Mijn zoontje zit een beetje in een moeilijke periode. Hij kan zich zelf niet bezig houden, zijn speelgoed interesseert hem niet en jengelt eigenlijk de hele dag. Bovendien is hij ook enorm aan het uitproberen met eten en drinken, alles is nee! Zodoende zijn de dagen zwaar voor mij, zeker nu ik ook ziek thuis zit en dus al 9 dagen met hem in dezelfde ruimte zit. Ik ben blij als hij gaat slapenen zie als en berg op tegen de volgende dag. Herkent iemand dit? Voel me er wel rot over
ja ik herken het wel, de twee meiden hier zijn ook zo. ze eisen je volledig op en zelf spelen houden ze hoop en al een half uurtje vol. ik merk wel dat ze volop bezig zijn met het oefenen van stapjes zetten en alleen staan dus denk dat het gewoon een fase is van ontwikkeling en frustratie en heel veel aandacht eisen. kan me voorstellen dat je het een beetje beu geraakt, heb ik ook wel en zij zijn dan nog met 2 dus je zou denken dat ze wat samen spelen maar nee hoor ruzie maken gaat veel beter denk echt dat je hier door moet maar wens je veel sterkte
Ik heb dat als ik eerlijk ben ook wel eens,zeker nu ik op het laatst loopt vraag ik me ook af hoe kom ik deze dag door...en net als vandaag luistert ze totaal niet,alles is nee...speelgoed kijkt ze niet daar...maar als ik even niet kijkt doet ze dingen die niet mogen en zet ik haar weer op de gang...gelukkig gaat het eten nu wel goed... En zeker als het rotweer is zijn het soms lange dagen... Sophie gaat nu wel sinds kort naar het kdv en daar heeft ze het erg naar haar zin en ik bof ontzettend met een opa en oma die haar 1 dag komen halen.... Misschien kdv of peuterspeelzaal een idee? Ik merk als ik dan even een dagje zonder haar ben geweest,het zo lekker is als ze er weer is en kan je weer veel meer hebben... Heel veel succes!
Naar buiten! Als het jou niet lukt vanwege ziekte (maar met bijv griep is het juist harstikke gezond om naar buiten te gaan), dan opa/oma/papa/vriend(in)/etc? Natuurlijk wordt je zoontje gek na 9 dagen binnen zitten (en ongezond bovendien) en waarschijnlijk ben jij ook niet jezelf door je ziek zijn. Jammer genoeg reageren kindjes daar vaak op met jengelen en hangen en aandacht vragen. (en snap goed dat je in deze situatie opziet tegen de volgende dag) Idd een dagje een oppas regelen geen idee? Kun je zelf ook even bijslapen?
Ik denk dat iedere moeder dat wel herkent; als het kan gewoon lekker veel weggaan; boodschappen doen, langs de bakker voor een krentenbol, naar de geitjes / speeltuin / bos. Heb je mensen in de buurt waarbij je op bezoek kan? Of je gaat een keer lekker naar de stad; kleertjes / speelgoed kopen...Als je helemaal binnen zit word je ook helemaal gek. Of kan je niet naar buiten?
Hai, Wat vervelend dat je je zo voelt. Nou weet ik natuurlijk niet wat je hebt qua ziekte en hoe lang het dus gaat duren. Ons meisje is een stuk jonger maar toen ze nog jonger was en veel huilde overdag zat ik er ook zo doorheen en zag ik al elke avond op tegen de volgende dag. Nu gaat het een stuk beter en ben ik alweer een tijdje aan het werk, maar nog heb ik het weleens. Dat heeft dan vooral te maken met mijn eigen vermoeidheid waardoor ik gespanner naar haar toe ben en zij dan ook weer meer gaat jengelen. Ik denk dat de winst hem dus vooral zit in goed voor jezelf zorgen zodat jij meer energie hebt en beter kunt omgaan met de nukken van je kleine. De tips die hier bovenstaan lijken me dan ook erg zinvol. Als het even kan uitbesteden die kleine en even lekker bijtanken! Veel sterkte
He, dat is heel vervelend. Maar ik zou de kleine toch elke dag maar es twee keer een uurtje in de box zetten met wat rozijntjes en een flesje, eventueel een tekenfilmpje. Een nieuw speelgoedje, of het lepelvaasje met lepeltjes, of de doos met wasknijpers. Of iets anders wat ze interessant vinden. En als ze dan gaan jengelen, jammer dan. Even blik op oneindig en de kamer uitgaan. Heb je tenminste eventjes tijd voor jezelf. Lekker even een hoofdstuk uit je boek lezen, of een filmpje kijken. Zo blijft het voor jezelf ook leuk!
