Hee meiden , Ik weet niet precies of het hier goed staat of toch naar samengesteld gezin hoort anders dan hoor ik dit wel. Ook getwijfeld of ik hier mijn verhaal zal doen. Mijn vriend heeft een dochter van volgende week 7 jaar. Vanaf het begin moet ik zeggen dat het goed gaat. Laatste 1.5 jaar is ze helemaal naar me toegetrokken en heb ik echt een band met haar. Ik ben gewoon als ze bij ons is ''mama'' . Ik smeer haar broodjes , douche haar etc. Ik kan het echt wel goed met haar vinden en staan onder de douche the voice te zingen etc. Gaat dus heus heel goed. Maar toch irriteer ik me dood. En ga ik een hekel ( is een groot woord want ik vind het een schatje echt) aan haar krijgen. En dat komt door me vriend zelf !! We liggen totaal niet op 1 lijn met de opvoeding. Ik vind het normaal dat een kind van 7 niet voor het eten hoeft te snoepen , zelf der drinken van tafel kan pakken , ook alleen kan spelen, zelf kan lopen en niet getild hoeft te worden , gewoon in der bed kan slapen en niet op de bank etc etc. Het probleem is mijn vriend wil niet de boeman uithangen , want hij ziet er niet elke dag. ik denk eerlijk gezegd niet dat er zo veel vaders zijn als hem , en altijd hun kind bijna hebben ! Wij hebben haar tussen de 2-7 dagen in de week. Ik vind gewoon dat ze best de schoenen op de gang kan zetten , der jas op hangen , zelf der drinken van tafel kan pakken etc. Maar mijn vriend is niet helemaal op 1 lijn hiermee. Bijvoorbeeld : ze vraagt ( en dat doet ze altijd aan mij ) ''pluisjee'' mag ik een snoepje ? Nee R. je heb net gegeten. Gaat ze vervolgens 3 min later aan der vader vragen en mag ze van tafel af ( we zijn nog aan eten !!) en mag ze een snoepje pakken. Als ik dan me wenkbrauw optrek want ik wil niet dat zij in die disscusies van ons zit , zegt me vriend ah ze heeft toch even gewacht. Maar niet der broodje op eten. Ontbijten , 3 happen nemen en het niet op eten ik zit vol. Echt niet willen. ''Pluisjee'' mag ik een ijsje ? Nee eerst je broodje op. Pap ? Ach ''pluisjee'' geef dat kind een ijsje. En het mooiste is ze kan wel een zak patat eten op de markt , dan nog een half broodje kip. Maar niet 1 wit puntje of bolletje. Maar het ergste is nog als ze savonds op de bank ligt. echt gillend en schreeuwend half jankend : PAP IK MOET DRINKEN OF PAP IK MOET DAT ROZE BOEKJE HEBBEN. Me vriend kijken , duurt het haar te lang : PAP NEE DIE NIET , DIEEEEEE , JIJ BENT ECHT STOM HE zegt ze gewoon schreeuwend en blerend. Ik vind het een schat , en moet eerlijk zeggen als me vriend er niet is gaat het perfect. Ze zeurt nooit om cadeautjes , ze accepteerd nee , is gezellig. Ze is graag bij mij en dit gebeurdt ook veel. Doordeweeks helemaal maar in het weekend als me vriend thuis is is het drama en begin me er echt aan te ergeren. Ik heb het idee dat het ook echt aan me vriend ligt , want die manupileerd ze echt om het zo te zeggen. Dan kijkt ze mij echt met zown lachje aan van zie je van papa krijg ik alles. Het probleem is dan ook nog eens dat ze bij haar moeder geen regelmaat heeft. Gaat laat naar bed daar , is altijd onderweg , altijd bij andere slaapt veel bij oma. Als ze huilt hier zegt ze ik mis oma ipv ik mis mama enz. enz. Ik kan me er ook dood aan iriteren dat zijn ex gewoon een potje bij hem kan breken als het over R. gaat. Dan zegt ze al tegen R. R. bel papa maar op want dan kan je daar slapen en dan wil me vriend R. niet voor haar kop stoten dus haalt die haar weer op. En mevrouw zit in de kroeg ( nu niet want ze is zwanger maar heb gegereld feestjes etc. ) . Ik heb veel geprobeerd met mijn vriend te praten , en soms lukt het ook wel en dat gaat het even beter. Hij doet echt ze best maar hij verpest dat kind gewoon heel erg. Ik ben misschien streng maar vind me wel rechtvaardig zijn geen rare voorstellen die ik heb. Maar meestal als ik met me vriend praat krijg ik aan de eind van de rit ruzie want hij ziet het als een aanval op zijn kind. Terweil dat niet zo is , het gaat hoe ze doet en hoe hij er mee omgaat. Wij zijn ook bezig voor een kindje , en ik ben gewoon bang dat als ik een kindje met hem krijg dat dit ook uit de hand gaat lopen. Ik wil gewoon dat mijn kind normen en waarden mee krijgt. En een gewoon leven krijgt en niet zoals R.. Nu zegt me vriend dat dat anders wordt want ja wij zijn samen ?!? Ik vind dit er niet mee te maken hebben want zo gaat het gewoon niet goed. Het is al een stuk beter als in begin , en toen ging je echt verandering zien. Ze werd gezellig , leuk , zelfstandiger en dat zag hij wel. Maar de laatste maanden is het echt erg. Ik weet niet wat ik hiermee wil , is een heel verhaal geworden maar moest even me ei kwijt...
