Ooit een wildvreemde vrouw in de action De middelste was toen 2 enkreeg haar zin niet gevolg : huilen en stampvoeten Zegt die vrouw ja dat krijg je als je niet goed word opgevoed he... Tegen mijn dochter Ik denk dat ze me nog steeds herkent want heb d'r echt heel duidelijk laten weten dat ze moest oprotten
Oei dit is wel herkenbaar. Of mensen die zeggen dat je er gewoon niet teveel aandacht aan moet geven. Ehhhhhh mijn kind plaste op een gegeven moment 7 tot 10 keer per dag in zijn broek. Ik kan wel vrolijk doen of er niks aan de hand is, maar dan vertellen klasgenootjes hem dat wel hoor. Misschien handiger om hem te helpen er beter mee om te gaan en naar het ziekenhuis voor onderzoek te gaan?!
‘Laat haar maar goed (lees: veel) eten, dan slaapt ze wel door’. -tja... of er nu 2 happen of 2 borden in gaan, dat maakt geen verschil in hoe ze slaapt ‘Ik heb even 2 potjes babyvoeding voor je gekocht, voor indien nodig’ -en wij geven dus nooit potjes, of gepureerd eten, nooit gedaan ook. Hoezo onze eetmethode niet begrepen?! En o ja, dochter was toen al 15 mnd En nog een positieve noot... schoonmoeder hier laat me af en toe weten dat we het zo goed doen met onze opvoeding, en haalt hier zelf ook dingen uit. Mooi dat dit ook kan, zoals eerder ook al iemand schreef
Ik moet bekennen dat ik me schuldig maak aan nummer 2, ik vind het namelijk zelf gezellig als er een kindje komt spelen en zeg ook niet dank je wel dat je kwam spelen. Ik vind die dank je wel dus echt niet nodig omdat ze mij een plezier hebben gedaan. Mijn top 3. 1. bij beide kinderen, vanaf de geboorte, je moet ze niet bij elke kik oppakken. Huilen is goed voor de longen hoor en zo krijg je verwende kinderen. Wtf ze weten niet eens of ze van voor of achteren leven en kunnen alleen op deze manier communiceren, dus nee ik laat een baby niet huilen maar die knuffel ik! 2. dochter van ruim 3 slaapt nog bij ons op de kamer. Jeetje mis je je privacy niet? Gewoon een paar nachten laten huilen en ze slapen wel in hun eigen bed hoor. Ik laat mijn kind niet overstuur alleen in haar kamer. Die privacy zoek ik wel ergens anders dan in bed. Genoeg andere plekken in huis die veel leuker zijn en als mijn dochter zich veilig en geborgen voelt bij mij in bed dan blijft ze daar tot ze het aan kan geven! Zal vast als ze 16 is niet meer bij papa en mama willen slapen. 3. Als ik nee zeg op dingen en vriendinnen dan grappig gaan doen, aaaah wat heb jij een rotmoeder zeg, van mij had dat wel gemogen. Grappig joh en ik weet dat je het doet om mij te pesten maar ik heb daarna een kind dat over de zeik is en er niets van snapt. Of als ik nee zeg en ze gaan waar mijn kind bij is in discussie, waarom niet? voor een keertje kan dat toch wel? Ah het is weekend/vakantie/ze zijn nu niet thuis... boeien!!! Als ik nee heb gezegt dan blijft het nee anders weten mijn kinderen straks niet meer waar ze aan toe zijn bij me. En ik heb nog een 4. De goedbedoelde aanbiedingen bij de visboer, slager, notenkraam, snoepkraam, groenteman enz. Mag ze een visfrietje, worstje, rozijntjes, snoepje, manderijntje? vraag dat nou niet hardop zodat mijn kind het al hoort, moeilijk voor mij dan nog nee te zeggen maar na een rondje markt waar ik dit allen bezocht heb is mijn dochter kotsmisselijk omdat ze alles door elkaar gegeten heeft en een uur later krijg ik er niet meer normaal een broodje in. En een 5. Mijn dochter is helaas een papagaai, ik en de rest van het gezin moet beter op ons taalgebruik letten. Dochter zegt van de week tegen zoon, pfff broer zeik niet zo! En dan gaat iedereen er om lachen. Ik vind het geen gehoor maar door dat lachen denkt zij dat het grappig is en blijft dat soort teksten herhalen waardoor ik straks voor schut sta!
