mijn vader is dit jaar 13 jaar geleden overleden en hij is toen in de avond overleden en die nacht ben ik bij de buren gaan slapen, s`ochtends toen ik wakker werd was heel gek net alsof ik alles had gedroomd alleen toen ik wakker werd was het toch werkelijkheid. Weet nog dat ze bezig waren van alles te regelen, ben heel snel het huis uit gevlucht en naar school gegaan, en kan me niet herinneren dat ik verder thuis ben geweest ook had ik toen net een bijbaantje in een supermarkt en daar heb ik me toen op gestort. Weet ook dat ik het heel vervelend vond als erover werd gepraat dat ontweek ik het liefst. ik denk dat het voor iedereen anders is, maar ik denk ook dat het wel belangrijk is niet te lang te wachten met het oppakken van de dagelijkse ritme.
Allereerst gecondoleerd Mijn vader overleed op een vrijdag de 7e. Ben de hele week erna thuisgebleven (begrafenis was vrijdag 14e) en ben op maandag weer gaan werken. Voor het overlijden van een ouder krijg je(in BE) 3 dagen verlof en heb er dus nog 2 bijgenomen om de week te overbruggen...
Gecondoleerd meis, het is niet niks! Het zal je leven voor altijd veranderen. Tenminste dat is mijn ervaring. Mijn ouders zijn beide overleden. En eigenlijk ben ik na de begravenis weer gaan werken. Ik zag het nut er niet van in om langer thuis te zitten. Het leven gaat door.
Ik zou ip weer aan het werk gaan na de crematie, maar ik was zo overstuurd van alles dat ik het niet kon en nog 1 weekje rust wilde. Na die week tja wilde ik heel graag weer werken, maar werd toen behoorlijk ziek, alle stress en spanningen zorgde ervoor dat ik 3 weken aan de AB heb gezeten voor longontstekinge, bronchitus keelontsteking en van alles Bij elkaar 2 maanden thuis geweest. En toen weer aan het werk gegaan. WEl vond k het heel moeilijk mijn vader was ook ziek, en ik werkte toen in de pallatieve thuiszorg dus dat was in het begin best heftig en heb ik wat stapjes terug gedaan. Wat ik wil zeggen neem de tijd, en ga niet te snel beslissingen maken. Heel veel sterkte met dit grote verlies!
Gecondoleerd! Ik ben vorig jaar mijn moeder (53) verloren en ben wel weer een week na de begrafenis gaan werken.. Ik vond de afleiding wel fijn... Collega's en leerlingen waren heel begripvol! Sterkte! Verwerken duurt lang...
Gecondoleerd Toen mijn moeder overleed bijna 3 jaar geleden, ben ik 5 dagen na de uitvaart weer aan t werk gegaan. Ik werk niet zoveel uren, en vond het wel fijn om weer even onder de mensen te zijn. Neem je tijd hoor, snap heel goed hoe je jezelf voelt. Sterkte!
Allereerst gecondoleerd. Makkelijk is anders! Ik vraag me af of het echt het werken of de druk van het telefoontje maakt dat je je zzo voelt.... dat telefoontje maakt al dat er onbewust wat aangeroerd word dat de wereld heeft door gedraaid en door zal blijven draaien. Misschien hadden ze het wat tactischer aan moeten pakken. Als je denkt dat je 2 weken nodig hebt doen. Maar langer als dat zou ik niet doen
Gecondoleerd. Het is zo verdrietig als je je moeder verliest... Ik ben 3 weken na overlijden weer gaan werken. Ik had een schappelijke baas, die heeft helft ziekte, helft vak. gerekend (iom mij). Wettelijk heb hè geloof ik recht op 2 dagen. Maar dat is voor veel mensen te weinig natuurlijk. Sterkte met de moeilijke tijd die voor je ligt.
