Heeft iemand n.a.v. mijn verhaal misschien enig idee wat er met me aan de hand is? Ik snap er even helemaal niks meer van en ik mag maandag pas voor het eerst naar de gynaecoloog. Mijn cyclus begon op 27 juli, want toen werd ik ongesteld. Ik heb een cyclus van 21 à 22 dagen. Op 12 en 13 augustus had ik een positieve ovulatietest. Mijn temperatuur gaf uiteindelijk ook aan dat ik mijn eisprong op dinsdag 13 augustus had gehad. Op zondag 18 augustus, dus op 5dpo, testte ik een duidelijk streepje op de zwangerschapstest, hegeen natuurlijk nogal bizar was. De clearblue gaf 1-2 weken aan. De streepjes werden in de loop van de dagen niet donkerder. Ik mocht bloed laten prikken (1x) op woensdag 21 augustus, HCG was 98. Conclusie van mijn huisarts: gewoon zwanger, niks aan de hand. Toch werden de streepjes op de tests maar heel ietsje donkerder, om vervolgens gelijk te blijven. Ik had, op groeiende borsten na, geen zwangerschapsklachten. Op vrijdag 30 augustus had ik last van wat bruine afscheiding. Dat hield aan tot zaterdagavond 31 augustus: toen had ik bij het afvegen wat helderrood bloed, nauwelijks stolsels e.d. te bekennen en het bloeden was daarna ook zo weer over. Daarna (en nu nog steeds) last gehouden van bruine afscheiding, maar héél weinig. Maandagmiddag op de inwendige echo bij de verloskundige was geen spoor van een zwangerschap te bekennen. Mijn baarmoeder was helemaal schoon, zelfs geen holte van een vruchtje o.i.d. te zien. De verloskundige stond voor een raadsel wat betreft dit hele verhaal. Nu nog steeds een positieve zwangerschapstest, het streepje is al 10 dagen even donker, de Clearblue geeft 2-3 weken aan. Ik heb wat zeurderige pijn rechts boven mijn lies: alsof daar continu een ijsblokje tegenaan wordt gehouden, heel irritant. Wat denken jullie? Dat ik niet zwanger ben is een feit, maar is een miskraam met zo weinig bloed mogelijk? Dit lijkt absoluut niet op mijn normale menstruatie. Of zou ik een buitenbaarmoederlijke zwangerschap hebben? Maandag mag ik pas voor onderzoek naar de gynaecoloog.... Majore
Inderdaad, een raar verhaal. Ik zou vragen aan de huisarts om bloed te prikken met een interval van 48u om te zien of je HCG nog stijgt of reeds daalt. Het kan een indicatie zijn voor een buitenbaarmoederlijke zwangerschap.
Ik zou zeker een verwijzing willen voor de echo te maken in het ziekenhuis? Beetje gek dat je verloskundige dit niet heeft gedaan... Pas op want een buitenbaarmoederlijke zwangerschap kan gevaarlijk zijn....er is hcg in je lijf en niks in je baarmoeder. Ik ben echt bang voor een buitenbaarmoederlijke zwangerschap voor je. Ik zou zo snel mogelijk in het ziekenhuis willen zijn nu. Wil je niet bang maken maar absoluut waarschuwen!
De verloskundige zegt dat het waarschijnlijk heel vroeg in de zwangerschap al mis is gegaan en dat dit er zaterdag met dat weinige bloed wel uit is gekomen. Ze zegt dat hcg heel lang in je bloed kan blijven. Toch wist ze dat niet zeker, het blijft een raar verhaal volgens haar. Ze wilde me vandaag of morgen bij de gynaecoloog hebben, maar die wil me pas maandag zien. Want "als het een buitenbaarmoederlijke zwangerschap zou zijn, zou je wel krom liggen van de buikpijn"...
Nou ja..... Ja het kan natuurlijk....ik had ook een mk en alles was schoon en mijn hcg steeg. Het zou kunnen maar het zijn uitzonderingen. Maar het zk wilde me wel zien. Dus lekker van die gyn dat ze nu niet even kijken? Wat is hey probleem dan om nu te kijken
ja maar, na de echo is je test nog gestegen naar 2-3 weken? Als het inderdaad reeds vroeg misgelopen is zou dit niet meer mogen stijgen hoor. En je zou minstens evenveel bloed moeten verliezen als bij een gewone menstruatie. Heeft de verloskundige trouwens tijdens de echo naar je eileiders gekeken? Als het een buitenbaarmoederlijke zwangerschap is zal ze uiteraard niks zien in je baarmoeder. Lov heeft gelijk, een buitenbaarmoederlijke zwangerschap is heel gevaarlijk. Van het minste pijntje zou ik naar de spoed gaan hoor. Beter te voorkomen dan te genezen...
Lijkt op mijn verhaal, op de bizar vroege test na. Vorige week dinsdag echo, baarmoeder leeg. Woensdag naar de gyn om bloed te prikken en inwendig te kijken. Mijn hcg was enorm gedaald, dus geen buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Morgen moet ik weer naar de gyn, heb net vast bloed laten prikken. Ik zou toch aandringen op bloed prikken, om te je hcg in de gaten te houden.
misschien wat verkeerd uitgedrukt: Het 'zou in theorie' niet meer mogen stijgen als de baarmoeder schoon is... Uitzonderingen toegestaan natuurlijk
De vk heeft niet naar mijn eileiders gekeken, die kon ze niet zien met haar (inwendige) echoapparatuur. Op de uitwendige echo ook niet. Het streepje van de zwangerschapstest is al 10 dagen hetzelfde en de Clearblue blijft 2-3 aangeven. De afgelopen 10 dagen is mijn HCG dus volgens mij nagenoeg gelijk. Ik weet het even niet meer, wat ik ook zei, de assistente van de gynaecoloog wilde niet eerder een afspraak voor me inplannen. De verloskundige verontschuldigde zich daarvoor en zei "als de gynaecoloog dat zo stellig zegt dan kan ik verder ook niks voor je doen". Ik heb een noodtelefoonnummer gekregen voor als ik ineens erge buikpijn krijg. Ik maak me veel zorgen, ik durf vanavond niet eens naar dansen te gaan. Moet ik dan maar liegen en morgen overdag zeggen dat ik erge buikpijn heb? Dat is absoluut niet mijn stijl, dat vind ik vreselijk, maar ik heb ook geen zin in een gescheurde eileider...