@Bailief liggen hier de kinderen er rond 8en in. Iedereen in de buurt vind dat ze om 7en in bed horen te liggen... Opvoedingsbemoeizucht van onbekenden[/QUOTE] Mijn dochter gaat er 18.00 uur in vinden mensen heel raar. ze begint om 17.00 uur al of ze bijna naar bed mag dan is ze moe. Ze doet vanaf 11 maanden geen middagslaapje meer en slaapt vanaf 18.00 uur vaak door tot 8.00 uur. Ze heeft het blijkbaar nodig. En het meest storende vind ik daarin mezelf dat ik maar verantwoording af blijf leggen. En bij uitzondering (zoals oud en nieuw) met gezelligheid en muziek houd ze het zonder slapen zo vol tot 2 uur in de nacht maar de dagen daarna is ze van slag. Ik kies dus bewust wanneer ik dat wel en niet doe en ben dan maar de spelbreker als ik met haar niet naar verjaardagen in de avond toe ga. ik kies zelf wanneer ik het de moeite waard vind om een paar dagen met een chaggerijnig vermoeid kind te zitten.
ook heel herkenbaar. Als ze geen kusje willen geven geven ze een handje. ga je pushen heb ik over de zeik kinderen ik ben dan wel zo dat ik meteen ingrijp en aangeef dat ik er niet van gedient ben dat mensen proberen over mijn kinderen hun grensen, die ze duidelijk aangeven, heen mogen gaan!
hahaha lekker makkelijk lullen met een slechte slaper. Leg dat een baby dreumes, peuter maar uit. Hier wel de regel voor 7 uur niet naar beneden. Zijn ze vroeger wakker Dan is het nog "te vroeg" en dan mogen ze (lekker pedagogisch verantwoord) tussen ons in bed tot 7 uur een filmpje kijken soms met veel geklier en nog slechter dan gaf ik een papfles om ze dat uurrje zoet te houden. Maar ik weiger om in de nacht beneden te zitten.
Dat was hier een ding op de tussen de middag overblijf op school. De kinderen mochten pas buiten spelen als de broodtrommel leeg was incl. korsten. Ik ben toen ipv 2 boterhammen met korst er 3 zonder korst mee gaan geven, waren we in 1 klap van dat gezeur af. Hier hoeft ook niemand zijn bord leeg te eten. Doe ik zelf ook niet als ik vol zit. Wel met concequentie dat er daarna nog wel een toetje mag maar daarna niets meer word gegeven. Man heeft daar moeite mee, vergelijkt hongerige kinderen met armoede en zegt vaak ze mogen toch nog wel een broodje als ze honger hebben in bed. Ik ben strenger en weet zeker dat ze niet verhongeren en vind er niets zieligs aan.
Bij de eerste kreeg ik meer opmerkingen van met name schoonfamilie dan bij de tweede. Dat ik haar moest trainen en door iedereen vast moest laten houden toen ze baby was, omdat ze anders eenkennig en niet sociaal zou worden. Laten huilen, kon gerust een half uur (die vrouw van het CB die langs kwam de eerste keer zei dat, ze was een paar weken oud), tuurlijk, ze bleek reflux te hebben en heeft het daarom de eerste tijd uitgegild, dus blij dat ik niet geluisterd heb. Dat ik mijn oudste (hypermobiel) meer achter de broek had moeten zitten, dan was ze eerder gaan lopen. Right. Mijn schoonfamilie heeft de neiging om kinderen vol met eten te proppen en ze snappen vervolgens niet dat ze misselijk zijn enz. Ook al zo vaak wat van moeten zeggen. Toen ze op school zaten steeds lopen zaniken als we op familiefeestjes op zondag gewoon op tijd naar huis gingen. Ja, volgende dag is gewoon een schooldag en daar laat ik ze niet oververmoeid naar toe gaan. Mijn zoon was motorisch nogal snel, tijgerde met 5 maanden en klom overal op, overheen enz. Op het kdv was het ook net baby Houdini zeiden ze. Maar goed, wij waren het gewend, alleen in speeltuinen enzo hebben we regelmatig opmerkingen gekregen over dat het onverantwoord was dat we zo’n ukkie alleen overal op lieten klimmen enz. Verder kreeg ik bij mijn zoon minder opmerkingen van bekenden, omdat ze wel merkten dat ondanks onze aanpak mijn dochter helemaal niet eenkennig was, een makkelijke eter enz. Daarnaast hebben we ook aangegeven dat ze zich er niet mee moesten bemoeien.