gecondoleerd! Ik denk dat het heel persoonlijk is hoe snel je weer kunt/ wilt gaan werken. De één vindt de afleiding fijn, terwijl de ander er nog niet eens aan kan dénken om te gaan werken. Ik ben mijn zusje plotseling verloren door een ongeluk. Na de begrafenis ben ik meteen weer gaan werken, want ik moest er niet aan denken om thuis te zitten (had toen nog geen kinderen). iedereen zei tegen mij dat het veel te vroeg was (vluchtgedrag) en dat mijn klap nog wel zou komen. Dit was achteraf helemaal niet zo. Juist door te werken hield ik een normaal dagritme en kon ik het mezelf niet toestaan om hele dagen te gaan lopen huilen. Dat deed ik 's avonds thuis wel. Voor mij heeft het dus heel goed gewerkt om snel weer te gaan werken, maar zoals ik al zei, dat hoeft voor jou helemaal niet zo te zijn, dus doe wat voor jou goed voelt. Sterkte!
gecondoleerd Mijn moeder is nu bijna 7 jaar geleden overleden aan kanker. De laatste weken ging ze erg hard achteruit en is ze de laatste week in een slaap gehouden waarbij alle organen langzaamaan uitvielen. We hadden geen idee hoe lang het nog zou gaan duren voor ze haar laatste adem zou uitblazen. Ik heb in die week al een paar dagen vrij genomen. Op een woensdag was het zover en de volgende dag belde mijn toenmalige bazin wanneer ik eens dacht te komen werken. Achteraf kan ik hier nog boos om worden maar op dat moment realiseerde ik me niet eens hoe krankzinnig het was en meldde dat ik die vrijdag zou komen. De maandag erna was pas de uitvaart. (en dit terwijl bazin en haar zus die er ook werktte met het overlijden van hun eigen moeder minstens 2 weken wegbleven) Dat ik gelijk weer aan het werk ben gegaan heeft een behoorlijke klap gegeven. Een jaar later werd ik ziek, goed ziek! extreem vermoeid met hele hoge koortsen. Alle stress en ellende heeft me letterlijk gevloerd. Pas na een maand bedrust kwam ik weer een beetje bij mijn positieven en ben ergens anders gaan werken waar ik weer helemaal opbloeide. De rouwverwerking begint voor mij nu pas sinds ik zelf kinderen heb.
Gecondoleerd Ik ben 7 jaar geleden mijn vader verloren en ben na een week gaan werken want ik had wel wat afleiding nodig. Het gebeurde ook weleens dat ik in huilen uitbarste en naar huis ging maar gelukkig snapten ze dat wel. Kijk hoe jij je voelt, wat volgens jou het beste is voor jou op het moment en bespreek dit met je baas. heel veel sterkte
Ontzettend gecondoleerd. Wat een keuze heeft ze gemaakt. Uiteindelijk fijn dat je er bent. Ik zou net aan een nieuwe baan beginnen toen mijn moeder overleed. Ben een week thuis gebleven en na de begravenis op een vrijdag. De maandag gaan werken. Drie halve dagen en dat twee weken lang en deed toen hele. Ieder voelt het anders. Mijn zusje is een week na dr begravenis thuis gebleven en had aansluitend herfst vakantie. Ze werkt in het onderwijs. Ik hoop dat je baas beseft dat te snrl werken je echt ziek kunnen maken. Je hebt voor altijd verdriet en je komende jaar is zo zwaar. Gaat geen dag voorbij dat ik niet aan dr denk. Het beeld terug komt van de laatste adem. Weetne en bij overlijden van naaste vrienden. Waarbij familie voorkomt komen er spontaan terugvallen. Sterkte.
Ik ben 2 maanden geleden mijn vader verloren. Ook pas 52 jaar, en ondanks zijn leukemie heel plotseling. De week van zijn dood tot de begrafenis ben ik thuis geweest. Mijn vader werd op zaterdag begraven, op dinsdag was mijn eerste werkdag en ben ik weer aan het werk gegaan. Ik vond het vooral fijn voor de afleiding en ik heb een hoop lieve collega's die me door de eerste week hebben gesleept. Doe het vooral op je eigen manier. Je kunt het maar een keer doen. Volgens mij zijn er geen maatstaven voor het verwerken van dit soort verdriet. Sterkte.
ik ben na 2 weken weer aan het werk gegaan. eigenlijk zag ik het helemaal niet zitten, want het interesserde me geen biet allemaal. kon maar aan 1 ding denken... toch deed het me wel goed om het gewone leven zo weer wat op te pakken. sterkte meid!