Door vanaf een heel vroege leeftijd te erkennen dat ze boos zijn en dat ik dat best snap. Naarmate ze ouder worden verwacht ik dat ze hun gedrag beter in toom kunnen houden. Een 4 jarige mag van mij echt wel boos worden en bijpassend gedrag vertonen (even). Mijn zesjarige mag ook prima boos zijn maar hij mag niet gooien met dingen of vloeken etc. Maar als hij buiten even tegen een bal wil trappen of boven even heel hard wil schreeuwen... ga je gang.
Wij laten eigenlijk vanaf het begin heel duidelijk zien dat we kinderen erkennen in hun gevoel. Boos zijn mag altijd, ik bepaal NOOIT hoe mijn kind zich mag voelen, maar wij sturen ze wel in hoe ze hun gevoel mogen uiten. Hier mogen ze dus boos zijn om wat ze maar willen, maar we werken heel consequent aan het gedrag als je boos bent. Dus leren om het gevoel uit te spreken, boosheid niet te uiten met schreeuwen, driftbuien, gooien, slaan of wat dan ook gewelddadigs en leren dat het prima is als het kind met rust gelaten wil worden of juist een knuffel wil als die boos is.
Onze opvoedstijl: tja, die ontwikkelt zich samen met ons gezin Wij hebben heel veel structuur en zijn heel consequent. De kinderen weten altijd waar ze aan toe zijn, we leggen alles uit en bespreken alles met kinderen. Respect, eerlijkheid en veiligheid als uitgangspunten. Overigens van beide kanten: wij tonen respect aan onze kinderen, maar verwachten absoluut ook respect terug naar ons als ouders en ook naar anderen. Daarin zijn we wellicht een tikkie ouderwets, maar dat werkt hier prima en we zien het ook terug in gedrag van de kinderen naar anderen toe. Verder zijn de grenzen heel duidelijk en worden de kinderen erg gestimuleerd in zelfstandigheid en zelf ontdekken.
Abri, Hoe doe je dat bij kinderen rond 2 jaar? Ik ga vaak naar der toe en zeg zoiets als dit; ben je boos (naam)? ik snap dat jehet niet leuk vind maar het kan niet anders. zoiets.
ik zou het zo proberen: (naam), ik zie dat je boos bent. Je mag boos zijn en dat snap ik maar dan gaan we niet (slaan/schoppen/ noem maar wat) omdat mama/papa nee zegt. hiermee erken je dat je je kind "ziet" ipv dat hij/zij het je moet vertellen, dit zou ook kunnen werken.
Vooral niet hun zin geven en consequent blijven. Er zijn bepaalde vrouwen binnen m'n schoonfamilie die gelijk snoep in de mond drukken bij zo'n kind om hem/haar stil te houden maar dat is absoluut niet mijn manier. Ook al blijft ze een kwartier of langer driftig, so be it. Ik ga niet haar steeds haar zin geven in zo'n geval en ze moet leren dat nee echt nee is.
Lijkt wel alsof je het over ons gezin hebt haha. Geen idee of het ouderwets is, maar ik vind het gewoon vanzelfsprekend dat ouders respect krijgen van de kinderen. Als kinderen geen respect hebben voor de ouders, zullen ze m.i ook niet snel respect opbrengen voor anderen (m.n volwassenen bedoel ik dan) om hen heen. Overigens zou ik niet weten of ik een bepaalde 'stijl' heb, met sommige dingen ben ik misschien strenger dan de gemiddelde ouder en met andere dingen weer wat vrijer. Ik vind het zelf best apart dat er mensen zijn die zich met alles aan een bepaalde methode houden, zoals AP ofzo. Ik las een keer op de site van AP dat het gebruik van een hoogslaper of stapelbed zou worden afgeraden en toen waren er ineens een aantal mensen daarmee gestopt. Zulke dingen snap ik echt niet, je hoeft je toch niet te laten vertellen hoe JIJ je kind moet opvoeden? Dat is juist ontzettend tegennatuurlijk.
Als ze boos is.... uhm.. gewoon kwestie van pech, boos zijn we allemaal wel is maar het mag gewoon niet en daarmee klaar. Werkt perfect, boodheid is dan snel weer vergeten want ze weet dat het haar toch niks oplevert.
Ik was pas met mijn jongste in de supermarkt, hij was woest want hij mocht van mij iets niet hebben. Uit woestigheid ging hij vervolgens vreselijk lopen klieren, dus heb ik hem in het zitje van de boodschappenkar gezet, waarna hij het op een schreeuwen zette. Kom ik met mijn woeste kind langs de supermarktmanager die me vervolgens vraagt of hij een banaan mag... Uhm....nee dus... Een banaan omdat je je zo strontvervelend gedraagt, niet bepaald de boodschap die ik af wil geven .