Nee klopt. Een ban lijkt me ook niets voor haar. Ze is nooit echt kwetsend ofzo. Snap het ook niet, ze was vanavond nog online.
Dat zou ik heel erg vinden... Altijd als zij reageert ben ik blij met haar input.... Hoop dat ze er gauw weer is
Ze is niet geband, anders had er 'geblokkeerd' gestaan. Maar wel heel vreemd en jammer dat ze er zo mee is opgehouden.
Jammer! Heb vaak iets aan haar berichten gehad. En ik denk velen wel. Weet iemand ook waarom ze weg is of als ze terug komt onder een andere naam?
Ik heb geen idee. Ik heb beheer gevraagd of ze iets weten of er iets over kunnen zeggen. Maar nog geen reactie gehad...
Dames, Het account van adi is inderdaad op haar verzoek verwijderd. Met vriendelijke groet, Beheer Zwangerschapspagina.nl
Goede vraag, vroeg ik me ook al af. Of wie neemt de leiding hierin? Hier ben ik dat vooral. Mijn ideeën bespreek ik met mijn man en dan hoor ik zijn mening aan. Hij vind mijn ideeën meestal goed.
Mijn man is er veel minder mee bezig, maar neemt wel veel van mij aan, of eigenlijk meer over. Hij kijkt dan hoe ik het doe en gaat dat dan ook proberen (soms). Soms geef ik ook wel eens een aanwijzing, zo van, ze heeft nu dit en dat nodig... Maar ik denk dat ik dat ook goed zie bij vooral de oudste omdat ze zo op mij lijkt... Ik zie dan eigenlijk wat ik zelf zou willen, terwijl ze dan totaal iets anders laat zien in haar gedrag (heel herkenbaar voor mij dus)
Heel herkenbaar. En ook vooral omdat ik veel bij de kinderen ben en mijn man 40 uur buitenshuis werkt, zie ik meer van ze en kan ik nieuwe plannen eerder oefenen. Mijn man probeert het ook, maar ik stuur hem hier en daar ook bij.
Raar genoeg gaat het toe vanzelf. We doen ongeveer hetzelfde. Van elkaar overgenomen denk ik. Hij vroeg wel eens in het begin van de opvoeding (de beruchte 15maandensprong) ofwe niet moesten beginnen met kleine tikjes als hij iets aanraakt wat niet mag. Toen heb ik hem uitgelegd dat ik dat niks vind en mijn redenen en toen was het 'owww jaa oke zo had ik er nog niet over gedacht' dus nergens strubbelingen over. Als ik nee zegt zegt hij neen, zegt hij nee zeg ik ook neen. We spreken elkaar dus nooit tegen en zeker niet als ons zoontje erbij is. hij observeert me wel. Als ons manneke een woedeaanval krijgt ofzo kijkt hij wat ik doe en vraagt hij ook waarom en waar ik op let (wanneer je hem met rust moet laten, wanneer je hem kan troosten,...) Maar ik leer om dingen van hem. We nemen het van elkaar over. De papa is wel meer voor het gek en wild doen en de mama voor het troosten. Maar als de papa werken is vind hij mij ook goed genoeg om gek te doen en als ik werken ben laat hij zich ook goed door de papa troosten als iets is. Zijn we beiden thuis moet hij met papa rondjes rennen en moet ik hem troosten als ze weer eens te gek hebben gedaan en ergens tegenaan gelopen zijn
Leuk om te lezen. Wij zijn evenveel tijd bij onze zoon. Mijn man is echt wel een stukje strenger dan ik. Toch luistert E beter naar mij dat frustreert hem wel eens.
Mijn man liet het in het begin heel erg aan mij over...dacht dat ik er verstand van had vanwege opleiding/werk maar ze is wel een meisje met een bepaalde gebruiksaanwijzing en die staat nogal haaks op zijn ideeën hoe je daar mee om moet gaan en is het dus niet altijd met mij eens.