@DQueen, Daar heb ik ook gezeur mee gehad op school. Mijn zoon mocht pas buiten spelen als zijn broodtrommel leeg was. Dat deed hij dan, maar ging vervolgens een half uur later braken en dan werd ik gebeld met de mededeling dat ik hem op moest halen. Vond het al zo raar, want thuis kwam hij totaal niet ziek over. Na een keer of drie kwam ik er dus achter dat hij op zo’n dag bijv. al een enorme cupcake ofzo als traktatie had gehad en daardoor zo vol zat dat hij zijn brood niet meer op kreeg. Ik heb tegen de overblijfcoördinator dat hij naar zijn lijf luistert en ik niet wil dat hij zich vol gaat proppen met braken tot gevolg, omdat hij anders niet naar buiten mag. Het is geen ondervoed kind ofzo. Daarna een gelamineerd briefje meegegeven waarop ik had gezet dat als hij vol zit, hij niet meer moet eten. En dat ze bij vragen bij de coördinator of bij mij terecht konden. Gelukkig hielden ze zich daar aan. Bij een nieuwe overblijfmoeder kon hij dat briefje laten zien.
Dit vind ik ook, ik ga ze niet dwingen om iemand een kus te geven, maar even fatsoenlijk gedag zeggen moet wel. Bord leegeten hoeft hier ook niet, ik wil wel dat er een paar happen groente gegeten moet worden. Toetje krijgen ze wel altijd (is hier fruit) maar daarna hoeven ze niet meer te zeuren om meer eten.
Ik ben het met je eens. Hier krijgen ze ook niks meer als ze ineens later bedenken honger te hebben. Tijdens het avondeten kon je eten, doe je dat niet dan niet maar dan hoef je later ook nergens om te vragen.
Oh zulke herkenbare dingen! Hier staan bovenaan: Als kleuter boos is, zijn zin niet krijgt of begint te huilen en jengelen zijn er mensen die direct hem proberen te sussen zodat hij zo snel mogelijk ophoudt. Pff. Laat hem lekker even boos, gefrustreerd of moe zijn. Ook met 'tegenslagen' (Nee je krijgt niet in elke winkel een cadeautje) moet hij leren omgaan.
Jaaa deze kan ik me ook nog herinneren!!! Omdat je blijkbaar kinderen hebt die gewoon goede slaapgenen hebben kun je je totaal niet indenken dat slecht slapen alleen maar een kwestie is van 'slecht' opvoeden . En onze kinderen hebben prima geslapen dus ik praat dit echt niet alleen voor mezelf goed . Ik snap echter dat er nou eenmaal goede en slechte slapers zijn. En mensen die veel slaap en weinig slaap gebruiken.
Genoeg, maar wat me direct binnen schiet. 1. Je moet de baby niet de heletijd op de arm in slaap laten vallen. Straks slaapt ie alleen maar bij jou! * Uh, kind is verdorie 5 weken oud! Ik heb hem 9 maanden bij me gedragen! Een oververmoeid kind is niet tof! Dus als ie bij mij wel slaapt, helemaal prima. 2. Oma die altijd om een kus/knuffel vraagt bij de oudste! En als hij dit niet wil dan op een toontje er iets over zeggen. * Hij wil niet, punt! 3. Nee, als ik later kinderen heb dan moeten ze alles op eten! Vooral groente!! * Succes, spreek je wel als ze er zijn. Pick your battles is mijn motto 4. Over het gevoel van mijn zoon heen walsen en benoemen dat hij niet moet huilen. * Hallo, het is zijn emotie en zijn gevoel! Als jij huilt dan kan ik het ook aanstellerig vinden, maar zeg het ook niet.