Als het je zekerheid en rust kan geven ja... dan zou ik het zeker doen. In juni heb ik een MA gehad, ik had geen enkele aanwijzing dat het niet goed ging, enkel een klein stipje bloed en het gevoel dat het niet goed zat. Uiteindelijk naar de spoed gegaan en gezegd dat ik bloed verloor. Hierop een echo gekregen en daarop hadden ze geconstateerd dat ons beebje al 2w niet meer leefde. Had ik niet overdreven dat had ik nog 3 weken moeten wachten tot de volgende echo...
Moeilijk dit voor je.... Zo vreemd dat die assistente je niet laat komen! Oké misschien niet direct maar op zijn minst morgen dan... Nou gewoon bellen dat je je zorgen maakt omdat je wat last hebt van je schouder ... Hoort ook bij een buitenbaarmoederlijke zwangerschap
Verschrikkelijk die onzekerheid.. Dat je bij een miskraam minimaal zoveel bloedverlies moet hebben als bij een menstruatie is inderdaad in de meeste gevallen zo. Ik heb nu bijna 4 weken geleden een vroege miskraam gehad. Begon met bruine afscheiding, 2 dagen later één rode veeg en daarna nog 3 dagen bruin verlies, een inlegkruisje was niet eens nodig.. Dus een mk met weinig verlies bestaat dus zeker. Bij mij was wel na 4 dagen de hcg volledig uit mijn lichaam. Maar weet dat het heel vaak voorkomt dat de hcg langer in je lichaam blijft zitten. Zou echt aandringen op een echo, duidelijkheid scheelt al zo veel. En inderdaad, beter overdrijven dan dalijk met de gevolgen van een buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Sterkte!
Thanks voor jullie superlieve reacties. Ik weet nog niet wat ik ga doen, ben nu erg in de war, ga er een nachtje over slapen denk ik...
Gewoon zeggen dat je veel buikpijn hebt! Lekker aandringen hoor, dat is hartstikke eng. Ik durfde niet eens te gaan slapen toen, laat staan dat ik nog eens moest wachten op een afspraak. Bloed je ook?
Ik herken je verhaal. Alsof ik het zelf geschreven heb! Bahelve van die ovulatietesten dan want die heb ik niet gedaan. 2 augustus testte ik al voor het eerst heel licht positief. Daarna begon ik te vloeien. kleine beetjes, geen maandverbandjes vol. Echo gaf aan dat het inderdaad een miskraam was. Baarmoeder al leeg, niks op te zien. Toen maandag erna bloed moeten laten prikken. HCG nog hoog, tussen de 5-8 weken zwanger. Toen donderdag erna weer bloed laten prikken, HCG weer gestegen. Bang en verdrietig, want nu na een miskraam zelfs een buitenbaarmoederlijke zwangerschap? Vrijdag meteen doorgestuurd naar de gyn. (dat was afgelopen vrijdag) om te onderzoeken of er dan een zwangerschap op een andere plek zit. De mevrouw die de echo doet is even stil en zegt dan dat ze toch een hartje ziet! Hoe het mogelijk is, geen idee. De arts kon me dat ook niet vertellen. De vk vertelde later dat het heel soms wel eens gebeurd dat een eicel zich begint te delen en dan stopt. Bij de meeste vrouwen wordt dit dan een miskraam. Bij enkele vrouwen gaat na een tijdje de eicel toch verder met delen. Of het waar is, geen idee... Ik moet volgende week dinsdag weer terug naar de gyn voor een echo om te kijken of het dan nog steeds klopt en of het gegroeid is. ik kan het nauwelijks geloven eigenlijk. ik vloei nog steeds. Nog steeds geen maandverbandjes vol, maar ik moet wel een inlegkruisje gebruiken en het is afwisselend rood en bruin (en alle kleurtjes daartussen) Dat doe ik nu al bijna een maand... Ik moest direct bellen zodra ik buikpijn kreeg of last van mijn schouder. Tot die tijd gewoon aankijken. Moeilijk he, deze situatie. Ik wens je veel sterkte en laten we hopen op een wonder voor ons allebei!
Updateje: Hoewel de verloskundige me had verteld dat mijn baarmoeder helemaal leeg en schoon was en dat ik daarom niet meer zou gaan bloeden en hooguit nog een klein beetje bruine afscheiding zou hebben, ben ik vanmiddag extreem gaan bloeden. Ook ben ik duidelijk het vruchtje/embryootje verloren (een duidelijk rond kopje en een staart!). Zou deze zich dan toch ergens anders dan in mijn baarmoeder hebben 'verstopt'?
Hier helaas hetzelfde verhaal....zou ook schoon zijn en verloor daarna opeens ons kindje. Totaal in shock. Hoe het hier kon gebeuren .... Geen idee. Ze zagen niks op de echo
Wat raar allemaal... Misschien was je baarmoeder teveel gekanteld en hebben ze niets gezien op de echo? Of het zat inderdaad waar het niet moest zitten. In ieder geval is het goed dat je lichaam het zelf opgelost heeft. Heel veel sterkte majore...