Dit had ik helemaal niet verwacht. Ik had zoveel zin om na 4,5 maand weer te beginnen met werken. Even weer wat anders dan alleen maar het babywereldje. Ook weer even shampoo zijn en niet alleen maar moeder. Dit gevoel heb ik nog steeds hoor, maar nu aankomende maandag, mijn eerste werkdag, nadert vind ik het steeds moeilijker worden. Ik heb allemaal van die "stomme" gedachtes. Ik ben bang dat mijn dochter me straks niet meer als haar moeder ziet (ik weet het; belachelijk, maar toch ) of dat ze denkt dat ik haar in de steek laat. Ze gaat toch naar 2 andere mensen, in vreemde huizen, vreemde bedjes zonder vader of moeder. Ik weet dat het allemaal wel mee zal vallen, maar toch valt het me zwaar. Onze meid heeft altijd wat moeite met vreemden. Zoekt dan de hele tijd oogcontact met mij of mijn vriend en is dan heel stil en ziet er niet zo gelukkig uit. Ook zie ik weer allemaal beren op de weg dat ze bv weglopen van het aankleedkussen en mijn meisje van de kast af valt en weet ik veel wat allemaal. Ik, die altijd zo nuchter is en dacht "joh, ik ben niet zo moeilijk hoor" ben geloof ik veranderd in een bange moeder die het loslaten moeilijk vindt. En dat terwijl het maar om 2 dagen gaat... (volgend jaar 3 dagen) waarvan 1 bij een gastouder en 1 bij mijn moeder. Sorry voor mijn klaagzang, maar ik moest het even kwijt hoor. Gr. shampoo
hoi, is ook moeilijk hoor, vooral bij je eerste kindje. ik had dat ook, ik bleef toen 3 dagen werken en ze ging alle dagen naar mijn moeder, en die vertrouw ik blind, maar vond het toch nog moeilijk. heb ook echt in de auto op weg naar mijn werk een paar traantjes weggepinkt. maar je zit zo snel in het ritme en je kleine ook. het valt achteraf gezien echt heel erg mee. veel succes maandag.
Heeeeel herkenbaar en bij mij was het na een uurtje aan de slag te zijn op m'n werk vervolgens HELEMAAL over! Maar 't is gewoon raar om je kindje weg te brengen naar een ander, ook al vind je je werk nog zo leuk, Komt helemaal goed!
In zag er ook als een berg tegenop. Ik werkte 3 dagen in avond en weekend. Ik ben nou bijna een maand bezig en heb besloten 2 dagen te gaan werken. Gelukkig is dat financieel ook haalbaar. Maar eerlijk gezegd, zou ik nog het liefste thuis blijven!! Gewoon lekker bij mijn manneke!
heel herkerbaar! maar net als rozemarijke was dat bij mij na een ochtendje werken bijna helemaal over..... heerlijk vond ik het! en toen ik mijn zoontje bij het kdv ging ophalen en zag dat het super goed gegaan was... was het helemaal over! veel succes shampoo, je zult zien dat het allemaal heel erg meevalt en geloof me....er is niets leuker dat je kleintje na een dag werken weer ophalen. oh, en mijn ervaring is dat ik nu zoveel meer geniet van mijn vrije dagen dan tijdens mijn verlof. nogmaal succes!
Inderdaad wat de andere al zeggen heel herkenbaar en ik denk ook dat het heel normaal is dat je zo denkt. Na de eerste werkdag ging het al stukken beter en het is dan zo een feest om weer naar huis te gaan. Het eerste wat ik doe is knuffelen met mijn kleine man als hij wakker is en hem de eerste 10 minuten niet meer loslaten Heel veel succes en maak je niet te druk.
hallo ik snap het wel, ik had dat ook zelf werk ik drie dagen in de week morgen moet ik weer beginnen met werken,na een maand vakantie te hebben gehad,ik kijk er ook erg tegenaan,maar ja het scheelt wel dat je weet dat ze in vertrouwde handen is, groetjes van Summer
dat had ik ook heeeeel erg, zo erg zelfs dat hoe dichter bij de 1e werkdag kwam, hoe meer ik eraan zat te denken om te stoppen! maar ik ben blij dat ik dat niet gedaan heb, kon ook niet trouwens. ik vond de 1e dag vooral moeilijk, dan breng je je kindje weg en wil je weten dat je kindje het ook goed heeft zonder jou, zodra ik haar tevreden terugkreeg was mijn "werkweigerende houding" als sneeuw voor de zon verdwenen! het komt goed! je moet alleen even door die zure appel heen maar zodra je ziet dat je kindje blij is en NOG blijer als je je kindje weer ophaalt dan gaat het eigenlijk steeds makkelijker
Bedankt meiden ik geloof ook zeker dat je meer geniet van de vrije dagen dan dat je verlof hebt. Ik ben al (met zwangerschap meegerekend) een half jaar thuis en het wordt bijna "normaal" dat je vrij bent. Ik heb ook echt veel zin om weer aan de slag te gaan. Maar zal mijn meisje vreselijk gaan missen. Balen dat ik pas om half 6 thuis ben en ons meisje al om 19.00 uur gaat slapen... (Normaal wil je dat ze vroeg gaan slapen, maargoed ) Zou een baby van 4,5 maand dan niet het gevoel hebben dat haar moeder haar in de steek laat? Daar ben ik nog het meest bang voor... Dat ze zich afvraagt wie die vreemden zijn en waar haar ouders zijn.
nee hoor, mijn meisje is ook 4 maandjes en die weet dondersgoed wie mama is en wie niet, ze heeft niet het gevoel dat ik haar in de steek laat, dat is meer het gevoel van mama want zodra je weg bent zijn ze hun verdriet vergeten en afgeleid door alle kindjes etc.
Tja, dat is dan ook wel weer waar . Inderdaad meer mijn gevoel... En ik ben heel blij te horen dat jouw meisje heel goed weet dat jij haar moeder bent. Daar ben ik dan ook weer bang voor dat ik snel vergeten word. (Joehoe, ik ben je moeder; weet je nog??) Nou, nu hou ik op met piekeren hoor, hahaha.