Stipt op 1 van schoonmoeder die meer dan een jaar lang heeft geroepen dat ons kind ernstig sociaal zou achterlopen omdat ik hem nog niet naar de peuterspeelzaal wou doen. Stipt op 2, schoonzus die bleef hameren op alternatief gebeuren voor medische zaken, want ons kind kreeg vergif en dat kon niet goed zijn (anti allergie middel). Om vervolgens erachteraan te roepen dat omdat we er niet open voor stonden, niet alles voor ons kind over hadden. T is bijgedraaid nu haar eigen kind ook medicatie nodig heeft ghegheghe Op 3, mijn moeder die ons kind te lief vind en dat kan niet goedkomen, volgens haar omdat wij hem teveel belasten met mijn beperkingen. Ja ik ben niet zo mobiel als anderen, maar zoon hoeft mij niet te helpen maar hij vindt het zelf erg leuk om bv de was in de wasmachine te doen. En als iemand dood gaat benoemen we dat ook gewoon, hoort gewoon bij het leven en op kind niveau leggen we het uit. Mijn moeder wil dat we het verpakken in mooiere dingen, zo was de kat een sterretje geworden waarop onze zoon zei; Maar de dierenarts heeft hem toch een spuitje gegeven en toen ging hij dood? Nou heb daarover een preek gekregen! En op 4 mijn man en mijn moeder die beide een hele tegenstrijdige aanpak voeren. Man zegt dat zoon niet mag huilen en krijgt mij op zn dak (al zegt onze 3,5 jarige het zelf al, papa ik mag wèl huilen en je mag dat niet zeggen) en mijn moeder die niet tegen zijn tranen kan en alles probeert te doen om het te stoppen, incl omkoping. Waarop ik dan weer zeg, teleurstelling hoort bij het leven.... En als man en mijn moeder samen zijn, als zoon door teleurstelling begint te huilen is dat ook een hele interessante dynamiek waarop ze uiteindelijk naar elkaar ook wat snauwen haha
Ahh jaaa, herkenbaar! Dat soort mensen kunnen gewoon niet goed tegen gehuil en willen dan dat dat zo snel mogelijk ophoudt. Zijn dan teveel bezig met wat ze zelf willen en niet wat het beste is voor het kind.
Herkenbaar van dat huilen! Hier een schoonma die het 1 keer gewaagd heeft tegen mijn zoontje te zeggen dat 'jongens niet horen te huilen'. Ik was echt bood en heb luid en duidelijk gezegd dat jongens net zo veel verdriet of pijn kunnen hebben als meisjes. En dat die dan zeker mogen huilen. Generatie dingetje. Ik kan veel van schoonma hebben want ze is echt lief. Maar gevoelens verkroppen ',omdat je een jongen bent' vind ik schadelijk.
Hier is het echt mijn man, mijn moeder stopt liefst snoep of ijs in mond van zoon omdat ze het zo zielig vindt. Misschien ook generatieding, altijd maar de lieve oma willen zijn want als moeder was ze streng maar rechtvaardig Maar, uniek moment vandaag! Na al die tijd te hebben gezegd dat ze ook moet doorpakken als hij niet luistert en dan gaat huilen ze wel consequent moet blijven, deed ze dat vandaag! Kind wist niet wat hem overkwam hahahahaha Ik was heel trots op mijn moeder! Niet gezwicht voor die tranen (hij liep weg uit de tuin dus goddank is dat nu niet beloond. Ze zei: je mag bij oma lunchen, maar dan moet je nu wel binnenkomen. 2 keer weggerend naar de straat naar zijn vriendjes dus hij moest thuis bij mij lunchen en... Ze heeft hem keurig al huilend afgeleverd bij mij! Geen ijs, geen snoep, gewoon consequenties van zijn gedrag laten ervaren )