Heel herkenbaar, ik dacht al dat wij de enigste waren met zo'n mannetje. Ik zie alleen niet op tegen de volgende dag omdat ik steeds denk, vandaag gaan we het weer opnieuw proberen. De aanhouder wint! Het maakt bij ons ook niet uit of we wel of niet naar buiten gaan, hij speelt zoiezo niet. Ja, heel af en toe pakt hij wat, hij kijkt even, of drukt even op een knopje voor een geluidje, en legt het weer weg. Ik heb al van alles geprobeerd, speelgoed op de grond/tafel neerleggen, om het echt aan te bieden, een paar stukken speelgoed beneden laten, de rest naar boven gebracht,samen spelen, naja, hij geeft mama/papa zijn speelgoed en gaat zelf aan bv de dvdrecorder zitten In de box zetten, dat begint met brullen en later gaat hij zowaar toch eens kijken wat erin de box ligt. ook dit is helaas van korte duur Ook hebben we verschillende stukken speelgoed in huis van duplo tot ? Verschillende leeftijden speelgoed dus. We dachten mss is hij daar te groot voor, of juist te klein. Oh, hij vindt de telefoon erg leuk, hoppa speelgoed telefoon gekocht, ja daaaag, dat was niet echt wat hij bedoelde Ik bedoel maar, wij vinden het ook erg moeilijk, ik kan je verder geen tips geven. Ik ben zelf peuterleidster dus ervaring genoeg, maar nu weet ik het ook even niet Misschien dat er in mijn verhaal iets staat wat je nog niet hebt uitgeprobeerd, dan wens ik je daar veel succes bij en hoop ik alleen maar dat het bij jou wel lukt, om je mannetje te laten spelen. Liefs, mussie
Hieruit concludeer ik dat je werkt? Als dat zo is, waar gaat je kleine dan naar toe op de dagen dat je werkt? Kan je hem daar dan niet gewoon naar toe blijven brengen of eventueel door je partner laten brengen? Ik heb er zelf nog geen ervaring mee, omdat ik nog niet aan het werk ben, maar weet van een vriendin dat als zij ziek was haar dochter gewoon naar de creche ging op crechedagen. Oh en over dat rot voelen: het lijkt mij heel logisch dat je je zo voelt, zeker als je zelf niet lekker bent. Zo'n kleintje vreet energie en het lijkt wel of ze ruiken dat mama eventjes rust wil Ik "moet" over twee weken weer aan het werk en soms verlang ik daar wel naar, omdat ik het gevoel heb dat m'n wereldje nu wel heel klein is. Daar voel ik me echt niet rot over hoor.
Toch uit de negatieve spiraal komen. Hij voelt jou nu haarfijn aan en dat neemt hij over. Hij is gewoon zo omdat dit bij de leeftijd hoort, maar omdat jij er nu niet zo goed tegen kan reageert hij weer op jou. Alles lijkt nu dubbel en twee keer zo groot. Ik weet niet hoe ziek je bent, maar als je leuke dingen met hem kunt gaan doen zou ik dat gelijk gaan doen. Tekenen of voorlezen. Naar buiten werd ook al gezegd door iemand. Blijft moeilijk, maar lol maken kan echt een ommekeer geven.
Ik ben het er zeker mee eens dat je er wat van moet maken. Maar dat het bij de leeftijd hoort, nee daar ben ik het niet mee eens. Mijn mannetje heeft tot nu toe ook (bijna) nooit gespeelt. Het interresseert hem gewoon niet. Je kan niet alles op de leeftijd gooien Maar goed, het neemt niet weg dat het best wel eens moeilijk kan zijn. Maar zoals ik al zei, blijven aanbieden, eens gaan ze het door hebben dat spelen eigenlijk heel erg leuk is Liefs, mussie
he mussie wat jij schrijft dat had precies mijn verhaal kunnen zijn. echt alles wat je zegt herken ik helemaal. hij heeft ook bijna nooit met speelgoed gespeelt. alleen de tv de dvd recorder sleutels en telefoons en stopcontacten. dus wij ook sleutels gekocht voor hem maar nee dat is weer niet leuk. wij telefoon voor hem gekocht lijkt bijna echt maar neeee die is niet leuk. alleen die van papa en mama is leuk. wij hebben ook heel veel speelgoed opgeruimd en een paar leuke speeltjes neegelegt maar nee het intreseert hem gewoon niet. best vermoeiend maar idd gewoon aanblijven bieden.
Nou idd, zo gaat het hier ook, echt precies hetzelfde! Ik heb de hoop opgegeven om te proberen het zelfde te kopen, maar dan van speelgoed. Zonde van me centjes. Maar wat we al zeggen, zijn eigen speelgoed aan blijven bieden. Ze moeten het eens leren (hoop ik )