Wat een onzin van je vader en zus. Zo oud ben je echt niet hoor. Ik was 33 en 38 toen mijn kinderen waren geboren. En mijn man is nog 6 jaar ouder. Niks mis mee. Het enige wat ik verdrietig vind is dat ze nog maar 1 oma hebben. Ik had ze graag meer tijd met hun grootouders gegund. Maar dat heeft helaas niet zo mogen zijn. Je kinderen zullen je nemen zoals je bent. Jij bent hun standaard. En zo afwijkend is die standaard niet als je naar de gemiddelden in NL kijkt.
Joh, jullie zijn toch niet stokoud ofzo? Ik was ook 37 jaar met de derde en mijn man is 7 jaar ouder dus reken maar uit. Ik denk dat wij in veel dingen jonger van geest zijn dan menig ander ouder. We zijn allebei hartstikke fit en gezond dus de jongste heeft echt niks te klagen. Het is maar net hoe jezelf in elkaar zit, het houdt je jong zeg ik altijd maar. Je hoeft je echt nergens schuldig over te voelen.
Jeetje meid, wat een onzin, maak je niet zo druk. Als jij je kinderen een liefdevol thuis biedt en ze groeien gelukkig en warm op, dan nemen ze je je leeftijd later echt niet kwalijk. Ik ben zelf ook een nakomertje, 10 jaar jonger dan mijn jongste zus, en mijn ouders zijn dus ook ouder (allebei 80+ inmiddels), maar ik heb een fijne, warme jeugd gehad en ouders waar ik nog steeds heel erg dol op ben. Hun leeftijd boeit mij echt niets (afgezien dan van het feit dat ik ze graag nog zeker 30 jaar bij me zou hebben). Verder was ik zelf 32 toen mijn oudste kind werd geboren, 35 bij nr 2, en op mijn 40e volgde als verrassing nr 3. Dus ik ben zelf ook een oude moeder. Het is niet anders. Afgezien van hoe jong ik de andere moeders op het schoolplein vind merk ik dat verder aan niets hoor. Maak je niet druk. 37 is helemaal niet zo vreselijk oud meer tegenwoordig. Geniet gewoon van het gezin dat je tegen de verwachtingen in hebt mogen krijgen!