Dan zou ik ook witheet zijn hoor. Zulke kinderen hebben wij hier ook in de buurt en helaas ook een moeder die dit niet corrigeert maar duidelijk zegt dat ze dit juist goed van haar kindjes vind omdat ze liever kindjes heeft die flink van zich af bijten. Want volgens haar worden kindjes die van zich af bijten ook niet gepest. Maar goed dat betekend niet dat ik dit gedrag hoef te pikken en ik grijpt gewoon in hoor. Als ze niet netjes op hun beurt wachten bij de glijbaan en voordringen (lees gewoon mijn zoon van het trapje duwen) pak is ze gewoon in de kraag en haal ze er weer af en zet ze terug in de rij. En ja ik ben er altijd bij want mijn zoon durft dus gewoon niet alleen buiten te spelen dankzij hun. Maar goed ieder kind heeft zijn eigen aanpak van opvoeden nodig en wat bij de een heel goed werkt werkt bij een ander weer niet
@Mejojo: ik geloof dat ik ontploft was . Ik ben heus niet een die er meteen tussenspringt als een ander kindje iets te ruw met mijn kleintje omgaat, maar dan heb ik het wel over peuteronhandigheid, zeg maar. Dat die moeder niet ingreep kan ik niet begrijpen, de ondertoon zoals ik je verhaal interpreteer, is bij dat jongetje gewoon sadistisch. Ik ben geen voorstander van fysieke straffen, maar als mijn zoontje zulke taal zou uitslaan zou ik hem aan de oren naar huis slepen.
ik was ook echt super boos hoor, maar weetje, ik weet zelf ook niet altijd hoe in te grijpen.... het is toch ander mans kindje... wat als die moeder dan herrie gaat schoppen omdat je HAAR zoon corrigeert, maar ik heb wel heel netjes aan hem gevraagt te wachten tot zoonlief staat en dan pas te glijden, en heb zoonlief bij hem uit de handen getrokken en gezegd dat wij naar huis gingen omdat hij niet lief ging spelen met mijn zoon, dat mijn zoon veel pijn had nu en dat samen spelen veel leuker is. maarja dat heeft weinig uitgehaald. en als ze al niet ingrijpen bij het schoppen en slaan van dat kind..... wil ik niet weten hoe dat er bij hun thuis aan toe gaat, en dat het kind ook nog zegt : dan heb je de KOP KAPOT !! nouww das gewoon asso...zeker voor een kind van 3,5. dus ik heb bij het weg lopen wel tegen die moeder gezegd dat als haar zoon zo nog 1 keer praat tegen mijn zoon... ik actie onderneem... Oja wat wil je doen dan... kreeg je met deze smiley heel kinderachtig zei ik dat ik dan naar jeugdzorg zou gaan omdat dit niet iets is wat je je kinderen leert. Maar goed zij zei dus wel van, NAAM ga maar daar spelen, of ze haalde hem weg uit de situatie, maar legde dus niet uit waarom, en omdat hij maar terug bleef gaan en mijn zoon dus maar bleef schoppen en slaan had ze er maar niets meer van gezegd hij luisterde niet, dan moest mijn zoon maar voor zichzelf opkomen, ( mijn zoon is net 2 en begint nu net pas met zinnetjes te praten en durft alleen tegen mij zeggen dat hij au had ) ik heb daar nog gekeken op zijn rug maar zag niets, maar in de avond voor het naar bed gaan had hij boven zijn billen toch wel een paar schoentjes staan:x dus om op het onderwerp van ts te komen vind ik dat een kind wel degelijk nee moet horen, of iig moet uitleggen waarom of je hem weghaalt uit een situatie, want als je hem alleen maar weghaalt zonder wat te zeggen.... kun je dus dit soort dingen krijgen
