Ik zit erover te denken om over een paar maandjes (als ik bijgetrokken ben van mijn bevalling ) wellicht een opvoedcursus te gaan doen. Onze man is inmiddels een flinke dreumes met bijbehorende kuren. Nu heb ik helemaal niet het idee dat we grote problemen hebben, maar juist die alledaagse probleempjes en strijdpunten vind ik soms best lastig. Hebben jullie wel eens een opvoedcursus gedaan? Zo ja, waarom? Zo nee, is dat een bewuste keuze of heb je er gewoon nooit bij stil gestaan? Zou je het ooit willen doen en welke cursus dan? Welke ervaringen hebben jullie met verschillende opvoedcursussen? Ik ben benieuwd! Groetjes! ps: ik heb deze gepost bij peuter/kleuter, omdat ik verwacht dat er bij baby/dreumes nog niet zoveel 'opvoedervaring' is als hier!
Ik heb nooit overwogen om een opvoedcursus te gaan doen. Ieder kind is anders en dus heeft ook ieder kind een andere aanpak nodig. Naar mijn idee is een opvoedcursus te breed om (goed) te leren wat bij jou kind wel of niet werkt. Opvoed ondersteuning vind ik een ander verhaal en maak ik soms wel gebruik van. Mijn dochtertje is een zeer slim kind ( uit testen is gebleken dat zij nu cognitief functioneert op niveau van een 5-6 jarige) en daarbij hoogsensitief. Voor veel meer begaafde kinderen (waaronder mijn dochter) geld dat zij een zeer sterke behoefte hebben aan duidelijkheid en structuur en heel groot gevoel voor rechtvaardigheid hebben (afspraak is afspraak) Mijn dochter sloeg daar allemaal een beetje in door en kreeg paniek aanvallen wanneer iets anders ging dan haar was verteld. Dat kon om kleine dingen gaan als dat ik bv had gezegd 'we gaan naar oma' en we dan vervolgens niet in huis gingen bij oma maar oma gingen ophalen om naar de Intratuin te gaan. Ze kreeg dan een paniek aanval incl. hyperventilatie en was de hele dag van slag. Aangezien mijn man en ik vinden dat ze toch moet leren om flexibel te worden ( want het gaat immers in het leven nooit allemaal zoals jij dat wilt) hebben we nu opvoed ondersteuning van een orthopedagoog. Ik kan bij haar terecht met vragen als ik even niet weet hoe we een bepaalde situatie moeten oplossen. (kan ook even snel telefonisch) Maar zij kent mijn dochter, weet wat er speelt en weet ook precies hoe mijn dochter behandeld moet worden.
Ik heb geen hele cursus gedaan. maar via mijn moeder&kind-groep (eens per week koffiedrinken met iemand van welzijnswerk) hoor ik wel dingen over de opvoedmethode die ze hier in de regio gebruiken (tripple P). Sommige moeders hebben hiervan de hele cursus gedaan, en duidelijk succes gehad. Een andere moeder ook, die heeft maar deels succes, maar volgt het ook niet vol overtuiging. Terwijl dat (consequent zijn) juist belangrijk is. De meesten pikken wel dingetjes op uit de methode die goed voor hun werken. Anderen zien er niks in, vaak zijn dat de moeders met kinderen waar "iets" is (autisme/pddnos/hoogbegaafd etc). Die moet je vaak toch even anders aanpakken dan zo'n algemene methode. En dat is niet erg, ieder kind en iedere ouder is anders.. Voor mijn jochie pak ik ook maar enkele dingen uit die methode. Verder red ik mezelf wel. Ik denk dat zo'n curcus best wel een beginstap kan zijn. Mocht je daarna echt nog problemen hebben, dan kun je altijd nog 1-op-1 hulp zoeken.
ik heb geen opvoedcusus al zodanig gedaan maar wel 2 kinderen met een handicap en met daarbij behorende verergerde gedragsproblemen. ik heb dus een heel aantal trainingen gedaan en ontzettend veel gesprekken met psygologen, maatschappelijk werkers en allerhande andere hulpverleners de afgelopen 14 jaar.
Ik geef vanuit mijn werk zelf dit soort cursussen: opvoeden doe je zo / peuters lief maar lastig / pubers / etc Dit zijn inderdaad meer algemene cursussen met basisvaardigheden die wel prettig zijn om te weten maar die de algemene ouder vaak wel weet, soms echter niet altijd even praktisch of consequent toepast. Ook de Triple P zegt me iets maar heb ik niet zelf gevolgd vanwege de kosten. Ook het balansmodel draagkracht versus draaglast kan soms een middel zijn om inzicht te krijgen in bepaalde situaties. Ik deel idd wel de mening dat het hier gaat om basisvaardigheden met net wat extra maar niet altijd aansluitend op je kind. Wel kun je er ook vragen stellen en kun je leren hoe je dit evt wel kan toepassen op je eigen situatie met je kind. Overigens... kinderen met bijvoorbeeld pdd(nos), hoogbegaafdheid enz. worden meestal pas vanaf 4 jaar gediagnosticeerd. daarvoor is het meestal een speculatie vanuit kenmerken en zullen ze het later (nogmaals) moeten testen. Zelf ben ik (alleenstaand) moeder van een zoontje van 2 jaar en in mijn werk ben ik pedagogisch adviseur wat niet wegneemt dat iedereen wel eens stil kan en mag staan bij eigen handelen he, want geloof me niemand is een perfecte ouder
Ik denk dat opvoedcursussen een uitkomst zijn voor mensen die zelf het gewoon even niet weten of extra handvaten zoeken. Prima initatieven met heel nuttige tips. Zelf heb ik (nog?) niet het idee veel behoefte te hebben aan zo'n cursus maar waarom niet? Het vult gewoon je bagage aan en het geeft inzicht in de ontwikkeling van kleine kinderen. Allemaal handig. Lekker doen dus als je denkt dat dat iets voor jou is!