Lijkt mij idd heel moeilijk en als ik het zo lees, is het probleem idd dat je vriend en jij niet op een lijn zitten. En dat de dochter van je vriend hier gebruik van maakt, als haar vader en jij allebei in de buurt zijn, dat is tamelijk logisch maar toch heel vervelend. Ik zou toch nog eens serieus met je vriend in gesprek gaan hierover, of desnoods een onpartijdig iemand (therapeut) ofzo erbij betrekken. Want hoe wil hij dat straks doen als jullie samen een kindje hebben? Dan mag die geen snoep voor het eten (kennelijk vindt hij het dan wel normaal, want jullie zijn samen en het is jullie kind), maar zijn dochtertje mag het wel??? Hoe had hij zich dit gedacht? Het is juist belangrijk dat jullie met de opvoeding van (stief)kinderen op een lijn zitten, of althans voor het oog van de kinderen op een lijn zitten. Daarbuiten kun je natuurlijk altijd wel eens even kijken, hoe of wat. Ik zou zeggen, laat je vriend anders even meelezen...
Jeetje, wat lastig. Ik zou in eerste instantie zeggen dat jij niet de moeder bent en dus ook minder in te brengen hebt. Dat klinkt harder dan ik het bedoel.... ik bedoel, ze heeft al een papa en een mama, die bepalen grotendeels de opvoeding. Ik zou zeggen, leg het probleem bij papa en mama. Als je vriend zich laat manipuleren is dat zijn probleem. Gelukkig weet ze zich - als ze alleen is bij jou - wel te gedragen en daar zal ze zeker wat structuur in meepakken. Maar ik kan me voorstellen dat dat straks vreemde situaties oplevert als jullie samen een kindje hebben. Zo ver is het natuurlijk nog niet. Er is ook een groter leeftijdsverschil tussen de kindjes, dus dat scheelt misschien wel qua vergelijkingen. Maar je vriend zal toch moeten bedenken wat hij doet als het ene kind zich aan regels moet houden en het andere kindje niet. Lijkt me een probleem dat hij alleen zelf op kan lossen, jij ken hem er hoogstens op wijzen. Gelukkig ben je zelf wel consequent, dat lijkt me voor je stiefdochter een hele opluchting.
Heel lastig! Heb zelf ook een stiefdochter, in het begin wel moeilijk ook Qwa opvoeden en op 1lijn zitten, maar gelukkig kunnen we er steeds beter over praten en ook vooral uitleggen waarom je iets zo wilt. Hier gelden gewoon de regels, en stiefdochter moet dan ook gewoon naar ons luisteren als ze hier is, ookal gaat het bij mama vast wel wat anders.
Laat haar alsjeblieft niet tussen jullie komen, probeer een goed gesprek met je vriend over haar te hebben. Mijn vriendin heeft op dit moment geen relatie meer, met de man waar ze oud mee wilt worden, omdat zijn dochter tussen hun zit. die is 13 jaar oud. Zij heeft het in het begin niet aan willen geven, en nu is het te laat en ziet hij het manipuleren en stoken niet. Je *stiefdochter* is nu pas 7 , maar als dit niet goed aangepakt wordt wil je neit weten wat het wordt als ze puber wordt. Heel veel succes....
Nou ga ik weer gezeur krijgen, maar ze is jouw kind niet en ik vind het dus ook niet aan jou om de regels voor haar te bepalen. Laat dat lekker aan de ouders over, of je het daar mee eens bent of niet; niet jouw kind dus niet jouw 'probleem'. Mocht je het zo dwars zitten, dan kun je daar over praten maar als je vriend niet mee wil werken dan houdt het op.
