Hallo dames, Onze dochter van 21 maanden heeft de laatste tijd de neiging om te slaan. Dit doet ze meestal wanneer ze boos is, maar soms ook uit het niets. We zeggen altijd meteen dat ze niet mag slaan omdat het pijn doet en dat ze moet aaien i.p.v. slaan. Echter lijkt ze het alleen maar grappig te vinden wanneer we haar terecht wijzen en zien we niet dat het slaan verminderd. We weten eigenlijk niet zo goed hoe we dit af moeten leren. Ik ben voor het idee om haar even in de kinderstoel te zetten en haar daar te laten afkoelen, mijn partner denkt echter dat het een fase is en dat "straffen" geen zin heeft. Hoe hebben jullie dit opgelost met jullie temperamentvolle kinderen?
Hier ook een dochter van 20 maand die het wel eens deed. Stemverheffing, goed boos worden en zeggen dat ik dit niet weer wil zien een dat het zeer doet lijkt te helpen. Wordt namelijk nooit snel boos maar bij dit soort dingen wel. Daarna loop ik direct bij haar weg en wil ze het goed maken door een knuffel. Ze heeft het donders in de gaten dan en ze vindt het ook niet leuk wanneer ik zo reageer.
Heel herkenbaar. Hier een mannetje vam dezelfde leeftijd en hetzelfde gedrag. Als we er iets van zeggen en/of boos worden heeft hij alleen maar meer lol. Hij ziet het echt als een spel volgens mij en heeft geen idee dat hij iemand pijn doet. We blijven maar herhalen dat hij niet mag slaan maar aaien en hopen dat hij het ooit gaat snappen. Ik lees mee, misschien heeft iemand de gouden tip......
Herhalen, herhalen etc en alternatieven aanreiken. Knuffelen en kusjes is fijn, slaan en schoppen niet. Als je wilt slaan, mag je het kussen slaan. Nu zijn ze hier zeer temperamentvol maar niet zo fysiek, maar onze jongste heeft een fase gehad van slaan en bijten... blijven herhalen en voorleven.
Met die leeftijd mochten ze al naar de gang met slaan. Mijn jongste beet mij laatst, toen heb ik terug gebeten. Ze heeft t niet meer gedaan.
Hier gaat ze naar de bijkeuken, daar moet ze even op de mat gaan zitten. Na een klein minuutje kom ik terug en zeg ik dat ze niet weer mag slaan. Over het algemeen helpt dit wel
Mijn zoontje is net een jaar en 'slaat' vaak in ons gezicht. Hij heeft mij al eens een bloedneus gekrabt en een wond aan mijn oog. Ii zeg steeds 'zachtjes doen' en doe dit voor met zijn handje. Helaas heeft dit nog geen effect. Gisteren beet hij mij in zijn spel. Het deed echt pijn dus ik duwde hem van me af. Hier schrok hij van en begon hard te huilen. Misschien dat dit heeft geholpen... De kleine man doet het niet bewust maar het doet wel pijn. Mijn man wil het zachtjes terugdoen, maar van mij mag dit niet. ZL doet dit niet expres en mijnsinziens heeft dit geen zin. Hoe pak je zoiets aan??
Ik ben niet boos, maar zeg streng 'Nee!' terwijl ik hem aankijk. Dan pak ik zijn handje en laat die aaien ipv slaan/knijpen. Op deze leeftijd raakt mijn zoontje echt van streek als ik heel boos doe of hem bijv op de gang zou zetten. Ik denk dat ik meer bereik door streng en duidelijk te zijn dan door heftige emoties. Maar goed, dat zal misschien per kind verschillen!
Mijn zoon slaat, bijt, schopt, krabt, duwt en trekt ook graag. Bij dergelijk gedrag benoem ik meteen dat dit niet mag omdat het pijn doet en loop ik van hem weg/haal ik hem bij zijn zus weg. Meestal blijft hij dan een beetje beduusd achter. Daarna maken We het weer goed met een knuffel en benoem ik dat een kus, kroelen en aaien wel mag want dat Is lief. Dan doet hij meestal aaien en zegt hij: zo, mama? Ja precies zo schat, dat Is lief Het gedrag wordt nu wel minder (bijna 2) maar het gebeurd nog steeds. Niet alleen uit boosheid maar ook (en vooral) uit enthousiasme. Hij heeft het nog niet helemaal onder controle. Pas beet hij me zo hard dat ik hem van schrik een tik heb gegeven. Dat maakte wel indruk (op ons allebei). Ik heb nog een week een blauwe plek op mijn arm gehad.