Bij voordringen durft mijn zoontje gelukkig wel voor zich op te komen, en die zegt Nee naam ist ( eerst ) Maar goed voor de kinderen om van zich af te bijten die krijgen zo toch helemaal geen vriendjes !!!! daar wil niemand toch mee spelen, ik leer mijn zoon te spelen en te delen met andere kindjes, zo kan ik met hem naar de speeltuin gaan en kletsen met de ander mama's terwijl onze kindjes samen spelen, dat is leuk en gezellig, voor ons beiden Sneu dat je zoontje door hun niet alleen buiten durft te spelen
Mejojo, jouw verhaal klinkt mij ook wel vrij schokkend in de oren! Je kindje in de rug stampen en die uitspraak... Dat is toch geen normaal gedrag voor een kind?! Ik ben het verder met je eens dat het niet echt duidelijk is voor een kindje om uit de situatie gehaald te worden zonder enige uitleg en dat dan de volgende stap 'boos-zijn' is. Ik heb zelf geen idee hoe ik zou reageren als onze zoon zo'n gedrag zou stellen maar ik zou hem zeker niet gewoon laten doen! Als er een gevaar is voor zichzelf of anderen, trek ik een grens! Ik mag echter wel hopen dat mijn zoon nooit met opzet zo gemeen zal zijn tegenover anderen!
ts@ misschien is de cursus positief omgaan met peuters van het cb iets voor jullie? mejojo@ dat is wel heel erg zeg. pffttt jeej zeg.3.5 en dan al zo'n etterbak.
Wat een voorbeeld zeg! Ik zou ook flink link worden hoor! Ik zie zelf heel veel in het goed aangeven van grenzen en uitleggen WAAROM bepaalde dingen niet MOGEN. Alleen vind ik dat sommige ouders te veel verwachten van peuters en kleuters. Hiermee bedoel ik dat de ouders verwachten dat het kindje zelf inziet en begrijpt WAAROM bepaald gedrag niet goed is. Bijv. omdat ie de kat pijn doet, omdat de vloer kapotgaat (door krassen oid). Hiermee wordt geen rekening gehouden met het feit dat zo'n kleintje (tot een jaar 5) echt geen inlevingsvermogen heeft. Zijn brain werkt nou eenmaal niet zo dat hij kan bedenken dat de kat pijn voelt, en dat hetzelfde voelt als als hij zelf pijn heeft. Peuters en kleuters zijn heel egocentrisch, en hun gedrag wordt bepaald door wat ze zelf als prettig of niet prettig ervaren. Het is niet prettig als mama mijn gedrag afkeurt, want dan wordt mama boos/verdrietig/druk oid, OF ik krijg straf. Dat een onbekend kindje pijn voelt of een kat oid, doet een peuter niet zoveel, die kan zich daar weinig bij voorstellen. Hij kan het misschien zielig vinden dat het kindje huilt en dan een kusje gaan geven, omdat je nou eenmaal een kusje geeft/krijgt als iemand huilt. Dat is naapen van gedrag van ouders, dat is geen eigen inlevingsvermogen. En het is prima om het kind te leren wat je als ouder goed/ slecht gedrag vindt, en eigen normen en waarden mee te geven. Kind kan op latere leeftijd zijn eigen normen en waarden vormen, en dan pas handelen naar eigen inzicht. Tot die tijd is het gedrag toch echt aangeleerd, bepaald door richtlijnen, wensen en grenzen van de ouders. Ik vind dat sommige opvoedingsmethodes hier totaal aan voorbij gaan.
Ik denk ook dat je gerust eens nee kunt zeggen. In hun latere leven zullen ze ook te maken krijgen met dat woord en de consequenties ervan als je iets toch wel doet. Maar natuurlijk ook zoveel mogelijk positieve reacties als je kindje goede dingen doet. Ik zou ook zeker kort uitleggen dat iets niet mag, uit de situatie halen en eventueel iets anders aanbieden. Dat hoeft niet heel negatief te zijn toch? Succes! Volg je gevoel zou ik zeggen.