Ik wou ook het liefst geen kraamzorg, maar ben blij dat ze er toch was. Ik had maar 3 uur zorg per dag en na een paar dagen heb ik haar steeds wat eerder naar huis laten gaan want er was toch niks te doen. Maar aangezien ik gehecht ben en me daar toch nog wat druk over maakte heb ik haar daar een paar keer naar laten kijken. Verder kon ik haar een hoop vragen. Ze was een super relaxed wijf (bedoel dit niet bot ofzo, maar ze was gewoon erg relaxed enzo). Ze gaf goede tips, ook over het cb bezoek wat nog komt enzo en was totaal niet zeurderig ofzo. Ik had wel alle dagen dezelfde vrouw, denk dat dat ook wel uitmaakt
Ik zag ook zo vreselijk op tegen de kraamhulp!! Al aan het einde van het tweede trimester maakte ik me zorgen over 'een indringer in huis'. Wij zijn ook een beetje een apart gezin. M'n vriend is 27 jaar ouder, 3 stiefkids, beide maken muziek dus overal in huis staan en liggen instrumenten, versterkers en andere apparatuur, we hebben een zeer aanwezige (maar superlieve) Corgi die losloopt, paaldanspaal midden in de kamer omdat ik aan die sport doe, we hebben een sterke afkeur tegen burgerlijkheid en zijn beide behoorlijk dominant. Kortom, ik zag de bui al hangen dat er een vrouw in huis zou komen die ons zwaar zou bevooroordelen, me zou willen opdringen m'n leven op een andere manier in te richten etc. etc. Nou, toen ze er was....... Heeeeeeeerlijk!!! Ze bemoeide zich nergens mee, hielp enorm, was zorgzaam, kletste gezellig met ons en ze was geweldig met de kiddie. Op de laatste dag moest ik bijna huilen dat ze wegging en hebben we haar overladen met kadoos. In de dagen er op heb ik me geschaamd over de aannames die in i.e.i. had over kraamzorg. Als nummer 2 ooit komt, wil ik haar weer. Maar dan laten we haar niet meer gaan. Ik denk dat je het voor jezelf makkelijker maakt als je het met open ogen tegemoet gaat. Succes!!
@ Lunacy Ik zou graag een keer bij je thuis komen, lijkt me erg gezellig En wat heeft je kindje een mooie naam! Sorry voor de offtopic-heid