Ik heb je verhaal meegekregen over je moeder. Dat moet enorm lastig zijn geweest voor jou, die hele periode (of eigenlijk al je hele leven). Hier is het niet zo erg als ik het zo bekijk, maar ook hier heel veel verpest tijdens mijn zwangerschappen door bijvoorbeeld extreem veel mij te claimen en de goede moeder te willen zijn. Ik blijf altijd netjes maar op dit moment wil ik niet haar perikelen horen. Deze week draait niet om haar. Wat dat betreft lijken ze erg op elkaar. Alles wordt zo gedraaid dat het om hen draait.
Ja rot he? Je hebt al genoeg aan jezelf, baby en je andere kinderen. En eigenlijk verlang je ook gewoon naar je moeder, haar steun, hulp, aandacht. Hoe oud je ook bent... Ik ben niet meer netjes nu. En t gekke? Ze is het niet gewend van mij en dat doet wel wat met haar. Mijn zus ging altijd al tegen haar in, dus dat nam mijn moeder niet serieus 'want t ligt aan haar" maar nu haar voor de lieve vrede dochter heel duidelijk grenzen aangeeft, gedrag bespreekbaar maakt doet het wat met haar. Ook de kraamweek heb ik van t weekend met haar besproken. Maar goed, je hebt er ook gewoon niet altijd puf/zin in. Helemaaaal niet na een geboorte. Helemaal bij jou na een keizersnede ook nog erbij. Ja ik mis pa dan echt wel hoor. Ik was gewoon zijn dochter, zijn trots en dat gaf gewoon zo'n warm gevoel. Hij was er voor mij, voor mijn man, voor mijn kinderen in die eerste weken. Kwam dagelijks langs, zat nooit in de weg en zat aan gewoon rustig een half uur in mijn slaapkamer of zelfs naast mij in bed met een slapend babietje met een grote glimlach intens te genieten. En ik? Kon ff een douche pakken bv. Blijf je gevoel volgen ♡ je hebt ook recht op jouw ruimte en rust
@Cobon Ja, was veel te druk maar nu is er weer rust in huis. Was helemaal kapot gister. Kleine meid sliep eindelijk toen ze kwamen dus in heb haar op de arm gehouden en niet uit handen gegeven. Had de hele ochtend al gehuild. Zal me vast niet in dank afgenomen zijn. Heb haar sinds zaterdag ook niet meer gesproken.