ik heb via de thuiszorg de cursus "Peuter in Zicht" gedaan (met name omdat er hier enorme slaapproblemen waren (die later door iets heel anders veroorzaakt bleken te worden..), en ik vond dit echt wel een aanrader. Eigenlijk met name voor de herkenbaarheid en het delen van dingen die je in het moederschap tegenkomt. Zaten eigenlijk bijna allemaal meiden met pedagogische opleiding (pabo/sph) , maar idd, wat koetjekuuk zegt, stilstaan bij je eigen handelen is nooit verkeerd! Dus als je het gevoel hebt dat het je aantrekt, gewoon iets zoeken in de buurt!
Ik denk dat ik gillend weg zou rennen! Wij zijn niet van de standaard 13 in een dozijn adviezen. Ik lees hier weleens wat en dan denk ik: oh ja, doe je dat omdat het algemeen geaccepteerd is om het zo te doen of omdat je gevoel dat ingeeft? Wij staan stevig in onze schoenen en komen niet uit een ei, ik denk dat dat het belangrijkste is. Dus niet de manier hoe je het doet, maar waar je uitkomt is belangrijk.
Soms zijn er van die situaties waarin ik me afvraag hoe we het beste kunnen handelen. Bijv.: mijn zoontje heeft op moment de irritante gewoonte te schreeuwen tegen onbekende mensen op straat. Men vindt het erg schattig van zo'n kleine peuter, maar als hij straks 5 is, is het natuurlijk niet meer schattig Maar nu wordt het gedrag alleen maar versterkt. Ik zou hier best wat advies over willen. Maar de behoefte om een hele cursus te volgen heb ik dan weer niet. Mijn idee: als jij zo'n cursus ziet zitten, lijkt het me prima om te volgen! Er zullen best veel nuttige tips tussen zitten. Met een beetje gezond verstand kun je daar je eigen draai aan geven. Voor sommige mensen zal het echt een uitkomst zijn.
ik denk dat ik sneller via een pedagoog concrete adviezen zou vragen voor specifiek jouw kind, dan een algemene opvoedcursus. die zijn vaak echt heel algemeen. ik weet niet of je lid bent van een ledenvereniging, maar wij kunnen gratis (lidmaatschap 15 euro per jaar geloof ik) een (ortho)pedagoog om advies vragen, ook kunnen ze via het cb zoiets voor je regelen, kost geloof ik niks, terwijl je wel advies op maat krijgt ipv algemene info
Communiceren met kinderen.how to talk to children so they listen and how to listen so they talk.. Ik heb n super cursus gedaan bij Desiree Orij in Haarlem toen Matthijs nog 1 moest worden. IK had geen problemenmaar vind t leuk om bij te leren. We zijn n jaar verder en ik gebruik de principes nog steeds. ik zeg DOEN!
ik twijfel ook vaak... mijn zoontje wordt in april 3 maar luisterd echt nergens naar, rent zo een drukke straat op en straffen/belonen, het maakt geen indruk... om gek van te worden! ook doet hij alles wanneer het hem uitkomt en niet wanneer ik het hem vraag, maar ja zal de leeftijd wel zijn... cursus lijkt me erg interessant...
Wat ik wel interessant vind om te lezen is hoe het brein van mijn kleine dreumes werkt. Verder ben ik een gevoelsmens en daar handel ik ook naar. Ik kijk heel goed naar de behoeftes van mijn kind en al is mijn knul een pittig, druk mannetje, door daar op de juiste manier op in te spelen bereik ik heel veel en krijg ik nog meer terug.
Dat is ook hetgene waarin ik denk dat een algemene cursus juist wel weer meerwaarde geeft. En onze dagelijkse 'probleempjes' lijken me dan ook weer niet serieus genoeg om een echte deskundige 1 op 1 te raadplegen. Maar soms geeft theoretische achtergrondinfo over wat zijn brein wél en niet kan verwerken net even wat extra begrip... En op zich probeer ik ook altijd naar zijn behoeftes te kijken en mijn gezonde verstand te gebruiken, maar soms denk ik dan ook: ik doe maar wat en hoop dat het werkt Hij is tenslotte ook mijn eerste, dus ja... en op het moment dat ie bijv. niet in bed wil blijven, maar er ook niet uit wil... tja...
Ik heb op school een opleiding gehad mbt opvoeden. maar heb er nu echt niks aan hoor. waar ik nu wat aan heb is dat ik weet hoe een kind zich ontwikkeld maar verder heb ik er niks aan... nu ik moeder ben en zie dat elk kind anders is ga ik op mijn gevoel af. Als moeder weet ik hoe ik mijn zoon het beste kan opvoeden, ik ga echt op mijn gevoel af.
Ik denk dat je als ouders wel dingetjes uit zo'n cursus pakt die bij je passen. Net zoals je dat uit je eigen opvoeding doet, of van internet, of een ouders-tijdschrift. Ik zie het echt niet als iets heiligs, maar gewoon als een extra informatie bron. Waar vaak de mogelijkheid is, om wat specifieke dingen van thuis na te vragen.