Zoals de titel al zegt... wanneer tel je iets als een eerste woordje? Ik was altijd van mening dat dat was als je kindje ook echt snapt wat hij ermee bedoelt. Maar vandaag sprak ik een familielid die zei dat ik voor Sam nu al op mocht schrijven dat hij mamma kan zeggen. Nou... daar geloof ik dus niks van. Hij brabbelt me wel na, en zegt dan gerust ook mamma, maar net zo goed bababababa of mamamamamamama of bebebebebe. Maar dan tel je mamma toch nog niet als eerste woordje, toch? Liefs, Josien
Goede vraag! Ik weet het ook echt niet, hij heeft wel eens papa of mama geroepen, maar niet bewust nee. En hij zegt nu vaak paajjjd (paard), en daar bedoelt hij een dier mee. Is dat dan ook een woordje? Vind het wel lastig
Josien, hier wordt ook heel wat ge-mamma't, pappa't, jaja't enzovoorts. Sommige dingen klinken ook echt wel als woorden maar ik doe er nog niet aan hoor. Ze heeft echt nog geen besef van wat ze zegt!
Haha nou dan heeft mijn zoon al een hele woordenschat. Komt van alles uit en je kan er van alles van maken maar bewust zegt hij nog geen woorden hoor. Helaas ook geen papa of mama. Vanavond hebben we 15 min aan tafel achter elkaar mama tegen hem gezegd. Er kwam weer heel veel uit maar geen mama. Denk dan wel is, je zegt van alles dan kan je toch wel mama zeggen. Maar nog geen resultaat
hahah dan zou mijn dochter nu ook al haar eerste woord hebben want ze brabbeld ook de hele tijd papa... Ik vind het pas een woord als ze echt bewust van zijn wat ze zeggen... bv als ze een paard zien da ze dan proberen paard te zeggen...
Woordjes tellen als het kindje ergens iets echt bewust ergens tegen zegt. Woordje hoeft dan niet het goede woord te zijn. Als kindje bijv tegen elke hond, waf zegt telt het ook mee. Het gedadada en mamamama is oefenen met klanken, maar nog geen woordje. Overigens is het ook niet heel raar dat je zoon het nog niet kan hij is pas 9 mnd!
Ik vind ze tellen als het echt gericht is. Aaron zegt alleen tegen mij mamma en zegt ba tegen de bal. Dat vind ik woordjes. Als ik alles moet tellen wat als een woordje klinkt, dan zegt hij nog veel meer . Dat is naar mijn mening meer klanknabootsing en klinkt voor mij als een woord, maar het heeft voor hem geen betekenis. Dus ik ben het wel met je eens dat het pas een woord is als het echt gericht gebruikt wordt.
Hoi, Mijn zoontje zegt als ie een foto van ons ziet: papa, mama, tegen een bal zegt ie bal, maar tegen een paraplu zegt ie panplu, dat tel ik dan ook als een woord, zelfde als dierengeluiden nadoen.
Nou kijk... gelukkig maar. Ik vond het al stom eerlijk gezegd. Hij aapt wel na trouwens. Als ik mamma zeg, zegt hij dat ook. Als ik bèbè zeg, doet hij dat ook. Maar imiteren vind ik niet gelijk staan aan woordjes zeggen. Ben blij dat jullie het me eens zijn...!
Idd net zoals hiervoor al werd gezegd wanneer het bewust is. Mijn dochtertje zei al een tijdje papapapa maar pas wat later echt papa. Haar eerste woordje was trouwens bah Tsja als ze alles oprapen en in hun mondje stoppen moet je veel bah zeggen en later kwam ze zelf aan met iets en zei dan "bah"
Tja moeilijk, ik vond mama en papa (ook al was het nog vaak mamamamamama en papapapapapapa) toch echt de eerste woordjes, al was het alleen maar van trots. Daarna kwam er hebbe en bah bij, nu is het een woordje als ik het begrijp. Zo zegt ze toto (auto), dada als we weggaan, en gisteren viel een boekje van de bank en zei ze opeens op-aape (oprapen) dus dat vind ik dan een woordje. Veel meer verstaanbaars komt er hier nog niet uit verder
Hier sluit ik me helemaal bij aan.. (hier was het eerste woordje 'tiktak', dat zei ze tegen alle klokken)
ik noem iets het eerste woordje als ze weten wat ze er mee bedoelen. als ze bijvoorbeeld heel de tijd mamamamama zeggen is dat heel leuk maar het is geen mama. op den duur was het als mama binnen kwam "mama" als papa klwam "papa" en als hij eten zag "eten eten eten" dat waren dus zijn 1e woordjes. met zwaaien "dagdag" en zijn zus heet "tia" zijn 1e woordje was trouwens "eten"
Ik probeer ook onderscheid te maken tussen 'woordjes' en klanken. Hier roept Aldin de hele ochtend papa en de hele avond mama (waarom op die tijdstippen blijft een raadsel), maar hij zegt het niet tegen ons. Hij zegt wel 'hap' als ie ons ziet eten en hij ook wil, en dat vind ik wel een woordje. Dat is ook meteen zijn eerste woord (onze hongerwolf ). En als ie iets laat vallen zegt ie oh-oooo! Melisa kan daa-daa roepen en zwaaien, en dat is haar eerste woord. Diyana doet nog niet aan woordjes. Als ze op haar loopauto zit schuivt ze met haar billen naar voeren en roept iets van 'Ijeh', en wij vinden dat ze dan 'rijden' bedoelt Maar al die andere klanken en 'woorden' die eruit komen tellen we niet. Mijn kinderen hebben overigens een eigen taal, ze voeren hele gesprekken met elkaar.