naar me toe moest rennen en ook ik ben als de dood voor water...brrrrrrr heb echt respect voor de zee
maar het is eerder gebeurd dan je denkt een kind kwijtraken en ik heb dan ook niet het idee dat het mij nooit kan overkomen en een bandje met tel nr is leuk en mooi maar helpt niet bij verdrinking...of mensen met slechte bedoelingen
t ergste wat ik vorig jaar hoorde was op een mega druk schiphol de 2 jarige ....werd vermist.... wel potjandikkeme dacht ik in een buggy met een klein kind in die giga mensen massa
Het kan iedereen overkomen denk ik.... Het is mij nog bespaard gebleven maar ze zijn watervlug hoor die kleintjes. En zich nog nergens van bewust, dus tsja....
Even een correctie van mij: ik doe mijn best om ervoor te zorgen dat het me nooit zal overkomen. Dat ik het 100% zeker weet,dat kan helaas niet. Laatst ook, was ik op het trein station. Nou ik zou mijn zoon daar nu dus nog niet los laten lopen (2.5 jaar). Maar er waren zoveel kindjes die gewoon langs het spoor af mochten rennen. Echt rakelings er langs af. En de moeders gingen gezellig met lege buggies bij starbucks een kopje koffie halen. Nou sorry hoor, dan denk ik, waar ben je in godsnaam mee bezig.