Hè meiden , Thanks voor jullie reacties. Het is niet zo dat het continu zo is maar ik ben er gewoon klaar mee. Natuurlijk is het niet mijn kind! Maar als ze geregeld meer bij ons is als bij der moeder dan vind ik wel dat wij ( vriend en ik ) de gene moeten zijn die haar die normen en waarde moeten bij leggen. Ik bedoel een kind dat elke dag om minimaal 10 uur naar bed gaat , vaak om 10 uur nog poffertjes in bed krijgt op een doordeweekse dag. Ik vind het niet normaal. Maar dit is bij haar moeder en daar zeg ik niks over. Maaaaar bij mij wil ik dit soort dingen gewoon niet. Het is heel moeilijk maar gelukkig gaat het vaak ook goed , maar toch gaat het vaak ook fout. Bij mij is ze zo lief , mijn schoonfamilie valt het gewoon op. Die zeggen ze is al zown leuke meid geworden nu ze regels heeft, Begrijp me niet verkeerd ik weet dat het mijn kind niet is. Maar ik ben zelf ook stiefkind en ik had ook te luisteren naar mijn stiefmoeder en vader. Ook vind ik dat wij een gezinnetje zijn en ik wel alle moeder taken op me krijg. Kleding zorgen , snachts eruit , als ze ziek is thuis met haar blijven , naar de ha , school brengen , naar bed brengen etc. Haar moeder kijkt amper sinds ze zwanger is naar der om , en is al bijna 8 maanden hier. Dus ik vind wel dat ik wat te zeggen heb. Nu ik me berichtje terug lees , is het net alsof het zo akelig is maar dat valt ook wel mee. Is gewoon vaker als ik wil
Oh en als ze bij der moeder van Daan komt altijd kringen en wallen heb om 7 uur in slaap valt soms eerder. Dat vind ik niet normaal. Een kind dat scheldt alsof ze een volwassene is vind ik niet normaal. Dan ben ik graag die boeman die wel regels wil , aangezien ze bij mij praktisch woont en vanaf januari dus waarschijnlijk officeel.
Overging kan ik goed met haar moeder , ze is blij dat ik zo goed voor haar ben zegt ze tegen iedereen want zij kan der kind niet aan?! Daarom krijgt ze der zijn altijd en ligt ze in weekend rond 12 uur in bed daar doordeweeks rond 10uur zoals ik zei... Maar mensen vallen mij er op aan jeetje is R. Ziek , ze ziet zo bleek etc etc. Als ze daar is geweest. Nu is dat natuurlijk stukke minder want ze is nu vaker bij ons en je ziet haar opbloeien...
Maar ik vind het ook kort door de bocht is jou kind niet dus jou probleem niet. Ik bedoel ze woont in mijn huis , ik betaal nog meer als der eigen ouders , en geef der bakken met liefde. Daarbij is ze ook onderdeel van mijn leven en was ze 2 toen ze bij me kwam. Ja ze heb een biologische moeder , maar dan moet je ook moeder zijn.
@pluisje: ik ga je niet vellen hoe je het moet oplossen enzo... Maar feit dat ze jou"gewoon" mama noemt en verder als jullie samen zijn een vrij ideaal kind is... Doet toch denken dat je echt wel iets goed doet! En dan ben je misschien geen bio-moeder maar wellicht wel de wijste van de drie "ouders".
Ik snap je volledig! Ik heb stiefzoontje van 4.5jr en hebben co-ouderschap. Hij is echt HEEEEERLIJK als ik hem alleen heb. Maar met papa samen heeft het zeker 1.5jr geduurd (en soms nog) dat we op 1 lijn komen met opvoedingszaken. Zijn mama is laks (bijna 5 en nog een tutje... of pyamapapje ipv brood etc etc) Zijn papa wil zo leuk en lief mogelijk zijn zodat zijn zoon het heerlijk vind bij hem. 100% begrijpelijk, maar sommige dingen kunnen gewoon niet... Kind van bijna 5 die "snoepje" gilt en dan word er snoepje gehaald... Maar papa is nu super goed bezig en leert ook bij. Kleine is gek op me, ongeacht dat ik iets "strenger" ben, Maar tegelijkertijd ook losser (hij mag veel meer zelfstandig en groeit en leert) Daardoor leert hij dat "de perfecte papa spelen" ook kan met wat opvoedingstaken. Het blijft lastig voor de papa's en de mama's die uit elkaar zijn en hun kindjes een stiefouder krijgen... Maar de opmerking "is niet jouw kind, dus niet jouw probleem" slaat nergens op... Want ondertussen neem je alle "mama" taken waar, je betaald alles mee, je verzorgt en maakt je druk om zaken etc... maar voor de rest moet je de mond houden... zo werkt dar natuurlijk niet... Of helemaal niks of alles...
+1 Zo denk ik dus ook. Nu doet me vriend ook heel erg zijn best maar ik vind gewoon niet goed genoeg afentoe ... Maar jij heb precies verwoord wat ik bedoel !
Klinkt miss lomp... maar als hij zijn dochtertje op ZIJN manier wil doen... Dan had hij beter single kunnen blijven, dan kan hij alles helemaal zelf doen... Jullie huis, jullie geld, jullie leven, jullie opvoeding. Dat de kleine meid 2 huizen heeft endus bepaalde dingen in overleg moeten of bepaalde dingen bij mama wel mogen wat bij papa niet of minder mag... Ok... hoort erbij... Kinderen weten heeeeel goed wat wel en niet mag hier of daar. Bij opa en oma mogen ze ook weer hele andere dingen! Bepaalde dingen is lastig af te leren als dat bij mama wel mag. Zoals tutje verbieden we hier ook niet, enkel dan alleen in bedje Pyamapapje krijgt hij hier niet, enkel wel lekkere boterham met beleg naar keuze en drinken naar keuze. Roeien met de riemen die je heb... Blijft lastig, opvoeding moeten delen met iemand die er "potje van maakt" Hoe het te mengen is met je eigen kindje tzt... De basis tussen jullie moet goed zitten... anders word geheid ellende... Praat nogmaals met hem, leg hem voor dat hij 1 weekend met jouw meedoet, dan kan die zien dat zijn dochtertje hem echt niet haat daardoor ofzo. Samen op 1 lijn ligfen is prio. Vooral als er nog kindje bijkomt!
Wat lastig. Op deze manier wordt het niet alleen een hele vervelende puber, maar ook een hele ongezonde puber. Heb je een idee waarom je vriend absoluut geen nee kan zeggen tegen haar? Is het een idee om je vriend eens met een deskundige te laten praten, hier biedt stichting thuiszorg bijvoorbeeld opvoedcursussen aan. Of neem hem eens mee naar de huisarts en laat de huisarts uitleggen wat het voor een kind betekent als het altijd snoept. Sterkte.
Moeilijk zeg. Laat het meisje niet tussen jullie in komen. Ga eens een goed gesprek aan met elkaar en stel duidelijke regels in. Je levert dan alle 2 wat in, maar voor jullie alle 3 zijn de regels duidelijk. Hier een stiefdochter 7 en stiefzoon 4, man en ik zitten gelukkig flink op 1 lijn qua regels. Wij hebben vanaf het begin af aan duidelijk gemaakt dat wanneer ik nee zeg, zij het niey hoeven te proberen bij papa. Nee is nee. Zij moeten luisteren naar papa én naar mij! Succes!
Hier precies hetzelfde met de kleine meid ze word in januari 5 en ben nu 4 jaar samen met mijn man ook is het hier heel moeilijk om op 1 lijn te komen. Ik ben ook strenger als mijn man en heb ook vaak het idee dat hij zich schuldig voelt tegen over haar en dat ze daarom zo veel mag van hem, wij hebben nu samen een zoontje van 3,5 maand en nog steeds als we het er over hebben mag zei meer dan hem en als je vraagt waarom dan krijg ik een vaag antwoord. Vaak word ik ook scheef aangekeken door de kleine meid omdat ze dingen van mij niet mag en van hem wel, ook schelden als ze haar zin niet krijgt gaat ze huilen en wil ze naar mama toe als ze blijft huilen om haar mama omdat ze haar zin niet krijgt zet ik haar op de gang dat vind hij niet kunnen nou sorry ik ga haar niet troosten als het alleen is om haar zin door te drijven (ze is 1 keer in de 14 dagen een weekend hier) in de vakantie miste ze haar mama wel echt toen was ze 14 dagen hier nou dan snap ik het en dan troost ik haar maar zodra ze geen snoepje krijgt of niet naar de speeltuin mag dan wil ze naar dr moeder. Ook als mijn man en ik elkaar een kus of knuffel geven komt ze er gelijk tussen en toen had mijn man in het begin het is toch lief van haar maar je heb ook je eigen tijd nodig samen ook met een kleintje en nu helemaal met de kleine man ze probeert er echt tussen te komen dus we besteden ook tijd alleen aan haar en dat help dan weer Verder is ze super lief en kunnen we het heel erg goed vinden doen ook veel leuke dingen samen Wat hier wel aardig helpt is zodra de kleine meid weg is er over praten wat wel of niet goed ging en wat evt anders kan klinkt misschien kinderachtig maar zo komen we er aardig uit
Nou dat vind ik wel heel erg kort door de bocht... Als jij visite krijgt thuis met kinderen mogen die dan ook heel je huis afbreken zonder dat je daar iets van zegt ??? want het is jou kind toch niet en jij bent niet ''hun'' moeder.. Hoe vaak komt het niet voor dat de ouders er niks van zeggen als ze bij jou thuis iets doen wat niet mag ??? Dit gebeurt hier echt niet het is toch je stiefkind ??? dus heb je daar ook iets over te zeggen.. jou man jou gezin jullie kinderen Vind dus totaal niet dat het jou probleem niet is Sorry dat ik het zegt maar zou als ik jou was maar nooit een man nemen die al een kind heeft dat komt denk ik niet goed